>Τουρκική άσκηση “Θαλασσόλυκος"

>Επιχείρηση εικονικού αποκλεισμού του Ανατολικού Αιγαίου με τεράστια αεροναυτική δύναμη βρίσκεται σε εξέλιξη τις τελευταίες ώρες. Η μεγαλύτερη τουρκική αεροναυτική αρμάδα που έχει εμφανιστεί εδώ και πολύ καιρό στο Αιγαίο συμμετέχει στην άσκηση “Θαλασσόλυκος” με μικτά σενάρια μάχης, όπως αποκλεισμός νήσου, κατάληψη βραχονησίδας από ειδικές δυνάμεις (στο κεντρικό-νότιο Αιγαίο συμμετέχουν και τουρκικές ειδικές δυνάμεις, όπως αποκάλυψε η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ που κυκλοφορεί), προσβολή εχθρικών σκαφών με βλήματα επιφανείας κλπ.
Όλες οι δραστηριότητες των Τούρκων παρακολουθούνται στενά από τις ελληνικές δυνάμεις και των τριών Κλάδων. Χαρακτηριστικό της εγρήγορσης του Π.Ν. είναι ότι κινητοποίησε και μονάδες επιφανείας οι οποίες δεν θα έπρεπε υπό νορμάλ συνθήκες να πλέουν, λόγω εκπαίδευσης, συντήρησης κλπ.
Στο πλαίσιο της τουρκικής άσκησης DENIZ GORDU έχουν αναπτυχθεί στο Αιγαίο σε διάφορες περιοχές 8 υποβρύχια, 11 φρεγάτες και 13 πυραυλάκατοι. Παράλληλα διεξάγεται και η άσκηση EFES στο εσωτερικό της Τουρκίας. Είναι μία από τις μεγαλύτερες ναυτικές συγκεντρώσεις που έχει κάνει ποτέ η Τουρκία στο Αιγαίο.
Το Πολεμικό Ναυτικό έχει αναπτύξει πλοία και υποβρύχια σε όλο το Αιγαίο, τα οποία παρακολουθούν τις κινήσεις του τουρκικού Στόλου και τις δραστηριότητες οι οποίες γίνονται στα διεθνή ύδατα, ενώ διατηρεί υψηλή ετοιμότητα για να αντιμετωπίσει οποιοδήποτε συμβάν που ενδεχομένως παρουσιαστεί.
Την ίδια στιγμή οι παραβιάσεις του Ε.Ε.Χ. έχουν ξεπεράσει κάθε προηγούμενο, όπως γράφουμε σε σχετικό σημείωμα κατωτέρω. Στο πλαίσιο της ανωτέρω δραστηριότητας, εντοπίστηκε στα διεθνή ύδατα, περίπου επτά μίλια βόρεια της Αλονήσσου, το βοηθητικό πλοίο του τουρκικού Ναυτικού A558 το οποίο και παρακολουθείται διακριτικά από το Πολεμικό Ναυτικό.
Το σκάφος αυτό καταγράφηκε να ποντίζει ηχοσημαντήρες, καθώς στη συγκεκριμένη περιοχή οι Τούρκοι συνήθως αναπτύσσουν υποβρύχιο κατά τη διάρκεια των ασκήσεων.

www.defencenet.gr

Advertisement

>Το σχέδιο της Τουρκίας για αποσταθεροποίηση της Ελλάδας μέσω της λαθρομετανάστευσης

> Δόγμα Οζάλ: «Για να τελειώνουμε με την Ελλάδα αρκεί να στείλουμε μερικά εκατομμύρια ανθρώπους από εδώ»
Η Τουρκική πολιτική τη τελευταία περίοδο διακρίνεται από την τάση περικύκλωσης των Ελληνικών συμφερόντων και επιρροής στις Βαλκανικές χώρες, εκμεταλλευόμενη τις υπάρχουσες αντιθέσεις με την ΠΓΔΜ ή την Αλβανία.
Σε δεύτερο επίπεδο υποβοηθά συχνά με εμφανή τρόπο ακραία μειονοτικά στοιχεία στη Θράκη προκειμένου να προκαλεί ανησυχία στην Ελληνική κοινή γνώμη που συχνά παρασυρόμενη από άστοχες εγχώριες εκτιμήσεις, πιστεύει ότι η Θράκη κινδυνεύει από του Μουσουλμάνους Τουρκογενείς μειονοτικούς, κάτι που δεν συμβαίνει λόγω μιας πλειάδας παραγόντων που μπορεί να αναλυθεί σε μία δεύτερη φάση.
Η λαθρομετανάστευση αποτελεί όμως μία ασύμμετρη απειλή στα θεμέλια του Ελληνικού κράτους και αποτελεί ένα από κύρια όπλα πίεσης της Άγκυρας προς την Αθήνα. Οι πρόσφατες αποκαλύψεις τον περασμένο Σεπτέμβριο με οπτιακουστικό υλικό που παρουσίαζε Τουρκική ακταιωρό να αποβιβάζει λαθρομετανάστες στη Λέσβο, αποτελεί μια αδιάψευστη ζώσα μαρτυρία.

Η Τουρκία ως Ευρασιατικό πέρασμα
Οι Τουρκικές αρχές κατά περιόδους ανακοινώνουν στο τύπο ότι απελαύνουν τουλάχιστον 100.000 παράνομους μετανάστες το χρόνο, ενώ ο πρώην γενικός διευθυντής της Τουρκικής αστυνομίας, Στρατηγός Γκοκαν Αιντινέρ υπολόγισε ότι μεταξύ 1995 και 2005 τουλάχιστον 575.000 λαθρομετανάστες έχουν απελαθεί από τη χώρα και 6.100 δουλέμποροι έχουν συλληφθεί. Παρόλα αυτά η ροή ανθρώπων από την Ανατολή συνεχίζει αμείωτη παρουσιάζοντας μια κατάσταση μη αντιστρέψιμη.
Η βιομηχανία της λαθρομετανάστευσης υπολογίζεται σε τουλάχιστον 8 δις. δολάρια το έτος στην Τουρκία, σύμφωνα με έκθεση της Τουρκικής αστυνομίας που είδε το φως της δημοσιότητας πριν από μερικούς μήνες. Μάλιστα οι ίδιες εγκληματικές ομάδες που δραστηριοποιούνται σε αυτό το τομέα κατέχουν και τη διακίνηση των ναρκωτικών ουσιών και στην ουσία το οργανωμένο έγκλημα σε αυτή τη χώρα μπορεί να χαρακτηριστεί ως πολυσυλλεκτικό, πολυπλόκαμο και κατά βάση ενιαίο ως προς τη δομή του και τις λειτουργίες του.
Οι «Τιμές» διάβασης του Αιγαίου από τις Μικρασιατικές ακτές, συχνά ένα ταξίδι μερικών λεπτών κοστίζει από 2.000 έως 5.000 δολάρια, ενώ για διαδρομές από τη Τουρκία στην Βόρεια Ευρώπη αγγίζει μέχρι και τα 15.000 δολάρια.
Οι μετανάστες που προέρχονται από τις Αφρικανικές χώρες, φθάνουν στη Σμύρνη, Κωνσταντινούπολη και Μερσίνα μέσω πλοίων ή και αεροπλάνων. Οι Άραβες περνούν τα σύνορα με τη Συρία και οι Ιρανοί, Αφγανοί και Πακιστανοί μέσω των Ιρανικών συνόρων. Αξίζει να αναφερθεί ότι η Τουρκία και το Ιράν δεν έχουν καθεστώς βίζας μεταξύ τους, διευκολύνοντας κατά αυτό τον τρόπο τη μεταφορά ανθρώπων…
Άμα την άφιξη τους στο Τουρκικό έδαφος, οι λαθρομετανάστες οδηγούνται σε κατάλληλα διαμορφωμένες παράνομες αποθήκες ή κτίσματα, στα προάστια των προαναφερθέντων πόλεων. Σε πολλές περιπτώσεις δουλεύουν έναντι ελαχίστων χρημάτων σε μικρές βιοτεχνίες ή στο τουριστικό τομέα έως ότου προετοιμαστεί το ταξίδι προς την Ελλάδα και Ευρώπη. Το μεσοδιάστημα αυτό διαρκεί μέχρι 2 έτη και κατά αυτό τον τρόπο οι μικρομεσαίες Τουρκικές επιχειρήσεις εξασφαλίζουν μεγάλη μείωση του εργατικού κόστους.
Την παρούσα περίοδο υπολογίζεται ότι 1 εκ. λαθραίοι μετανάστες βρίσκονται «Τράνζιτ» από την Τουρκία στην Ευρώπη και ουκ ολίγοι από αυτούς θα διέλθουν από το Ελληνικό έδαφος και σε πολλές περιπτώσεις θα καταλήξουν στα νεοεμφανιζόμενα γκέτο του κέντρου της Αθήνας, του λιμένα της Πάτρας και στις αγροικίες της Ελληνικής επαρχίας, διογκώνοντας τον αριθμό των λαθραίων μεταναστών που αριθμεί τουλάχιστον 2.5 εκατομμύρια στη χώρα.
Πρέπει να σημειωθεί ότι στο τέλος Ιουνίου 2007 διαρροές από τη κυβέρνηση του Πακιστάν αποκάλυψαν ότι οργανωμένα Τούρκο-Πακιστανικά κυκλώματα ετοίμαζαν τη μαζική μετακίνηση 10.000 πακιστανών προς την Ευρώπη μέσω Ελλάδας, με ημερομηνία άφιξης τα μέσα Σεπτεμβρίου 2007. Οι πληροφορίες βεβαίωναν για την ειδοποίηση των Τουρκικών αρχών , αλλά και των Ελληνικών. Όλως συμπτωματικώς ο Σεπτέμβριος 2007 έδωσε ρεκόρ «Αφίξεων» στα Ελληνικά νησιά του Α. Αιγαίου από λαθρομετανάστες και η εφημερίδα Ιντερνάτιοναλ Χέραλντ Τριμπιούν περιέγραψε τη κατάσταση ως «Δραματική». Παρ’ όλες λοιπόν τις διαβεβαιώσεις ένα τμήμα τουλάχιστον ήδη αποβιβάσθηκε σε Ευρωπαϊκή χώρα και μάλλον ήδη τώρα έχει οδεύσει προς τα γκέτο του Παρισιού, του Μιλάνου και του Λονδίνου.
Οι κυριότερη συμφωνία που έχει υπογραφεί το τελευταίο διάστημα από τη Τουρκία και την Ελλάδα σχετικά με θέματα που άπτονται της αντιμετώπισης του οργανωμένου εγκλήματος είναι η ακόλουθη:
– Συμφωνία Ιράν, Ελλάδας, Πακιστάν, Τουρκία για το οργανωμένο έγκλημα και τη λαθρομετανάστευση (17/12/2005)
Μπορεί με βεβαιότητα να εκτιμηθεί ότι δεν μπόρεσε να αποτρέψει την ενδυνάμωση των εγκληματικών ομάδων όπως και να αποτρέψει την Άγκυρα από το να καταπατήσει τόσο το γράμμα όσο και το πνεύμα της συμφωνίας.

Το Ελληνικό διακύβευμα
Η Ελλάδα ως πύλη της Ευρώπης αντιμετωπίζει μία οξύτατη απειλή που διακρίνεται από τρεις παραμέτρους:
Την Τουρκική προσπάθεια αποδόμησης και εξάντλησης των Ελληνικών αρχών ασφαλείας και του Πολεμικού Ναυτικού, μέσω των συνεχών περιπολιών και επιχειρήσεων για την αντιμετώπιση του φαινομένου. Περαιτέρω η δημιουργία ευάριθμων Μουσουλμανικών και άλλων κοινοτήτων σε ταχύ διάστημα στη Ελλάδα προκαλεί ήδη έντονα κοινωνικά προβλήματα που ενδεχομένως να συντελέσουν και σε πολιτική αποσταθεροποίηση στο όχι τόσο μακρινό μέλλον.
Κατά δεύτερο, η εισαγωγή ανεξέλεγκτου αριθμού άγνωστης ταυτότητας ατόμων εγκυμονεί άμεσους κινδύνους για τη δημόσια υγεία, προκαλεί το πειρασμό εισδοχής εξτρεμιστικών στοιχείων στην Ελλάδα και επιβαρύνει σημαντικά τις δαπάνες στο τομέα της υγείας, παιδείας, μεταφορών και κοινωνικής πρόνοιας μεταξύ των άλλων. Συνεπώς τα δημοσιονομικά του κράτους επιβαρύνονται κατά την ίδια περίοδο που η Τουρκία προχωρεί σε μεγαλεπήβολα εξοπλιστικά σχέδια. Αποτελεί μέγα ζήτημα να εξακριβωθεί εάν η λαθρομετανάστευση αποτελεί μορφή ακήρυκτου ασσυμετρικού πολέμου με συγκεκριμένα επιτελικά χαρακτηριστικά εμπορευόμενη από το Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας της Τουρκίας. Έχοντας υπόψη το συγκεντρωτικό χαρακτήρα του γειτονικού κράτους και την τάση υποταγής των κοινωνικών τάσεων σε έναν κρατικό προγραμματισμό, το παραπάνω φαντάζει αρκούντως πιθανό όσο και λίαν ανησυχητικό για την Αθήνα.
Τέλος η λαθρομετανάστευση αποτελεί πρόσφορο μέσο διείσδυσης ξένων μυστικών υπηρεσιών και αποκόμισης ευαίσθητων πληροφοριών για την επιτήρηση-αστυνόμευση συγκεκριμένων περιοχών. Οι ήδη επιβαρημένες Ελληνικές αρχές λόγω τεραστίου και κατακερματισμένου τουριστικού ρεύματος σε εκατοντάδες νησιά, έχουν να αντιμετωπίσουν και μία ακόμη πρόκληση που κινείται σε άκρως ευαίσθητες εθνικά περιοχές όπως τα Δωδεκάνησα και το Βορειοανατολικό Αιγαίο.

συνέχεια εδώ…
http://kostasxan.blogspot.com/2009/05/blog-post_7588.html

>Μήνυμα Νταβούτογλου προς την Ελλάδα: Συγκυριαρχία ή σύγκρουση

>Με απλά λόγια ο Τούρκος ΥΠΕΞ δήλωσε προς την Ελληνική κυβέρνηση πως ή θα μας δώσετε το Αιγαίο ή θα επιτεθούμε για να το πάρουμε. Και η από εδώ πλευρά, ο πρωθυπουργός και όλοι οι συν αυτών, σιώπησαν!
Είναι γνωστό και η Άγκυρα φροντίζει καθημερινά να μας κάνει να το νιώθουμε όλο και περισσότερο, πως η σύγκρουση στο Αιγαίο είναι αναπόφευκτη ανάμεσα στην Ελλάδα και στην Τουρκία. Γνωρίζουμε όλοι μας, πλέον, πάρα πολύ καλά πως μετά την αναβάθμιση που δόθηκε στην Τουρκία από τον Ομπάμα, θα υπάρξουν εξελίξεις που θα είναι (το λιγότερο) δυσάρεστες για την χώρα μας (στην χειρότερη περίπτωση θα αποβούν καταστροφικές).
Και φυσικά το νέο-οθωμανικό κράτος της Τουρκίας δεν θα αφήσει την ευκαιρία να πάει χαμένη και θεωρείται βέβαιο πως θα προσπαθήσει να επιβληθεί ως «πασάς» στην ευρύτερη περιοχή του Αιγαίου, αλλά ταυτόχρονα θα επιχειρήσει να επωφεληθεί από τα ανατολικά της σύνορα ελπίζοντας πως θα κερδίσει εδάφη και στο Κιρκούκ.
Σχετικά με την χώρα μας, όμως, το πρόβλημα δεν βρίσκεται στους γείτονες, οι οποίοι προσπαθούν να επαναλάβουν τον ιστορικό τους ρόλο, δηλαδή να κλέψουν και αν χρειαστεί να σκοτώσουν, προκειμένου να αποκτήσουν περισσότερες πλουτοπαραγωγικές πηγές (τα κοιτάσματα του πετρελαίου στο Αιγαίο δεν θεωρούνται ευκαταφρόνητα από κανέναν).
Οι Τούρκοι παίζουν το παιχνίδι τους, παραλάσσοντάς το κάποιες φορές (λόγω συγκυριών) αλλά παραμένουν πιστοί στους στόχους τους (και αυτό θεωρείται μειονέκτημα στα πολιτικά αλλά και στα στρατιωτικά –κυρίως- «παιχνίδια»), χωρίς να δημιουργούν τις μεγάλες εκείνες εκπλήξεις που δεν θα ήταν δυνατόν να είχαν προβλεφθεί από τους αντιπάλους τους (αυτούς που οι ίδιοι οι Τούρκοι ορίζουν ως αντιπάλους τους)…
Το πρόβλημα βρίσκεται μέσα στη χώρα μας, μέσα στην Ελλάδα, αφού κανείς πολιτικός και από κανένα (σχεδόν) κόμμα δεν δείχνει διατεθειμένος να σηκώσει το ανάστημά του, να χτυπήσει τη γροθιά του (στο μαχαίρι αν χρειαστεί), να συγκρουστεί με όλους τους καλοβολεμένους (η επανάληψη της ιστορίας στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι τραγική, εάν σκεφθούμε ποιοι αρνιόντουσαν την πραγματοποίηση της επανάστασης του 1821) και να ζητήσει τη γνώμη του Ελληνικού λαού, προκειμένου να προχωρήσει σε όλα εκείνα που η θέση του (ως πολιτικού άνδρα), η τιμή του (ως άνδρα) και η αξίες του (ως Έλληνα) του επιβάλλουν.
Η έλλειψη σταθερής και ενιαίας (υπερκομματικής) εξωτερικής πολιτικής, τα τελευταία χρόνια (τουλάχιστον τα τελευταία 15 χρόνια) έχει γίνει πολυτέλεια και έχει αντικατασταθεί από την πλήρη έλλειψη οποιασδήποτε εθνικής εξωτερικής πολιτικής!!! Ελέω κομματικοποιήσεων ή «υποχρεώσεων», προώθησης προσωπικών φιλοδοξιών και ανικανότητας, η εθνική μας εξωτερική πολιτική έχει παύσει να υφίσταται και έχει παραδοθεί βορά στο έλεος ακόμη και του πρωθυπουργού των Σκοπίων, Νίκολα Γκρούεφσκι, ο οποίος εμπαίζει σε κάθε ευκαιρία την Ελλάδα και τον Ελληνισμό!
Η πλήρης ανυπαρξία ικανών ηγετικών στελεχών, αλλά και η μη πλήρωση των κατάλληλων θέσεων με στελέχη ικανά, με γνώσεις και σοβαρότητα, έχουν στερήσει από την χώρα μας την δυνατότητα να «σκέφτεται» και να πράττει» και την έχουν περιορίσει μόνο στο να βλέπει ως απλός θεατής τους κάθε λογής τσαρλατάνους και εγκληματίες να παραβιάζουν τα δικαιώματά της, να εξευτελίζουν το διεθνές δίκαιο και να σοδομίζουν επί ιερών και οσίων, απειλώντας μας ταυτόχρονα με απώλεια εθνικών εδαφών μας…

συνέχεια εδώ…
http://kostasxan.blogspot.com/2009/05/blog-post_462.html

>Νέο σχέδιο προκλήσεων στο Αιγαίο

>Ενώπιος ενωπίω» με τον εμπνευστή της νεοοθωμανικής στροφής της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής βρίσκεται πλέον η Αθήνα και η παρουσία του καθηγητή Αχμέτ Νταβούτογλου στην ηγεσία του τουρκικού ΥΠΕΞ καθιστά ακόμη πιο πολύπλοκη την αντιμετώπιση των ελληνοτουρκικών προβλημάτων αλλά και τη διαμόρφωση της ελληνικής θέσης για τα ευρωτουρκικά.
Ο κ. Νταβούτογλου από το παρασκήνιο ως σύμβουλος του πρωθυπουργού Ερντογάν για θέματα εξωτερικής πολιτικής από την πρώτη στιγμή που πήρε την εξουσία το ΑΚΡ το 2002, έκτισε στα θεμέλια τα οποία είχε θέσει αρκετά χρόνια πριν ο Τουργκούτ Οζάλ. Με ισλαμικό προσανατολισμό η Τουρκία στράφηκε στη Μ. Ανατολή, στην Κεντρική Ασία αλλά και στην Αφρική σε μια πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική που καλύπτει όχι μόνο πολιτικά και εθνοτικά αλλά και πολιτιστικά τις περιοχές που συνδέθηκαν με την οθωμανική αυτοκρατορία.
Στο παρασκήνιο. Με βασικό σύνθημα τα «μηδενικά προβλήματα» με τους γείτονες ο κ. Νταβούτογλου βρέθηκε πίσω από κρίσιμες κινήσεις όπως το «βήμα μπροστά» του κ. Ερντογάν στο Κυπριακό που έφερε το Σχέδιο Ανάν, την προσέγγιση με τη Σύρια, τη διεύρυνση των σχέσεων με το Ιράν, την παρεμβατική πολιτική στο ιρακινό Κουρδιστάν, την έναρξη διαλόγου με την Αρμενία.
Ο γεννημένος στην Τασκένδη πενηντάχρονος καθηγητής διεθνών σχέσεων, με ντοκτορά στη φιλοσοφία, έδωσε ένα πρώτο στίγμα της αντίληψής του για μια νέα προσέγγιση της εξωτερικής πολιτικής με το άρθρο του «Η σύγκρουση των συμφερόντων: μια εξήγηση της Παγκόσμιας (α)ταξίας» που δημοσιεύθηκε το 1998. Στο εκτενέστατο αυτό άρθρο δεν υπήρχε ούτε μια αναφορά στον «κεμαλισμό» ή έστω στην «Τουρκική Δημοκρατία»…
Το βιβλίο όμως που σφράγισε την παρουσία του στην πολιτική σκηνή ήταν το «Στρατηγικό Βάθος – Η διεθνής θέση της Τουρκίας» που εκδόθηκε το 2001 και αποτελεί πλέον το επίσημο δόγμα εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας. Στο βιβλίο αυτό ο κ. Νταβούτογλου (αποσπάσματα μεταφράσθηκαν στα ελληνικά στο βιβλίο « Ισλάμ Λάιτ, ο πολιτικός αναχρονισμός στην Τουρκία» του Α. Αμπατζή) διατυπώνει σημαντικές αναφορές για τα Βαλκάνια αλλά και το Αιγαίο.
Στο κεφάλαιο για τα Βαλκάνια προωθεί την ιδέα ενίσχυσης των μουσουλμανικών μειονοτήτων και διαμόρφωσης για τον σκοπό αυτό πλαισίου διεθνούς δικαίου για την ασφάλειά τους, ώστε η «Τουρκία να έχει συνεχώς στόχο την εξασφάλιση εγγυήσεων που θα της δώσουν τη δυνατότητα επέμβασης σε υποθέσεις των συγκεκριμένων μειονοτήτων».
Ο κ. Νταβούτογλου μάλιστα διαπιστώνει κυνικά ότι «ένα εντυπωσιακό παράδειγμα στη σύγχρονη εποχή είναι η επέμβαση στην Κύπρο, που κατέστη δυνατόν να νομιμοποιηθεί εντός ενός τέτοιου νομικού πλαισίου…» (σ.σ. η δήλωση αυτή παραπέμπει στην πολιτική που εφαρμόζει τα τελευταία χρόνια η Αγκυρα στη Θράκη).

«ΤΑ ΝΗΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑ ΜΑΣ»
Το Αιγαίο θάλασσα πολέμου
Στο βιβλίο του «Στρατηγικό Βάθος – Η διεθνής θέση της Τουρκίας» ο κ. Νταβούτογλου διατυπώνει το αναθεωρητικό πλαίσιο για το Αιγαίο που αποδίδει σε «στρατηγική ολιγωρία» την… εγκατάλειψη από την Τουρκία των νησιών μετά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο.
«Τη στιγμή που η Τουρκία κρατά το μαλακό υπογάστριο της Ρωσίας μέσω των Στενών, η Ελλάδα έχει αποκτήσει στρατηγικό πλεονέκτημα μέσω των νησιών του Αιγαίου», τονίζει ο κ. Νταβούτογλου, εκφράζοντας την εκτίμηση ότι «ο χώρος στον οποίο η Τουρκία βρίσκεται πιο κοντά στον πόλεμο περισσότερο από κάθε άλλη περίπτωση είναι τα νησιά του Αιγαίου που περιορίζουν σε σημαντικό βαθμό τον ζωτικό χώρο της…».
Σε μια ακραία διατύπωση της τούρκικης θέσης για αμφισβήτηση του στάτους κβο, ο κ. Νταβούτογλου θεωρεί τα νησιά του Αιγαίου ως γεωλογική προέκταση της Ανατολίας και αποδίδει στην «πολιτική διανομή» που έγινε υπέρ της… Ελλάδας την «υποδαύλιση προβλημάτων όπως η υφαλοκρηπίδα, τα χωρικά ύδατα, ο εναέριος χώρος, η γραμμή FIR, οι περιοχές διοίκησης και ελέγχου και η στρατιωτικοποίηση των νησιών…».
Απομένει στην Αθήνα να διαπιστώσει το πώς εννοεί ο νέος υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας την αποκατάσταση των «ασυγχώρητων λαθών» που έκανε η χώρα του αποδεχόμενη την «παραχώρηση» (κατά δήλωσή του) των νησιών του Αιγαίου στην Ελλάδα…

Δύο κράτη στην Κύπρο
Ο κ. Νταβούτογλου με την πρώτη επίσκεψη που πραγματοποίησε αμέσως μετά την ανάληψη των καθηκόντων του στα Κατεχόμενα της Κύπρου (στη φωτογραφία με τον πρόεδρο του ψευδοκράτους Ταλάτ έδωσε το στίγμα των προθέσεών του στο Κυπριακό, όπου η τουρκική πλευρά επιδιώκει τη λύση των «δύο κρατών».
Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου, ως σύμβουλος στο παρελθόν, βρέθηκε πίσω από κρίσιμες κινήσεις του Ταγίπ Ερντογάν.

ΝΙΚΟΣ ΜΕΛΕΤΗΣ
ΕΘΝΟΣ

>Το τουρκικό ΓΕΕΘΑ διχοτομεί το Αιγαίο

>Ταυτόχρονες και συντονισμένες ενέργειες, του Τουρκικού ΓΕΕΘΑ και του Τουρκικού Υπουργείου Εξωτερικών, αμφισβητούν την Ελληνική κυριαρχία στο Αιγαίο.Παράρτημα-΄Ερευνα και Διάσωση στο Αιγαίο.Σε βίντεο που αναρτήθηκε στο διαδύκτιο, χθές ο εκπρόσωπος τύπου του του Τουρκικού ΓΕΕΘΑ, στην ενημέρωσή του για την άσκηση έρευνας και διάσωσης, «ANADOLU YILDIZI 09», που διεξήχθη από τις 05.05.09 έως 07-05-09, στο Αιγαίο, παρουσίασε χάρη στον οποίο εμφανίζεται ως «Τουρκική Περιοχή» έρευνας και διάσωσης, ολόκληρη την θαλάσσια περιοχή ανατολικά του 25ου Μεσημβρινού.
Συνεχίζεται η μεγάλη τουρκική αεροναυτική άσκηση «Εφές ’09», που ολοκληρώνεται στις 26 του μηνός, με το πέρας των σεναρίων για αποστολές έρευνας και διάσωσης πάνω από θαλάσσια και χερσαία περιοχή, ενώ από την άλλη συνεχίστηκαν κανονικά οι «συνηθισμένες» τουρκικές έκνομες αεροπορικές δραστηριότητες στο Αιγαίο.Συγκεκριμένα χθες πραγματοποιήθηκε μεγάλη άσκηση έρευνας και διάσωσης σε χερσαίο περιβάλλον, πάνω από την τουρκική ενδοχώρα, ενώ προχθές το βράδυ ολοκληρώθηκε το αντίστοιχο ναυτικό σκέλος σε δεσμευμένη περιοχή μεταξύ Λέσβου και Χίου, για την οποία οι Τούρκοι είχαν ζητήσει σχετική άδεις που τους είχε δοθεί. Συνολικά χθες δύο σχηματισμοί 14τουρκικών μαχητικών, από τα οποία τα έξι ήταν οπλισμένα, προέβησαν σε τρεις παραβάσεις και τέσσερις παραβιάσεις στο χώρο του βόρειου και κεντρικού Αιγαίου, χωρίς όμως να σημειωθεί καμία εμπλοκή, καθώς μόλις εμφανιζόντουσαν τα ελληνικά μαχητικά, τα τουρκικά αποχωρούσαν. Το Γενικό Επιτελείο της γείτονος, με προχθεσινή του ανακοίνωση στην επίσημη ιστοσελίδα του, κατηγόρησε την Ελλάδα για «παραβιάσεις» και «παραβάσεις» του τουρκικού εναέριου χώρου και του τουρκικού FIR από αεροσκάφη της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας στο Αιγαίο! Σύμφωνα με αυτήν, «δύο ελληνικά αεροσκάφη τύπου Α-7 Corsair που απογειώθηκαν από τον Αραξο, στις 10.56, εισήλθαν κατά 0,5 μίλι και παραβίασαν κατά 2,5 μίλια και επί είκοσι δευτερόλεπτα τον τουρκικό εναέριο χώρο βορειοδυτικά της Κεσσάνης Αδριανούπολης». Στη σχετική ανακοίνωση αναφέρεται ότι το θέμα «γνωστοποιήθηκε στο -τουρκικό- υπουργείο Εξωτερικών προς ανάληψη των δεουσών πρωτοβουλιών».Σε πεδίο άσκησης των τουρκικών αεροναυτικών δυνάμεων θα μετατραπεί μεγάλο μέρος του Αιγαίου μέχρι την 6η Ιουνίου, διάστημα κατά το οποίο η Άγκυρα διεξάγει γυμνάσια με τις επωνυμίες «Εφές» και «Ντενίζ Γκορντού».
Για το επόμενο διάστημα, οι ασκήσεις των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων θα διεξαχθούν σε έξι περιοχές εντός του FIR Αθηνών, δύο εκ των οποίων βρίσκονται στο κεντρικό Αιγαίο και οι υπόλοιπες τέσσερις στο νοτιοανατολικό Αιγαίο. Στο πλαίσιο της «Εφές», οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις προγραμματίζουν μεγάλη αποβατική ενέργεια στην περιοχή Ντογάν Μπέι.Ανώτατες πηγές του Πενταγώνου επισημαίνουν ότι η δραστηριότητα των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων (στο πλαίσιο των σχεδιαζόμενων ασκήσεων στο Αιγαίο) προβλέπεται ιδιαιτέρως αυξημένη. Είναι ενδεικτικό ότι, σύμφωνα με όσα έχουν γίνει γνωστά, ημερησίως προγραμματίζονται περίπου 24 έξοδοι τουρκικών μαχητικών στο Αιγαίο, από σήμερα και μέχρι την 6η Ιουνίου.Εν τω μεταξύ μία ακόμα ελληνοτουρκική συνάντηση υψηλού επιπέδου, αλλά εθιμοτυπικού χαρακτήρα, πραγματοποιήθηκε στην Κωνσταντινούπολη, αυτή τη φορά σε επίπεδο αρχηγών στόλων, στο πλαίσιο της συνόδου των ομολόγων τους της νοτίου πτέρυγας του ΝΑΤΟ («MARCOMET 2009») και τη χώρα μας εκπροσώπησε ο αρχηγός Στόλου αντιναύαρχος Γιάννης Καραίσκος. Η σύνοδος αυτή που διοργανώνεται από τη Ναυτική Διοίκηση της Νότιας Πτέρυγας της Συμμαχίας (CC MAR NAPLES) διεξάγεται κάθε χρόνο και σε διαφορετική χώρα και συμμετέχουν οι αρχηγοί Στόλου των χωρών-μελών, καθώς και άλλοι ανώτατοι αξιωματικοί διοικήσεων του ΝΑΤΟ, ενώ στη σύνοδο είχαν προσκληθεί και συμμετείχαν οι ομόλογοι των χωρών του προγράμματος «Σύμπραξη για την Ειρήνη» (PFP), του «Μεσογειακού Διαλόγου» και της «Μαύρης Θάλασσας». Κεντρικό θέμα της συνόδου που απασχόλησε τους ΝΑΤΟϊκούς αρχηγούς Στόλου ήταν «Το μελλοντικό περιβάλλον ασφάλειας και οι επιπτώσεις για τις ναυτικές δυνάμεις».Την ίδια ώρα το Υπουργείο Εξωτερικών της Τουρκίας, επίσημα αμφισβητεί την Ελληνική κυριαρχία στο Αγαθονήσι και το Φαρμακονήσι, με διάφορα νομικά τεχνάσματα και αιτιάσεις. Υπερθεματίζοντας μάλιστα, αναφέρει για τις Τουρκικές υπερπτήσεις στο Αιγαίο, πως και η Ελλάδα τα ίδια κάνει στην Τουρκία!

Έρευνα και Διάσωση στο Αιγαίο
Η έρευνα και διάσωση για αεροπορικά ατυχήματα διέπεται από τη Σύμβαση του Σικάγου και τους Κανονισμούς του ICAO. Η Ελλάδα κατά την υπογραφή της Σύμβασης δήλωσε ότι η περιοχή ευθύνης της για τη ναυτική έρευνα και διάσωση συνέπιπτε με το FIR Αθηνών, όπως άλλωστε είχε ήδη κοινοποιήσει και στον προγενέστερο του ΙΜΟ Διεθνή Διακυβερνητικό Ναυτιλιακό Συμβουλευτικό Οργανισμό ήδη από το 1975. Έτσι, σύμφωνα με το οικείο Παράρτημα (Annex 12) της Σύμβασης του Σικάγου του 1944 για την Πολιτική Αεροπορία (ICAO), η ελληνική περιοχή έρευνας και διάσωσης σε περίπτωση αεροπορικού ατυχήματος (SAR) συμπίπτει με την περιοχή του FIR Αθηνών.Όσον αφορά τα ναυτικά ατυχήματα, το θέμα ρυθμίζεται από την διεθνή Σύμβαση του Αμβούργου του 1979 για την θαλάσσια έρευνα και διάσωση. Η Ελλάδα κύρωσε την σύμβαση αυτή το 1989 και με την ευκαιρία της κύρωσης έχει δηλώσει ότι θα ασκεί θαλάσσια έρευνα και διάσωση σε όλο τον χώρο του FIR Αθηνών, σύμφωνα και με την σχετική ανακοίνωση στην οποία είχε προβεί και προς τον ΙΜΟ και την πρακτική που ακολουθούσε αδιαλείπτως ήδη από το 1975. Τούτο αντικατοπτρίζει την γεωγραφική και πολιτική πραγματικότητα στην περιοχή και επιτρέπει την πλέον αποτελεσματική παροχή υπηρεσιών για την σωτηρία της ανθρώπινης ζωής.Επίσης, η γενική διεθνής πρακτική αλλά και οι συστάσεις του ΙΜΟ και του ICAO που περιλαμβάνονται στο Διεθνές Εγχειρίδιο Αεροναυτιλιακής και Θαλάσσιας Ερευνας και Διάσωσης (International Aeronautical and Maritime Search and Rescue Manual, IAMSAR Manual) προκρίνουν την υιοθέτηση ταυτόσημων περιοχών για τη ναυτική και την αεροπορική έρευνα και διάσωση, κατά τρόπο που να συμπίπτουν με τα όρια των FIR.

Τουρκικές διεκδικήσεις
H Τουρκία, αντιτασσόμενη στην ελληνική δήλωση, κατά τη διάρκεια σύσκεψης της υποεπιτροπής του ΙΜΟ για θέματα ασφάλειας της ναυσιπλοΐας δήλωσε από πλευράς της ότι οι περιοχές ευθύνης για ναυτική έρευνα και διάσωση στην ανοιχτή θάλασσα πρέπει να οριοθετούνται με συμφωνία των ενδιαφερομένων παράκτιων κρατών και ταυτόχρονα κατέθεσε χάρτη με το Αιγαίο διαμοιρασμένο, ως ενδεικτικό των ορίων των επιχειρησιακών δυνατοτήτων των τουρκικών υπηρεσιών. Η τουρκική δήλωση απερρίφθη από την Ελλάδα δυο μέρες αργότερα, επίσης κατά τη διάρκεια της προαναφερόμενης συσκέψεως.
Επιπλέον, η Τουρκία με τον Κανονισμό 88/1988 οριοθέτησε περιοχή ευθύνης της για παροχή υπηρεσιών έρευνας και διάσωσης σε κινδυνεύοντα «αεροπορικά και θαλάσσια μέσα», η οποία περιλαμβάνει τμήμα του FIR Αθηνών μέχρι το μέσο περίπου του Αιγαίου, εγκλωβίζοντας μεγάλο τμήμα της ελληνικής επικράτειας εντός της τουρκικής περιοχής έρευνας και διάσωσης και αγνοώντας ότι οι περιοχές αεροπορικής έρευνας και διάσωσης απαιτούν απόφαση των αρμοδίων οργάνων του ICAO. Η περιοχή αυτή περιλαμβάνει επίσης ένα τεράστιο κομμάτι της Μαύρης Θάλασσας και ένα τμήμα της ανατολικής Μεσογείου το οποίο περιέκλειε τα παράλια των κατεχόμενων της Κύπρου.

εν κρυπτώ

>Ανεβαίνουν έντονα οι τόνοι στα εθνικά θέματα

> Με σημερινές του δηλώσεις ο πρωθυπουργός της χώρας, Κωνσταντίνος Καραμανλής, απευθύνει αυστηρότατες συστάσεις στα εθνικά ζητήματα και «προειδοποιεί» για την στάση εκείνων που επιδιώκουν να «ταράξουν»την ειρήνη στην περιοχή αμφισβητώντας την Ελληνικότητα εδαφών παραχαράσσοντας ιστορικά δεδομένα.

«Διανύουμε μία εξαιρετικά κρίσιμη περίοδο» είπε ο κύριος Καραμανλής, επαναλαμβάνοντας την κρισιμότητα της χρονικής στιγμής την οποία διανύουμε. Δεν είναι η πρώτη φορά που ο πρωθυπουργός «εγκαλεί» τους Έλληνες σε θέση επαγρύπνησης, αφού κατά το τελευταίο εξάμηνο πολλές φορές έχει αναφερθεί και έχει ζητήσει «εθνική ομοψυχία και ενότητα».Ξεκαθαρίζοντας το θολό τοπίο το οποίο δημιουργήθηκε από την εφαρμογή της «μη πολιτικής» της υπουργού Εξωτερικών, κυρίας Μπακογιάννη, ο πρωθυπουργός δήλωσε επίσης πως «στα εθνικά μας ζητήματα υπάρχουν απαράβατες κόκκνες γραμμές». Η δήλωση αυτή του κυρίου Καραμανλή δείχνει να «αδειάζει» την πολιτική δράση της κυρίας Μπακογιάννη και ταυτόχρονα επαναφέρει τα πράγματα στη θέση τους, που είναι η μη παραχώρηση εθνικών κεκτημένων και δικαιωμάτων.

Αναφερόμενος στα Σκόπια και στην εθνικιστική και ταυτόχρονα επιθετική πολιτική του κυρίου Γκρούεφσκι κατά της χώρας μας, ο Έλληνας πρωθυπουργός δήλωσε ρητά πως «τα Σκόπια πρέπει άμεσα να εγκαταλείψουν τις υπεκφυγές, τους εθνικισμούς του παρελθόντος και τις ανιστόρητες εμμονές» και επίσης έστειλε μήνυμα προς τον Σκοπιανό πρωθυπουργό υενθυμίζοντάς του πως «η πορεία των Σκοπίων έχει προαπαιτούμενο τη λύση στην εκκρεμότητα της ονομασίας»,λέγοντάς του,κατ’ ουσίαν πως, «δεν πρόκειται να έχετε οποιοδήποτε μέλλον ως κράτος, οικονομικό, πολιτικό ή και γεωγραφικό, εάν δεν σοβαρευτείτε και δεν αφήσετε στο παρελθόν τις ακρότητες πάνω στις οποίες κινηθήκατε ως τώρα…»Δεν ξέχασε ο πρωθυπουργός να αναφερθεί και στην αντιπολίτευση, στέλνοντάς της ηχηρά μηνύματα σχετικά με τον ρόλο της στην σκληρή πραγματικότητα που αντμετωπίζει η χώρα από τις διεθνείς συγκυρίες.

Χαρακτηριστικά, ο κύριος Καραμανλής είπε πως «στην πορεία της χώρας από την κρίση (εννοώντας την παγκόσμια οικονομική κρίση- δεν χωρούν παλλινωδίες και κομματικές εμπάθειες». Επίσης, σκληραίνοντας τον λόγο του είπε «έχει και η διαστρέβλωση και το πολιτικό θράσος τα όριά του και είναι γνωστό ποιοί δυσφυμούν την ίδια την χωρα».

Η τελευταία δήλωση του Έλληνα πρωθυπουργού αναφερόταν σε όλους εκείνους τους Έλληνες πολιτικούς που με δηλώσεις τους εις βάρος της Ελλάδας κατάφεραν να δημιουργήουν ένα αρνητικό κλίμα αλλά και ένα κλίμα μη εμπιστοσύνης προς την Ελληνική οικονομία και τις αντοχές της, δημιουργώντας έτσι πλείστα όσα προβλήματα για την «οικονομική ευρωστία» της Ελλάδας σε σχέση με εξωτερικούς δανεισμούς ή σχετικά με προσέλκυση επενδυτών.

συνέχεια εδώ…

http://kostasxan.blogspot.com/2009/05/blog-post_448.html

>Για ένα μήνα θα γίνονται τουρκικές ασκήσεις στο Αιγαίο!

> Σε πεδίο άσκησης των τουρκικών αεροναυτικών δυνάμεων θα μετατραπεί μεγάλο μέρος του Αιγαίου από σήμερα και μέχρι την 6η Ιουνίου, διάστημα κατά το οποίο η Άγκυρα διεξάγει γυμνάσια με τις επωνυμίες «Εφές» και «Ντενίζ Γκορντού». Είναι μάλιστα ενδεικτικό των διαθέσεων της τουρκικής στρατιωτικής μηχανής το γεγονός ότι τα «εκπαιδευτικά» παίγνια αναμένεται να ολοκληρωθούν περίπου μια εβδομάδα πριν από την 15η Ιουνίου, οπότε και τίθεται σε ισχύ το τρίμηνο μορατόριουμ που επιβάλλει στην Ελλάδα και την Τουρκία να αναστείλουν τις μεγάλες ασκήσεις λόγω της τουριστικής περιόδου.
Για το επόμενο διάστημα, οι ασκήσεις των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων θα διεξαχθούν σε έξι περιοχές εντός του FIR Αθηνών, δύο εκ των οποίων βρίσκονται στο κεντρικό Αιγαίο και οι υπόλοιπες τέσσερις στο νοτιοανατολικό Αιγαίο. Στο πλαίσιο της «Εφές», οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις προγραμματίζουν μεγάλη αποβατική ενέργεια στην περιοχή Ντογάν Μπέι.
Ανώτατες πηγές του Πενταγώνου επισημαίνουν ότι η δραστηριότητα των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων (στο πλαίσιο των σχεδιαζόμενων ασκήσεων στο Αιγαίο) προβλέπεται ιδιαιτέρως αυξημένη. Είναι ενδεικτικό ότι, σύμφωνα με όσα έχουν γίνει γνωστά, ημερησίως προγραμματίζονται περίπου 24 έξοδοι τουρκικών μαχητικών στο Αιγαίο, από σήμερα και μέχρι την 6η Ιουνίου.
Πρόγευση των διαθέσεών τους έδειξαν οι Τούρκοι στρατηγοί χθες Τετάρτη, οπότε εκτυλίχθηκε άσκηση έρευνας και διάσωσης στην εναέρια και τη θαλάσσια περιοχή ανάμεσα στη Λέσβο και τη Χίο. Σημειώθηκαν συνολικά εννέα παραβάσεις των κανόνων εναέριας κυκλοφορίας (μη υποβολή σχεδίων πτήσεων), δεκαοκτώ παραβιάσεις της ζώνης του ελληνικού εναέριου χώρου, ενώ σε τέσσερις περιπτώσεις οι πιλότοι των ελληνικών μαχητικών αναγκάστηκαν να εμπλακούν σε εικονικές αερομαχίες με τους εισβολείς. Δέκα από τα 18 τουρκικά μαχητικά μπήκαν στο Αιγαίο οπλισμένα, ενώ παραβιάσεις καταγράφηκαν επίσης από ελικόπτερα αλλά και από ένα τουρκικό αεροσκάφος ναυτικής συνεργασίας με δυνατότητες ηλεκτρονικού πολέμου.

http://kostasxan.blogspot.com/2009/05/blog-post_15.html

>«Τα νησιά δεν είναι δικά σας» λέει το ΥΠ.ΕΞ. της Τουρκίας…

> Σύμφωνα με απόλυτα έγκυρες πηγές των ελληνικών υπουργείων Άμυνας και Εξωτερικών το θέμα του ιδιοκτησιακού καθεστώτος των νήσων «που δεν κατονομάζονται ρητώς στις συνθήκες» και του δήθεν «εποικισμού» τους από την Ελλάδα, τέθηκε επίσημα – και προ του δημοσιεύματος της «Τζουμχουριέτ» – στον Έλληνα πρέσβη στην Άγκυρα, Φώτη Ξύδα! Όπως αναφέρουν οι πηγές αυτές, ο Έλληνας πρέσβης (προσωπική επιλογή της υπουργού Εξωτερικών, Ντόρας Μπακογιάννη για τη θέση αυτή), έγινε αποδέκτης της πλέον «προωθημένης» επίσημης, πλέον, τουρκικής άποψης: «Νησιά όπως το Αγαθονήσι και το Φαρμακονήσι, δεν έχουν προσδιορισμένο ιδιοκτησιακό καθεστώς, ούτε γηγενή ελληνικό πληθυσμό»!

Η θέση έχει καταγραφεί πλέον και στην επίσημη ιστοσελίδα του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών, όπου αναφέρεται με σαφήνεια για το θέμα ότι «Νησιά που δεν κατονομάζονται ρητώς στις συνθήκες, έχουν αδιευκρίνιστο ιδιοκτησιακό καθεστώς». Η υπόθεση ξεκίνησε όταν ο επικεφαλής της ελληνικής διπλωματικής αντιπροσωπείας στην Άγκυρα, αμέσως μετά την πρώτη υπέρπτηση στα νησιά της περιοχής, έθεσε – με ιδιαίτερα ήπιο τρόπο είναι γεγονός – το θέμα στο τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών, το οποίο υποσχέθηκε «να το διερευνήσει και να απαντήσει». Απάντηση φυσικά δεν υπήρξε, αντιθέτως ακολούθησαν και άλλες υπερπτήσεις, με αποτέλεσμα ο Έλληνας πρέσβης να επανέλθει για να εισπράξει την απάντηση: «Είναι θέμα της Αεροπορίας δεν εμπλεκόμαστε εμείς»!Την τρίτη φορά που τέθηκε εκ νέου το ζήτημα, η απάντηση ήταν περίπου «Κι εσείς τα ίδια κάνετε»!

Η πλέον δυσάρεστη έκπληξη όμως ήλθε πριν από λίγους μήνες, όταν η Τουρκία για πρώτη φορά, επίσημα και καταγεγραμμένα σε υπηρεσιακά έγγραφα, αρνήθηκε στον Έλληνα πρεσβευτή την ελληνική ιδιοκτησία επί των νήσων και εγκάλεσε την Ελλάδα για «παράνομο εποικισμό» τους!

Όσο απίστευτα και αν ακούγονται τα παραπάνω, το ίδιο εντυπωσιακή είναι η στάση της επί της ουσίας… «μη αντίδρασης» που ακολουθήθηκε από το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών και ο πέπλος σιωπής που σκέπασε το όλο θέμα από την ελληνική πλευρά. Το ζήτημα δεν βρίσκεται πλέον σε διπλωματικό επίπεδο, αλλά αποτελεί την τρίτη βαθμίδα κλιμάκωσης (escalation) των τουρκικών διεκδικήσεων στο Αιγαίο:Το 1973 θέτουν θέμα υφαλοκρηπίδας, το 1996 θέμα «γκρίζων ζωνών» και το 2009 θέμα «παράνομου εποικισμού»!

defencenet.gr

>Η τακτική αντιμετώπιση των τουρκικών υπερπτήσεων

>Του Χρ. Κουτσογιαννόπουλου
Ταξιάρχου ε.α.
Πρώην Δντή Διεθνών Σχέσεων ΥΠΕΘΑ

Τρείς χιλιάδες ίχνη τουρκικών αεροσκαφων στο Αιγαίο έχουν εντοπίσει τα ραντάρ της ελληνικής πολεμικής αεροπορίας από την αρχή έως το τέλος του 2008. Σύμφωνα με στοιχεία του ΓΕΕΘΑ κατά την διάρκεια του έτους 452 σχηματισμοί τουρκικών αεροσκαφων έχουν πραγματοποιήσει 1.153 παραβιάσεις και 23 υπερπτήσεις σε νησιά του Αιγαίου. Από αυτά τα αεροσκάφη τα 357 ήταν οπλισμένα και οι αναχαιτίσεις τους από ελληνικά αεροσκάφη εξελιχτήκαν σε σκληρές και επικίνδυνες εμπλοκές. Ειδικότερα το 2009 η τουρκική αεροπορία έχει στοχοποιήσει το Αγαθονήσι και το Φαρμακονήσι στέλνοντας μαχητικά F-16 και F-4E να εκτελούν υπερπτήσεις πάνω από τα δυο νησιά πραγματοποιώντας εικονικές προσβολές στόχων αμφισβητώντας για πρώτη φορά κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας σε κατοικημένο έδαφος.
Επειδή δεν είναι στις προθέσεις μου να προκαλέσω μόνο εντυπώσεις με την καταγραφή των στοιχείων των τουρκικών διεκδικήσεων προτείνεται μια νέα τακτική αντιμετώπισης των τουρκικών υπερπτήσεων στο Αιγαίο. Η νέα τακτική αντιμετώπισης των τουρκικών παραβιάσεων-υπερπτήσεων στο Αιγαίο αποτελείται από τα παρακάτω μέτρα:
– Έλεγχος του εθνικού εναέριου χώρου και ειδικότερα της περιοχής Αγαθονήσι-Φαρμακονήσι από τα νεoπαραληφθέντα αεροσκάφη έγκαιρης προειδοποίησης και έλεγχου Erieye/Embraer-145H της 380 Μοίρας.
– Μεταφορά των στοιχείων των υπερπτήσεων στο μικτό αεροπορικό κέντρο επιχειρήσεων του NATO (CAOC-7) στη Λάρισα και διπλωματική εκμετάλλευση αναλόγως.
– Αναδιάταξη και ενεργοποίηση των αντιαεροπορικών-αντιβαλλιστικών συστημάτων μεσαίου και μεγάλου βεληνεκούς TOR-M1, Patriot PAC3 και S-300PMU1 για προειδοποιητικές αναχαιτίσεις εντός του εθνικού εναέριου χώρου άνευ πυρών. Τα αντιαεροπορικά-αντιβαλλιστικά συστήματα με την νέα διάταξη θα παρακολουθούν και θα εγκλωβίζουν τα τουρκικά αεροσκάφη. Οι τούρκοι πιλότοι μετά τον εγκλωβισμό τους θα αντιλαμβάνονται αμέσως από τα ηλεκτρονικά συστήματα προειδοποίησης ότι μπορούν να καταρριφθούν διότι παραβίασαν τον εθνικό εναέριο χώρο της Ελλάδας. Η φάση αυτή της παραβίασης του εθνικού εναέριου χώρου να μεταδίδεται στο CAOC-7 Λάρισας και στη συνέχεια στο Αρχηγείο του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλες για την ανάλογη διπλωματική εκμετάλλευση. Η χρήση των αντιαεροπορικών-αντιβαλλιστικών συστημάτων είναι μια προωθημένη τεχνολογικά και τακτικά ενέργεια η οποία εφαρμόζεται τελευταίως στο πόλεμο κατά της τρομοκρατίας από χώρες μέλη του ΝΑΤΟ. Επιτυγχάνει οικονομία-αποτελεσματικότητα και στη περίπτωση μας ενημέρωση των Διεθνών Οργανισμών (ICAO-NATO-EE) για τις επικίνδυνες τουρκικές υπερπτήσεις. Τέλος, άμεση προώθηση σε επιλεγμένα αεροδρόμια ανατολικών νησιών του Αιγαίου μαχητικών αεροσκαφών αναχαίτισης. Σήμερα τα ελληνικά μαχητικά χρειάζονται χρόνο για να αφιχθούν στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου οπότε τα τουρκικά μαχητικά είτε έχουν εισέλθει στο FIR Αθηνών και στον εθνικό εναέριο χώρο είτε έχουν αποχωρήσει. Για να εξασφαλιστούν επιτυχείς και ταχύτερες αναχαιτίσεις απαιτείται η προώθηση μαχητικών επιπέδου σμήνους στα ανατολικότερα αεροδρόμια τα οποία προωθούν τη γραμμή αναχαιτίσεως 60 μίλια ανατολικότερα. Ο κάθε εισβολέας θα αντιμετωπίζεται στα απώτερα όρια του FIR Αθηνών και θα αισθάνεται όταν εισέρχεται στον ελληνικό εναέριο χώρο ότι είναι βέβαιο θύμα της Ελληνικής Αεράμυνας, εάν το θελήσει.

http://strategy-geopolitics4.blogspot.com/2009/05/blog-post_8379.html

>Τούρκοι έποικοι στην Μ. Ασία!

> Τα παράλια της Μ. Ασίας είναι αμφισβητούμενης τουρκικής κυριαρχίας, καθώς επίσης κατοικούνται από κατσίκες, κότες, πρόβατα, λαθρομετανάστες και Τούρκους από την ενδοχώρα, τους οποίους το τουρκικό κράτος έχει σκοπίμως, παρανόμως και λαθραία εγκαταστήσει εκεί!
Τα σύνορα της Ελλάδας στα επόμενα χρόνια!

>Η Άγκυρα πιστή στην τακτική των γκρίζων ζωνών στο Αιγαίο

>Πρεμιέρα με επίσκεψη στα κατεχόμενα κάνει σήμερα- λίγα 24ωρα μετά την ανάληψη των καθηκόντων του- ο νέος Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου. Την ίδια ώρα μέσα από δημοσίευμα τουρκικής εφημερίδας, η Άγκυρα, πιστή στην τακτική των γκρίζων ζωνών στο Αιγαίο, κατηγορεί την Ελλάδα ότι εποικίζει το Αγαθονήσι παράνομα!
Eνδεικτικό των προθέσεων των Τούρκων στρατηγών είναι το δημοσίευμα της εφημερίδας «Τζουμχουριέτ», στο οποίο ο ανταποκριτής της εφημερίδας στην Αθήνα μεταφέρει τις απόψεις του τουρκικού κατεστημένου, σύμφωνα με τις οποίες όχι μόνο το Αγαθονήσι είναι αμφισβητούμενης κυριαρχίας, αλλά κατοικείται από κατσίκες, κότες και πρόβατα, λαθρομετανάστες και Έλληνες από την ενδοχώρα, τους οποίους το ελληνικό κράτος έχει σκοπίμως- και λαθραία – εγκαταστήσει εκεί! Μάλιστα, σύμφωνα με το δημοσίευμα, το ελληνικό κράτος προβαίνει σε αυτές τις ενέργειες για να δημιουργήσει τετελεσμένα στο Αγαθονήσι. Σχολιάζοντας χθες το επίμαχο δημοσίευμα ο εκπρόσωπος του ΥΠΕΞ Γ. Κουμουτσάκος έκανε λόγο για «προκλητικό» και «άσχετο με την πραγματικότητα» δημοσίευμα, το οποίο χαρακτήρισε «μνημείο σκόπιμης παραπληροφόρησης».
Σημειώνεται ότι τόσο το Αγαθονήσι όσο και οι Φούρνοι αποτελούν στόχο των τουρκικών αεροσκαφών τον τελευταίο ενάμιση χρόνο με συνεχώς αυξανόμενες υπερπτήσεις και μάλιστα σε χαμηλό ύψος. Είναι χαρακτηριστικό ότι μέσα στο 2009 έχουν γίνει 22 υπερπτήσεις των νησιών αυτών.
Στο Αγαθονήσι- σύμφωνα με την τελευταία απογραφή κατοικούν περίπου 150 πολίτες, οι οποίοι ασχολούνται με το ψάρεμα, την κτηνοτροφία και τη γεωργία, ενώ υπάρχει και σχολείο. Υπενθυμίζεται ότι επίσκεψη στο νησί έκανε τα Θεοφάνια ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κ. Παπούλιας και την προηγούμενη εβδομάδα ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Γ. Παπανδρέου.

>Ο νέος υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας και η θεωρία του «νεο-οθωμανισμού»

> Η απόφαση του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν να αναθέσει τα ηνία της τουρκικής διπλωματίας στον Αχμέτ Νταβούτογλου δεν αποτέλεσε έκπληξη. Τα μέσα ενημέρωσης στη γειτονική χώρα είχαν ουσιαστικά προαναγγείλει την εξέλιξη αυτή τις τελευταίες δύο εβδομάδες. Ο αποκαλούμενος «Κίσινγκερ της Τουρκίας» θεωρείται ο άνθρωπος που έχει χαράξει την εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης του ισλαμικού Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) από το 2002 όταν κέρδισε, πρώτη φορά, την εξουσία και αναλαμβάνει πλέον να την εφαρμόσει. Παράλληλα η κίνηση Ερντογάν θα μπορούσε να ερμηνευθεί ως μια απόπειρα να ελέγξει έναν από τους τελευταίους πυλώνες του κεμαλικού κατεστημένου, το υπουργείο Εξωτερικών.
Ως την περασμένη Παρασκευή ο 50χρονος κ. Νταβούτογλου κινούσε τα νήματα από το παρασκήνιο. Ηταν εκείνος που με την αναβίωση της θεωρίας του «νεοοθωμανισμού», την οποία πρώτος διατύπωσε ο πρώην πρωθυπουργός Τουργκούτ Οζάλ στις αρχές της δεκαετίας του 1990, προσέδωσε κινητικότητα στην εξωτερική πολιτική της Αγκυρας στη Μέση Ανατολή. Η διαμεσολάβηση της Τουρκίας στις συνομιλίες Ισραήλ- Συρίας αλλά και προς τη Χαμάς κατά τον πρόσφατο πόλεμο στη Γάζα, η στρατηγική του διαλόγου ακόμη και με τους Κούρδους του Βόρειου Ιράκ και η έντονη δραστηριοποίηση στον Καύκασο, με αποκορύφωμα την προσέγγιση με την Αρμενία, αποτέλεσαν ιδέες του νέου υπουργού. Αυτός έσπευσε στην Ουάσιγκτον να προετοιμάσει την επίσκεψη του Μπαράκ Ομπάμα στην Τουρκία. Διπλωματικοί κύκλοι στην Αθήνα εκτιμούν ότι «πρέπει κατ΄ αρχήν να δούμε πώς θα κινηθεί ο νέος υπουργός εντός της διπλωματικής γραφειοκρατίας. Παράλληλαχρειάζεται να παρατηρήσουμε πώς θα “παντρευθεί” η μεσανατολική με την ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική της Τουρκίας». Ορισμένοι πάντως εκτιμούν ότι η Αγκυρα δεν θα χρειαστεί να διαλέξει ανάμεσα σε Ευρώπη και Μέση Ανατολή.
«Κρίνοντας από τη μέχρι σήμερα συμπεριφορά τηςη Τουρκία επιθυμεί μιαν “α λα καρτ” προσέγγιση με την Ευρώπη. Από αυτή την άποψη»καταλήγουν«η Αγκυρα μπορεί να “πλασάρει” τον εαυτό της ως γέφυρα μεταξύ Ευρώπης και Μέσης Ανατολής».
Το όραμα του κ. Νταβούτογλου αναλύεται στο βιβλίο που έγραψε το 2001, με τίτλο «Στρατηγικό βάθος- Η διεθνής θέση της Τουρκίας». Τι υποστηρίζει λοιπόν ο «Κίσινγκερ της Τουρκίας»; Το βασικό του επιχείρημα είναι ότι η εξωτερική πολιτική της Αγκυρας έδινε επί πολλά χρόνια υπερβολική έμφαση στις σχέσεις με τη Δυτική Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες, αγνοώντας τα τουρκικά συμφέροντα σε άλλες περιοχές, κυρίως στη Μέση Ανατολή και στη Ρωσία. Η Τουρκία λοιπόν πρέπει να συνδυάσει τον φιλοδυτικό ρόλο της με τη μουσουλμανική κληρονομιά της, ώστε «να επαναρρυθμίσει» τη διπλωματία της και να αποκτήσει το αναγκαίο «στρατηγικό βάθος» που περιγράφεται στο ομώνυμο βιβλίο. Αυτό προϋποθέτει «μηδενικά προβλήματα» στην περιφέρειά της ώστε να ασκήσει την «ήπια ισχύ» της.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ο κ. Νταβούτογλου δεν αφιερώνει στο βιβλίο μεγάλο μέρος στις σχέσεις με την Ελλάδα και την Κύπρο. Αυτό δεν σημαίνει ότι αδιαφορεί για τα ελληνοτουρκικά ή για το Κυπριακό. Αλλωστε, στο «Στρατηγικό βάθος» χαρακτηρίζει ως λάθη του παρελθόντος το γεγονός ότι η Αγκυρα δεν κατάφερε να αποτρέψει τον έλεγχο της Ελλάδας επί των νησιών του Αιγαίου, ο οποίος έχει κατοχυρωθεί με διεθνείς συνθήκες. Παράλληλα ο κ. Νταβούτογλου υποστηρίζει ένθερμα την εκμετάλλευση των μουσουλμανικών πληθυσμών στα Βαλκάνια για την προώθηση των τουρκικών συμφερόντων- κάτι που θα πρέπει να προβληματίσει σοβαρά την Αθήνα όσον αφορά την πολιτική που θα πρέπει να ακολουθήσει έναντι της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη.

ΤΟ ΒΗΜΑ

>Αχμέτ Νταβούτογλου, ένας τούρκος υπ. Εξωτερικών γεμάτος προκλήσεις για το Αιγαίο

> «Ο χώρος, στον οποίο η Τουρκία βρίσκεται κοντά στον πόλεμο, περισσότερο από κάθε άλλη περίπτωση, είναι τα νησιά του Αιγαίου, που περιορίζουν σε σημαντικό βαθμό τον ζωτικό της χώρο», αναφέρει ο νέος υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, Αχμέτ Νταβούτογλου, στο βιβλίο του «Στρατηγικό Βάθος», που θεωρείται το μανιφέστο του σε θέματα τουρκικής εξωτερικής πολιτικής.
Η αντίθεση προς το «στάτους κβο στο Αιγαίο» και η υπογράμμιση της ανάγκης για «νομικό πλαίσιο», που θα δώσει στην Τουρκία «τη δυνατότητα επέμβασης σε υποθέσεις που αφορούν τις μουσουλμανικές μειονότητες στα Βαλκάνια», είναι άλλα ελληνοτουρκικού ενδιαφέροντος θέματα στο βιβλίο όπου ο συγγραφέας τονίζει ως προς το προαναφερθέν «νομικό πλαίσιο» ότι «εντυπωσιακό παράδειγμα» είναι το ότι η «επέμβαση στην Κύπρο κατέστη δυνατόν να νομιμοποιηθεί, εντός ενός τέτοιου νομικού πλαισίου»!

Καθηγητής-σύμβουλος
Ο Νταβούτογλου γεννήθηκε το 1959 στην Τασκένδη. Είναι καθηγητής διεθνολόγος από το 2003, ήταν σύμβουλος του Τούρκου πρωθυπουργού Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν επί θεμάτων εξωτερικής πολιτικής. Το 2003 ανακηρύχθηκε πρέσβης εκ προσωπικοτήτων.
Το σημαντικότερό του έργο θεωρείται το βιβλίο «Στρατηγικό Βάθος – Η Διεθνής Θέση της Τουρκίας», που κυκλοφόρησε στην Τουρκία σε πρώτη έκδοση το 2001. Το βιβλίο περιλαμβάνει τη θεώρηση του Νταβούτογλου γύρω από το παρελθόν, αλλά πολύ περισσότερο το μέλλον και τις προοπτικές της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής. Αλλα έργα του είναι τα: «Παγκόσμια Κρίση» (κυκλοφόρησε το 2002 στην Τουρκία), «Alternative Paradigms» (κυκλοφόρησε το 1993 στις ΗΠΑ) και «Civilizational Transformation and the Muslim World» (κυκλοφόρησε το 1994 στην Τουρκία στην αγγλική γλώσσα).
Ο Νταβούτογλου είναι ο όγδοος εξωκοινοβουλευτικός υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας από το 1923 και ο πρώτος μη διπλωματικός εξωκοινοβουλευτικός υπουργός.

Η Ελλάδα και το Αιγαίο
Ως προς το βιβλίο του «Στρατηγικό Βάθος», που κυκλοφόρησε το 2001 -αποσπάσματά του υπάρχουν στο βιβλίο «Islam Light – ο πολιτικός αναχρονισμός στην Τουρκία», του Αρη Αμπατζή, από τις εκδόσεις «Θαλλός», 2006- βλέπουμε ότι, σύμφωνα με τον Νταβούτογλου, «οι δύο βραχυπρόθεσμοι και μεσοπρόθεσμοι στόχοι της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής στα Βαλκάνια είναι η ενίσχυση της Βοσνίας και της Αλβανίας, μέσα σε ένα πλαίσιο σταθερότητας, και η διαμόρφωση πλαισίου διεθνούς δικαίου για την ασφάλεια των εθνοτικών μειονοτήτων στην περιοχή. Στο νομικό αυτό πλαίσιο, η Τουρκία πρέπει να έχει συνεχώς για στόχο να εξασφαλίσει εγγυήσεις, οι οποίες θα της δώσουν τη δυνατότητα επέμβασης σε υποθέσεις που αφορούν τις μουσουλμανικές μειονότητες στα Βαλκάνια. Ως ένα εντυπωσιακό παράδειγμα στη σύγχρονη εποχή, η επέμβαση στην Κύπρο, κατέστη δυνατόν να νομιμοποιηθεί, εντός ενός τέτοιου νομικού πλαισίου» («Στρατηγικό Βάθος», σελ. 122).
Ως προς τα Ελληνοτουρκικά, ο Νταβούτογλου θέτει θέμα Αιγαίου:

«Σήμερα είναι γνωστά πλέον τα αποτελέσματα της στρατηγικής ολιγωρίας για το ότι δεν τέθηκαν υπό έλεγχο τα νησιά του Αιγαίου και εγκαταλείφθηκαν μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Τη στιγμή που η Τουρκία κρατά τον σφυγμό του μαλακού υπογάστριου της Ρωσίας μέσω των Στενών, η Ελλάδα έχει αποκτήσει στρατηγικό πλεονέκτημα απέναντι στην Τουρκία, μέσω των νησιών του Αιγαίου. Ο χώρος στον οποίο η Τουρκία βρίσκεται κοντά στον πόλεμο, περισσότερο από κάθε άλλη περίπτωση, είναι τα νησιά του Αιγαίου, που περιορίζουν σε σημαντικό βαθμό τον ζωτικό της χώρο, πράγμα που οφείλεται στα ασυγχώρητα λάθη που έχουν γίνει, εξαιτίας της απουσίας συνεπούς θαλάσσιας στρατηγικής. Η κρίση στο Καρντάκ (Ιμια), που έφερε στην επιφάνεια την ελληνική κυριαρχία ακόμη και σε βραχονησίδες που βρίσκονται κοντά στις ακτές μας, είναι το πικρό αντίτιμο των συσσωρευμένων αυτών λαθών». («Στρατηγικό Βάθος», σελ. 154).

Ανατροπή του στάτους κβο
Η αμφισβήτηση του στάτους κβο είναι από τα σημαντικά σημεία στη θεώρηση Νταβούτογλου: «Η πηγή του βασικού προβλήματος στο Αιγαίο είναι η αντίθεση μεταξύ της γεωλογικής και γεωπολιτικής πραγματικότητας και του τρέχοντος στάτους κβο. Σε αντίθεση προς το γεγονός ότι τα νησιά του Αιγαίου Πελάγους είναι φυσική προέκταση της γεωλογικής δομής της χερσονήσου της Ανατολίας, και προς τις γεωπολιτικές αναγκαιότητες που γεννιούνται από την παραπάνω κατάσταση, η πολιτική διανομή έγινε μέσω διεθνών συμφωνιών, υπέρ της Ελλάδας, πράγμα που υποδαυλίζει προβλήματα όπως η υφαλοκρηπίδα, τα χωρικά ύδατα, ο εναέριος χώρος, η γραμμή FIR, οι περιοχές διοίκησης και ελέγχου και η στρατιωτικοποίηση των νησιών». («Στρατηγικό Βάθος», σελ. 171).

>Τουρκικές διεκδικήσεις – Ο Ακήρυχτος Πόλεμος

>

Ανασκόπηση των κυριοτέρων σημείων ελληνοτουρκικής τριβής και των πολιτικών προσεγγίσεων την τελευταία 35ετία, μέσα από την εξελικτική εξέταση των δεδομένων και των μεταβολών σε πολιτικοδιπλωματικό επίπεδο

Σάββας Δ. Βλάσσης

Η ανακάλυψη αξιοποιησίμων κοιτασμάτων πετρελαίου στο Αιγαίο, ήταν η αιτία για την οποία η Τουρκία μετατόπισε το ενδιαφέρον της και στην συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή, ενώ μέχρι τότε, όσον αφορά τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, αυτό εστιαζόταν στην Κύπρο.Είχε προηγηθεί στις 21 Μαρτίου 1970 σύμβαση εκχωρήσεως από την ελληνική κυβέρνηση σε εταιρεία των ΗΠΑ, περιοχής του Βορείου Αιγαίου για την αναζήτηση, έρευνα κι εκμετάλλευση πετρελαίου. Στις 1 Νοεμβρίου 1973 ανακοινώθηκε η εκχώρηση από την τουρκική κυβέρνηση αδειών στην Τουρκική Εταιρεία Πετρελαίου (ΤΡΑΟ) για την διενέργεια ερευνών σε ζώνες στο Αιγαίο, από την Σαμοθράκη μέχρι την Χίο. Οι ζώνες αυτές ευρίσκοντο εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδος, σύμφωνα με την άποψη των Αθηνών.

Στις 29 Μαΐου 1974, το τουρκικό ερευνητικό σκάφος «Τσανταρλί» βγήκε στο Αιγαίο για την διεξαγωγή ερευνών μέχρι τις 6 Ιουνίου, πυροδοτώντας ένταση με την Ελλάδα. Στις 18 Ιουλίου 1974 ανακοινώθηκαν τέσσερις νέες περιοχές στο Αιγαίο, από την Σαμοθράκη μέχρι την Ρόδο, όπου και πάλι η τουρκική κυβέρνηση παραχωρούσε άδεια διεξαγωγής ερευνών στην ΤΡΑΟ.

Τα γεγονότα στην Κύπρο επισκίασαν τις τουρκικές προθέσεις στο Αιγαίο μέχρι το καλοκαίρι του 1976, όταν το ερευνητικό σκάφος «Χόρα» εμφανίστηκε και πάλι για διεξαγωγή ερευνών. Νέα κρίση ξέσπασε, που έφερε τις χώρες πολύ κοντά στην πολεμική αναμέτρηση.Η εμπειρία των ετών εκείνων έδειξε ότι η αρχική τουρκική επιτυχία για κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, σε συνδυασμό με την ταυτόχρονη αδράνεια της Ελλάδος, ενίσχυσε την επιδίωξη της Αγκύρας για αναθεώρηση του νομικού καθεστώτος του Αιγαίου. Η ελληνική κυβέρνηση επέδειξε διαλλακτική στάση για την εξεύρεση λύσεως στο Κυπριακό όσο και στα ζητήματα που είχε θέσει η Άγκυρα για το Αιγαίο. Παρά όμως τα πρόσκαιρα σημάδια ανταποκρίσεως από τουρκικής πλευράς, η αλαζονεία που είχε προκαλέσει η στρατιωτική επιτυχία στην Κύπρο και η μετριοπαθής στάση των Αθηνών, ενθάρρυναν την Τουρκία σε σκλήρυνση της στάσεώς της. Το αποτέλεσμα ήταν η τουρκική υπαναχώρηση ακόμη και από συγκεκριμένες δεσμεύσεις που είχαν αναληφθεί, όσον αφορά τον μηχανισμό επιλύσεως του πρωτεύοντος ζητήματος για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδος.

Τουρκικός χάρτης, στον οποίο διακρίνονται με γκρι χρώμα οι περιοχές που παραχώρησε η τουρκική κυβέρνηση το 1974 στην ΤΡΑΟ, για εκτέλεση πετρελαϊκών ερευνώνΣτις 27 Ιανουαρίου 1975 η Αθήνα απέστειλε ρηματική διακοίνωση στην Άγκυρα με την οποία ενημέρωνε ότι αποδεχόταν το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης (ΔΔΧ) ως όργανο για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδος. Η Τουρκία, αν και αρχικώς αποδέχθηκε την παραπομπή του θέματος στο ΔΔΧ, υπαναχώρησε τέσσερις μήνες αργότερα. Τα υπόλοιπα ζητήματα που είχε θέσει στην περίοδο 1974-1981 η Τουρκία, αφορούσαν:

Αποστρατιωτικοποίηση των ελληνικών νήσων: Η Άγκυρα κατηγόρησε την Ελλάδα ότι κατά παράβαση των υφισταμένων διεθνών συνθηκών, μεταφέρει στρατιωτικές δυνάμεις στα ελληνικά νησιά, κάτι που αντιπροσωπεύει απειλή για τα Μικρασιατικά παράλια.

Τα όρια του FIR Αθηνών: Στις 6 Αυγούστου 1974 η Τουρκία εξέδωσε την ΝΟΤΑΜ 714, απαιτώντας από τα αεροσκάφη που πετούσαν ανατολικώς μίας γραμμής στο μέσον του Αιγαίου και εντός του FIR Αθηνών, να αναφέρονται στις τουρκικές υπηρεσίες εναερίου κυκλοφορίας. Η ΝΟΤΑΜ 714 ήταν παράνομη διότι για το FIR Αθηνών, έκδοση οδηγιών μπορεί να γίνει μόνο από την αρμόδια αρχή, την ελληνική Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας (ΥΠΑ). Στις 7 Αυγούστου η Ελλάδα αντέδρασε εκδίδοντας την ΝΟΤΑΜ 1018 με την οποία θεωρούσε την τουρκική ενέργεια ανύπαρκτη και στις 14 Αυγούστου την ΝΟΤΑΜ 1066, με την οποία χαρακτήριζε προσωρινώς ολόκληρο το Αιγαίο ως «επικίνδυνη περιοχή». Ο επίσημος χαρακτηρισμός έγινε με την ΝΟΤΑΜ 1157 της 13ης Σεπτεμβρίου, αποκλείοντας το Αιγαίο από πτήσεις της πολιτικής αεροπορίας. Ο ICAO απηύθυνε έκκληση και στις δύο πλευρές για εξεύρεση λύσεως. Τελικώς, λόγω των διεθνών ανακατατάξεων όσο και αντιλαμβανόμενη ότι η απόφασή της έπληττε καίρια τα συμφέροντα και ειδικώς τον τουρισμό της, η Τουρκία απέσυρε την ΝΟΤΑΜ 714 στις 22 Φεβρουαρίου 1980. Φυσικά παρουσίασε την κατάργηση της παράνομης ενεργείας της ως κίνηση καλής θελήσεως. Την επομένη η Ελλάδα εξέδωσε την ΝΟΤΑΜ 267 με την οποία ακύρωνε την ΝΟΤΑΜ 1157.

Εκτός του ζητήματος των ορίων του FIR Αθηνών, η Τουρκία άρχισε να αμφισβητεί και την υποχρέωση της υποβολής σχεδίων πτήσεως από τα στρατιωτικά της αεροσκάφη, με το επιχείρημα ότι το άρθρο 3 της Συμβάσεως του Σικάγου του 1944, εξαιρεί τα στρατιωτικά αεροσκάφη. Η Αθήνα αντιτείνει ότι υπερισχύουν σε κάθε περίπτωση οι πρόνοιες του ICAO για προτεραιότητα στην ασφάλεια της εναερίου κυκλοφορίας και κατά συνέπεια η απαίτηση της ελληνικής ΥΠΑ για υποβολή σχεδίων πτήσεως απ’ όλα τα αεροσκάφη ανεξαιρέτως, πρέπει να γίνει σεβαστή. Η τουρκική άρνηση να καταθέτει σχέδια πτήσεως των στρατιωτικών της αεροσκαφών, μιμήθηκε το παράδειγμα των ΗΠΑ. Πράγματι, στην διάρκεια της ελληνοτουρκικής κρίσεως του 1974, μαχητικά του Ναυτικού των ΗΠΑ απονηώθηκαν κατ’ επανάληψη από αεροπλανοφόρο που έπλεε στο Αιγαίο, δίχως να υποβάλλουν σχέδια πτήσεως και παρά την κήρυξή του από την Αθήνα ως «επικίνδυνη περιοχή».

Εναέριος χώρος: Μετά την κήρυξη του Αιγαίου ως «επικίνδυνη περιοχή» η Αθήνα δέχθηκε τις διεθνείς συστάσεις να συζητήσει με την Άγκυρα την άρση του αδιεξόδου. Τον Ιούνιο του 1975 έγινε η πρώτη συνάντηση εμπειρογνωμόνων με κύριο ζήτημα την άρση της ΝΟΤΑΜ 714. Τότε η τουρκική πλευρά έθεσε για πρώτη φορά μία σειρά νέων ζητημάτων:

1) Δήλωσε ότι δεν αναγνωρίζει στην Ελλάδα εύρος Εθνικού Εναερίου Χώρου (ΕΕΧ) 10 ν.μ. αλλά μόνο 6 ν.μ.

2) Δημιουργία ζώνης 50 ν.μ. δυτικώς των τουρκικών παραλίων, στην οποία κάθε αεροπορική δραστηριότητα θα έπρεπε να αναφέρεται στις τουρκικές αρχές. Τα τουρκικά μαχητικά εντός της ζώνης αυτής, δεν θα υπέβαλαν σχέδια πτήσεως στην Αθήνα.

3) Καθιέρωση μονίμων περιοχών ασκήσεων της Τουρκίας στο Αιγαίο, με άμεση έκδοση ΝΟΤΑΜ από την Ελλάδα δίχως μεταβολές των στοιχείων επί της τουρκικής αιτήσεως και από κοινού χρήση των μονίμων πεδίων βολής Άνδρου και Ψαθούρας.

4) Περιορισμό της τερματικής περιοχής του αεροδρομίου Λήμνου, με το επιχείρημα ότι η μεγάλη της έκταση εντός του διεθνούς εναερίου χώρου εμπόδιζε τις πτήσεις στην περιοχή.

Παρά τις κινήσεις καλής θελήσεως που έγιναν από την ελληνική πλευρά, δεν επιτεύχθηκε καμία συμφωνία. Στα τέλη του 1980 μόνο, μετά το «άνοιγμα» του Αιγαίου και την επιστροφή της Ελλάδος στο ΝΑΤΟ, η Αθήνα, ως ένδειξη καλής θελήσεως προέβη σε ορισμένες «τεχνικές ρυθμίσεις» εντός του FIR Αθηνών. Αυτές αφορούσαν περιορισμό της τερματικής περιοχής του αεροδρομίου Λήμνου από 3.000 σε 1.382 τ.μ. και αναπροσαρμογή των υψών και ορίων σε ορισμένους αεροδιαδρόμους. Η τελευταία ρύθμιση, διευκόλυνε σημαντικά τις πτήσεις στρατιωτικών αεροσκαφών στο Αιγαίο, δεδομένου ότι άφηνε περισσότερο ελεύθερο χώρο για την εκτέλεση ελιγμών κάτω από τους αεροδιαδρόμους στους οποίους πετούν τα αεροσκάφη της πολιτικής αεροπορίας. Ειδικότερα στην περίπτωση ρυθμίσεως υψών του αεροδιαδρόμου W-14 στο τμήμα από Λήμνο μέχρι Σάμο, ήταν εμφανής η πρόθεση διευκολύνσεως της διεξαγωγής τουρκικών ασκήσεων.

ΚΛΙΜΑΚΩΣΗ ΠΑΡΑΒΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΒΙΑΣΕΩΝ
Η τουρκική στάση από το 1974, ιδίως με την υπαναχώρηση από την δέσμευση προσφυγής στο ΔΔΧ για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδος, έπεισε την Αθήνα ότι η Άγκυρα δεν ενδιαφερόταν για νομική διευθέτηση των ζητημάτων που έθετε στο Αιγαίο. Προτιμούσε μία απευθείας διαπραγμάτευση, υπολογίζοντας στην επικράτηση των απόψεών της λόγω του ειδικού βάρους της και της απειλής χρήσεως της στρατιωτικής ισχύος.

Μετά την κυβερνητική αλλαγή που επήλθε στην Αθήνα τον Οκτώβριο του 1981, τέθηκε τέρμα στον ελληνοτουρκικό διάλογο. Η ελληνική κυβέρνηση κατήγγειλε την τουρκική στάση η οποία οδηγούσε σε άγονο διάλογο και ανακήρυξε ως μόνη υπαρκτή διαφορά την οποία ήταν διατεθειμένη να διαπραγματευθεί, το νομικό ζήτημα της οριοθετήσεως της υφαλοκρηπίδος. Όλα τα άλλα ζητήματα αποτελούσαν αυθαίρετες μονομερείς διεκδικήσεις της Τουρκίας εις βάρος της Ελλάδος.

Όσο ο ελληνοτουρκικός διάλογος βρισκόταν σε εξέλιξη και το Αιγαίο εξακολουθούσε να αποτελεί «επικίνδυνη περιοχή», η τουρκική επιθετικότητα στο Αιγαίο ήταν συγκρατημένη.

Οι είσοδοι τουρκικών μαχητικών στο FIR Αθηνών, δίχως υποβολή σχεδίων πτήσεως στην ελληνική ΥΠΑ, ήταν σποραδική. Επιπλέον, η άσχημη κατάσταση στην οποία είχε περιέλθει η Τουρκική Αεροπορία εξαιτίας του εμπάργκο που είχε επιβληθεί από τις ΗΠΑ, επηρέασε σοβαρά το επίπεδο επιχειρησιακής ετοιμότητος και την διαθεσιμότητα αεροσκαφών. Σταδιακώς, μετά την άρση του εμπάργκο, οι δείκτες αυτοί βελτιώθηκαν, όπως συνέβη και με την εκπαίδευση των Τούρκων ιπταμένων.

Με το «άνοιγμα» του Αιγαίου το 1980, η τουρκική επιθετικότητα κλιμακώθηκε. Η παράλειψη της ελληνικής πλευράς, προ, όσο και μετά, να λάβει αποφασιστικά αντίμετρα, καταρρίπτοντας τα τουρκικά αεροσκάφη που συχνά παραβίαζαν ακόμη και τον ΕΕΧ σε βάθος μεγαλύτερο των 6 ν.μ., προκάλεσε την αποθράσυνση της άλλης πλευράς. Τοιουτοτρόπως, μετά την περίοδο «ανιχνεύσεως» των ελληνικών προθέσεων και όταν έγινε αντιληπτό ότι δεν υφίστατο απειλή αντιμέτρων, η Τουρκική Αεροπορία ανέλαβε να εφαρμόσει στην πράξη όσα διεκδικούσε η τουρκική εξωτερική πολιτική σε διπλωματικό επίπεδο. Από την δεκαετία του 1980 λοιπόν, οι τουρκικές παραβάσεις των κανόνων εναερίου κυκλοφορίας και παραβιάσεις του ΕΕΧ κλιμακώθηκαν κι έλαβαν συστηματική βάση.

Το κλίμα δυσπιστίας που επικράτησε στις σχέσεις Ελλάδος – ΗΠΑ, είχε ως αποτέλεσμα την επιδείνωση και των σχέσεων με το ΝΑΤΟ, κατάσταση η οποία επηρέασε και την εκτέλεση συμμαχικών γυμνασίων μεγάλης κλίμακος στο Αιγαίο. Βάσει του κανονισμού MC 66/1 της Συμμαχίας που ισχύει από το 1960, για λειτουργίες αυτής, ο ΕΕΧ της Ελλάδος αναγνωρίζεται στα 6 κι όχι 10 ν.μ. Επειδή οι κανόνες στο πλαίσιο της Συμμαχίας δεν υποκαθιστούν το Διεθνές Δίκαιο ώστε να επηρεάζονται τα εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα, η Ελλάδα δεν αντέδρασε. Από την δεκαετία του 1980 όμως, αμερικανικά αεροσκάφη, στο πλαίσιο μεμονωμένων πτήσεων ή συμμαχικών ασκήσεων πετούσαν στο Αιγαίο εξίσου προκλητικά με τα τουρκικά, ενθαρρύνοντας εμμέσως την τουρκική επιθετικότητα, η οποία όμως δεν εκδηλώνεται μόνο μέσα στο πλαίσιο της Συμμαχίας αλλά και εκτός αυτού. Η Ελλάδα, εκλαμβάνοντας την στάση της Συμμαχίας ως μεροληπτική υπέρ της Τουρκίας, αντιδρούσε με τον ίδιο τρόπο, δηλαδή προβαίνοντας σε αναγνώριση και αναχαίτιση των αμερικανικών ή συμμαχικών αεροσκαφών που προέβαιναν σε παραβιάσεις του ΕΕΧ.

Σε γενικότερο πλαίσιο, παρά την επιστροφή της Ελλάδος στο στρατιωτικό σκέλος της Συμμαχίας, έπειτα από συμβιβασμό με την παρέμβαση των ΗΠΑ, σημεία τριβής με την Τουρκία εξακολούθησαν να είναι τα όρια επιχειρησιακού ελέγχου των στρατηγείων επί ελληνικού εδάφους όσο και η περίπτωση της Λήμνου. Στις αρχές του 1980 η Τουρκία αντέδρασε στην πρόθεση της Συμμαχίας να εγκαταστήσει στην Λήμνο σταθμό ραντάρ, προβάλλοντας το επιχείρημα ότι επρόκειτο για αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη. Έκτοτε, η νήσος έπαυσε να περιλαμβάνεται στις ασκήσεις του ΝΑΤΟ, παρά τις έντονες ελληνικές διαμαρτυρίες. Από το 1982, η ελληνική πλευρά, ως ένδειξη διαμαρτυρίας για την εξαίρεση της Λήμνου, έπαυσε να συμμετέχει στις συγκεκριμένες ασκήσεις. Η Τουρκία εκμεταλλεύτηκε την ελληνική αποχή, προβαίνοντας σε σωρεία παραβιάσεων του ΕΕΧ στο πλαίσιο ασκήσεων της Συμμαχίας. Ενθαρρυμένη από τις εξελίξεις αυτές, το 1984 η Τουρκία έθεσε veto στην ελληνική πρόταση για διάθεση των δυνάμεων που στάθμευαν στην Λήμνο στον αμυντικό σχεδιασμό του επομένου έτους. Η Ελλάδα αντέδρασε με veto στο σύνολο των τουρκικών δυνάμεων. Η κατάσταση αυτή οδήγησε στην ουσία σε νέα, μετά το 1974, αδρανοποίηση της Νοτιοανατολικής Πτέρυγος.Η κρίση που εκδηλώθηκε τον Μάρτιο του 1987, με αφορμή νέες εξαγγελίες της Τουρκίας για έξοδο ερευνητικού σκάφους στο Αιγαίο προς διεξαγωγή ερευνών, που προκάλεσαν ελληνική αντίδραση, έφερε για άλλη μια φορά τις χώρες κοντά στην πολεμική αναμέτρηση. Ενώ όμως τελικώς η Τουρκία υπαναχώρησε και δεν επέτρεψε στο σκάφος της να διεξάγει έρευνες, σε διπλωματικό επίπεδο, η Ελλάδα συμφώνησε το 1988 σε αποχή από ερευνητική δραστηριότητα εκτός των ελληνικών χωρικών υδάτων. Αποδέχθηκε δηλαδή άτυπη συμφωνία που ίσχυε από την δεκαετία του 1970.Από πλευράς τουρκικών διεκδικήσεων, στα τέλη της δεκαετίας του 1980, η Άγκυρα ανέδειξε ένα νέο ζήτημα ως πεδίο αντιπαραθέσεως με την Ελλάδα: την Έρευνα & Διάσωση (Ε&Δ) στο Αιγαίο. Για τα αεροπορικά ατυχήματα, η Σύμβαση του Σικάγου του 1944, προέβλεπε στο Παράρτημα 12 (Annex 12) ότι η περιοχή ευθύνης Ε&Δ της Ελλάδος συμπίπτει με τα όρια του FIR Αθηνών. Όσον αφορά τα ναυτικά ατυχήματα που καλύπτει η Σύμβαση του Αμβούργου του 1979, η Ελλάδα, κατά την κύρωσή της το 1989, δήλωσε ότι θα ασκεί θαλάσσια Ε&Δ σε όλο τον χώρο του FIR Αθηνών, σύμφωνα και με την σχετική ανακοίνωση στην οποία είχε προβεί και προς τον ΙΜΟ και την πρακτική που ακολουθούσε αδιαλείπτως ήδη από το 1975. Το άρθρο 2.1.4 της Συμβάσεως του Αμβούργου ορίζει ότι ο καθορισμός των περιοχών ναυτικής Ε&Δ γίνεται με συμφωνία των ενδιαφερομένων παρακτίων κρατών. Η Ελλάδα έχει υπογράψει ανάλογες συμφωνίες με την Ιταλία και Μάλτα. Η τουρκική επιθετικότητα όμως, δεν επέτρεψε τέτοιου είδους προσέγγιση.

Από την πλευρά της, στις 7 Ιανουαρίου 1989 η Άγκυρα δημοσίευσε «Τουρκικό Κανονισμό Έρευνας και Διάσωσης», τον 88/13559, σύμφωνα με τον οποίο και με βάση σχετική της δήλωση προς τον ΙΜΟ, οριοθέτησε περιοχή ευθύνης της για παροχή υπηρεσιών Ε&Δ σε κινδυνεύοντα «αεροπορικά και θαλάσσια μέσα», η οποία περιλαμβάνει τμήμα του FIR Αθηνών μέχρι το μέσο περίπου του Αιγαίου. Επρόκειτο για αυθαίρετη ενέργεια, διότι αγνοούσε ότι οι περιοχές αεροπορικής Ε&Δ απαιτούν απόφαση των αρμοδίων οργάνων του ICAO. Επιπλέον, η αναφορά σε «αεροπορικά και θαλάσσια μέσα», προκαλούσε σκόπιμη σύγχυση μεταξύ αεροπορικής και θαλασσίας E&Δ, κατά παράβαση σχετικών ρυθμίσεων του ICAO. Φυσική συνέπεια των τουρκικών αυθαιρεσιών ήταν η επιβεβαίωση από πλευράς ICAO, στις 7 Απριλίου 1989, ότι οι περιοχές ευθύνης της Ελλάδος και της Τουρκίας σχετικά με την αεροναυτική Ε&Δ παραμένουν αμετάβλητες, όπως αυτές έχουν ορισθεί και συμφωνηθεί στο πλαίσιο του Οργανισμού.Μετά την διάλυση της Σοβιετικής Ενώσεως το 1989 και του Συμφώνου της Βαρσοβίας, άλλαξαν άρδην οι πολιτικοστρατιωτικές συνθήκες. Η σημασία του ΝΑΤΟ περιορίστηκε, όπως και η επιρροή που είχαν στην ελληνική εξωτερική πολιτική ζητήματα που την έφερναν σε σύγκρουση με την Τουρκία. Η αλλαγή της δομής της Συμμαχίας, διευκόλυνε την διαδικασία. Η «ουδετερότητα» του ΝΑΤΟ στις ελληνοτουρκικές διαφορές απόψεων, έπαυσε να έχει την σημασία που απέδιδε ενοχλημένη η Αθήνα.

ΕΠΙΣΗΜΟΠΟΙΗΣΗ CASUS BELLI ΚΑΙ «ΓΚΡΙΖΕΣ ΖΩΝΕΣ»

Στα μέσα της δεκαετίας του 1990, το ζήτημα προτεραιότητος για την Τουρκία ήταν η έναρξη εφαρμογής το 1994 ως Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, της σχετικής Διεθνούς Συμβάσεως που είχε συνταχθεί το 1982 στο Μοντέγκο Μπέι. Σύμφωνα με αυτήν, κάθε χώρα έχει δικαίωμα επεκτάσεως των χωρικών υδάτων της μέχρι εύρους 12 ν.μ. Η Ελλάδα κύρωσε την Σύμβαση στις 31 Μαΐου 1995, επιφυλασσόμενη να ασκήσει το δικαίωμα επεκτάσεως των χωρικών της υδάτων όποτε αυτή το έκρινε σκόπιμο. Ως αντίδραση, η τουρκική Εθνοσυνέλευση εξέδωσε ψήφισμα στις 8 Ιουνίου με το οποίο εκχώρησε στην τουρκική κυβέρνηση όλες τις αρμοδιότητες, συμπεριλαμβανομένων και των στρατιωτικών μέτρων, για την διατήρηση και υπεράσπιση των ζωτικών συμφερόντων της Τουρκίας. Επρόκειτο στην ουσία γιαεπισημοποίηση του casus belli, το οποίο από το 1974 η Τουρκία χρησιμοποιούσε μόνο ατύπως ως προειδοποίηση προς την Ελλάδα.Ανεπίσημος τουρκικός χάρτης, στον οποίο με κίτρινο χρώμα απεικονίζονται τα ελληνικά νησιά των οποίων η κυριότητα αμφισβητείται από την Άγκυρα. Η απαρίθμηση των νήσων, δεν είναι πλήρης και δεν περιλαμβάνονται οι βραχονησίδες. Διακρίνονται με αριθμήσεις το Αγαθονήσι (8), το Φαρμακονήσι (9) και τα Ίμια (10)Οι πρόνοιες της νέας Συμβάσεως όσον αφορά τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα, είναι ιδιαίτερα θετικές. Όχι μόνο η Ελλάδα έχει το δικαίωμα μέχρι και διπλασιασμού των χωρικών υδάτων της, αλλά αυτό έχει άμεσο αντίκτυπο στον καθορισμό της υφαλοκρηπίδος όσο και της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ).Το ίδιο έτος που η Αθήνα κύρωνε την νέα Σύμβαση, προωθούσε ένα σχέδιο εποικισμού μικρονησίδων στο Αιγαίο με κρατική επιδότηση. Οι επίσημες ανακοινώσεις μιλούσαν για ένα πρόγραμμα αναπτύξεως εναλλακτικής μορφής αγροτικού τουρισμού. Στην πραγματικότητα επρόκειτο για μία εύστοχη κίνηση διασφαλίσεως των εθνικών συμφερόντων όσον αφορά δικαιώματα επί υφαλοκρηπίδος και ΑΟΖ. Σύμφωνα με το άρθρο 121, παράγραφος 3 της Συμβάσεως για το Δίκαιο της Θαλάσσης του 1982, «Βράχοι, οι οποίοι δεν μπορούν να διατηρήσουν ανθρώπινη οίκηση ή αυτοδύναμη οικονομική ζωή, δεν θα έχουν αποκλειστική οικονομική ζώνη ή ηπειρωτική υφαλοκρηπίδα» (“Rocks which cannot sustain human habitation or economic life of their own shall have no exclusive economic zone or continental shelf”).

Διαβλέποντας τις ελληνικές προθέσεις, το τουρκικό Γενικό Επιτελείο είχε αναζητήσει αντίμετρα. Στο πλαίσιο αυτό προέβη στην εκπόνηση και υιοθέτηση μιας μελέτης η οποία θα αμφισβητούσε άμεσα την ελληνική κυριαρχία σε συγκεκριμένα εδάφη και ειδικότερα σε νησίδες και βραχονησίδες. Λαμβάνοντας υπ’ όψιν τα επίσημα αρχεία του τουρκικού κράτους, εντοπίστηκαν ελληνικά νησιωτικά εδάφη τα οποία δεν αναφέροντο ονομαστικώς στις υφιστάμενες συνθήκες. Η μη σαφής αναφορά σε αυτά, αυτομάτως έθετε σε αμφισβήτηση το σημερινό καθεστώς ελληνικής κυριαρχίας. Επρόκειτο για μία αυθαίρετη τουρκική θέση, δεδομένου ότι στα κείμενα των διεθνών συνθηκών γίνεται αναφορά σε «παρακείμενες νήσους».

Η μελέτη υιοθετήθηκε ως νέα θέση της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής. Απέμενε η επίσημη εξαγγελία της. Για το τουρκικό πολιτικοστρατιωτικό κατεστημένο από το οποίο εκπορεύεται η εξωτερική πολιτική, η επικρατούσα πολιτική ρευστότητα στο εσωτερικό της χώρας, ήταν η συνθήκη εκείνη που επέτρεπε την άνετη «διακομματική» αποδοχή της νέας θέσεως και την επίσημη προβολή της. Το ότι στην Ελλάδα επικρατούσε το ίδιο διάστημα αντίστοιχη εικόνα, εξαιτίας της νοσηλείας του πρωθυπουργού, συνιστούσε ευμενή συγκυρία η οποία καθιστούσε τις συνολικές συνθήκες ιδανικές.Η προκήρυξη τουρκικών εκλογών στις 24 Δεκεμβρίου 1995 ήταν ένα ορόσημο. Την επομένη, ημέρα μεγάλης εορτής της Χριστιανοσύνης και άρα επισήμου αργίας στην Ελλάδα, το τουρκικό εμπορικό πλοίο “Figen Akat” προσάραξε στις βραχονησίδες Ίμια. Ο Τούρκος πλοίαρχος αρνήθηκε την ελληνική συνδρομή δηλώνοντας ότι επρόκειτο για περιοχή τουρκικής αρμοδιότητος. Το θέμα προκάλεσε ελληνοτουρκικές επαφές σε επίπεδο Υπουργείων Εξωτερικών με αποτέλεσμα στις 29 Δεκεμβρίου η Άγκυρα να εκδώσει ρηματική διακοίνωση με την οποία υποστήριζε ότι οι νησίδες Ίμια αποτελούσαν τουρκικό έδαφος.

Η νέα αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας στο Αιγαίο, είχε εκφραστεί επισήμως.

Το ζήτημα παρέμεινε στην αφάνεια μέχρι τις 24 Ιανουαρίου 1996 οπότε και αποκαλύφθηκε από τα ελληνικά ΜΜΕ. Στις 27 Ιανουαρίου Τούρκοι δημοσιογράφοι προσγειώνονται με ελικόπτερο στην Ανατολική Ίμια και υψώνουν την τουρκική σημαία. Την επομένη ζητείται η συνδρομή των Ενόπλων Δυνάμεων για αφαίρεση της τουρκικής σημαίας και επανατοποθέτηση της ελληνικής. Για λόγους ασφαλείας, ομάδα βατραχανθρώπων εγκαθίσταται στην Ανατολική Ίμια. Το βράδυ της 29ης Ιανουαρίου, η Τουρκία αποφασίζει την ανάληψη στρατιωτικής δράσεως, για λόγους όμως παραπλανήσεως της Ελλάδος, εξακολουθεί να «συζητά». Πράγματι, οι ΗΠΑ έχουν αναλάβει διαμεσολαβητικό ρόλο για την επίτευξη συμφωνίας αποκλιμακώσεως με την ταυτόχρονη απόσυρση των δυνάμεων που έχουν συγκεντρώσει οι δύο χώρες στην περιοχή.

Ελλάδα και Ουάσιγκτον νομίζουν ότι διεξάγονται διαπραγματεύσεις ουσίας αλλά στις πρώτες πρωινές ώρες της 31ης Ιανουαρίου, τουρκική ομάδα βατραχανθρώπων αποβιβάζεται στην Δυτική Ίμια. Παρά το ότι η ενέργεια αυτή ανατρέπει όλο το σκηνικό της μέχρι τότε διαπραγματεύσεως, η Αθήνα αποφασίζει να αποδεχθεί την πρώιμη, και υπό διαφορετικές συνθήκες επιτευχθείσα συμφωνία, αποσύρσεως δυνάμεων και εθνικών συμβόλων (no troops, no ships, no flags).Την επομένη της κρίσεως, η Αθήνα υποστηρίζει ότι τίποτε δεν έχει αλλάξει όσον αφορά το status quo στην περιοχή και ότι οι νησίδες Ίμια είναι ελληνικό έδαφος. Η Τουρκία υποστηρίζει την δική της άποψη. Απέμενε να αποδειχθεί στην πράξη κατά πόσο εννοούσε πραγματικά η κάθε πλευρά τον ισχυρισμό της. Τα επόμενα χρόνια, η περιοχή των Ιμίων απετέλεσε πεδίο εντάσεως λόγω της παρουσίας ελληνικών και τουρκικών σκαφών του λιμενικού ή του ναυτικού όσο και της ασκήσεως αλιευτικής δραστηριότητος μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων αλιέων.Από ελληνικής πλευράς απαγορεύτηκε η μετάβαση Ελλήνων και ξένων στις συγκεκριμένες βραχονησίδες, πλην ενός Καλυμνίου ο οποίος και προ των γεγονότων συντηρούσε σε αυτές κοπάδι αιγοπροβάτων. Λίγα χρόνια μετά, ο ποιμένας απέσυρε το κοπάδι του εξαιτίας διακοπής καταβολής του επιδόματος που ελάμβανε από το κράτος, μέσω του οποίου εξασφάλιζε τροφή την οποία μετέφερε στα Ίμια. Το ενδιαφέρον της Αθήνας αρχίζει να «χαλαρώνει» εμπράκτως.Αυτή την εικόνα ενίσχυε η αποφυγή προστασίας των Ελλήνων αλιέων από το Λιμενικό Σώμα (ΛΣ), απέναντι στις παρενοχλήσεις από σκάφη της τουρκικής ακτοφυλακής που τους πίεζαν να εγκαταλείψουν την περιοχή επειδή, δήθεν, δραστηριοποιούντο εντός τουρκικών χωρικών υδάτων (άρα οι βραχονησίδες είναι τουρκικές). Για λόγους αποφυγής εντάσεων, η Αθήνα διέκοψε την προστατευτική παρουσία σκαφών του ΛΣ, αφήνοντας τους Έλληνες αλιείς να υφίστανται διαρκή καταστροφή περιουσιών (κόψιμο διχτυών) που στο τέλος τους οδήγησε σε οριστική απομάκρυνση.

Την θέση τους δε έλαβαν Τούρκοι αλιείς, οι οποίοι στην ουσία επιδίδονται ανενόχλητοι σε δραστηριότητα εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων, αφού δεν καλούνται να απομακρυνθούν από σκάφη του ΛΣ.

Συνοψίζοντας, το αποτέλεσμα της κρίσεως των Ιμίων είναι η εκ των πραγμάτων και με την συγκατάθεση των Αθηνών μετατροπή της περιοχής σε «γκρίζα ζώνη», παρόλο που σε θεωρητικό επίπεδο τίποτε δεν έχει αλλάξει…. Καμία μεταβολή δεν έχει καταγραφεί υπό μορφή επισήμου διμερούς συμφωνίας, ωστόσο, έχει επιβληθεί de facto μεταβολή του καθεστώτος.

Και αυτό διότι η στάση της Αθήνας φανερώνει ερμηνεία της συμφωνίας της 31ης Ιανουαρίου 1996 όχι ως συμφωνίας εκτονώσεως της κρίσεως στην δεδομένη στιγμή αλλά ως επ’ αόριστον άτυπη συμφωνία.Η νέα τουρκική αυθαίρετη αξίωση, οι «γκρίζες ζώνες», ήταν η «κληρονομιά» της κρίσεως των Ιμίων. Στις 30 Μαΐου 1996, κατά την σχεδίαση της ασκήσεως “Dynamic Mix ’96” από το ΝΑΤΟ, η Τουρκία υποστήριξε τον αποκλεισμό της Γαύδου, λόγω του «αμφισβητούμενου καθεστώτος κυριαρχίας». Το επόμενο διάστημα, από τουρκικής πλευράς παρουσιάστηκαν διάφορες εκδοχές για τον αριθμό των νήσων και νησίδων που, σύμφωνα με την άποψή της, ενέπιπταν στην κατηγορία των νησιωτικών εδαφών με ακαθόριστο καθεστώς κυριαρχίας.

συνέχεια εδώ…

http://kostasxan.blogspot.com/2009/05/blog-post_509.html

>Απειλή για το Αιγαίο, τα νέα τουρκικά LCT

>

Η σχεδίαση της ADIK-Furtrans η οποία κέρδισε τον διαγωνισμό για το πρόγραμμα 8 αποβατικών σκαφών (LCT) για το Τουρκικό Ναυτικό σε πρόσφατες δοκιμές υπερέβει τις προσδοκίες των γειτόνων (βάση προδιαγραφών) σε τουλάχιστον 2 κρίσιμους τομείς.

Κατα τις διαθέσιμες πληροφορίες το εγχώριο προιόν της τουρκικής A.D.I.K (μέλος της Furtrans holding) θα έχει μέγιστη ταχύτητα 22 κόμβων και μεταφορική ικανότητα εώς και 7 Μέσων Αρμάτων Μάχης ή 17 φορτηγών.

Το πρόγραμμα αυτό θα ενισχύσει της τουρκικές δυνατότητες σε έναν τομέα κρίσιμο και για την ασφάλεια του Ελληνικού αρχιπελάγους , πλαισιώνοντας έναν ήδη εύρωστο στολίσκο αποβατικών σκαφών αρμάτων της ναυτικής βάσης Φώκαιας (Foca) , έδρα της Ταξιαρχίας Πεζοναυτών.

Στον ναύσταθμο Φώκαιας ο οποίος βρίσκεται νοτίως της παλαιάς πόλης της Φώκαιας ναυλοχούν 17 μικρότερα αποβατικά LCM το μεγαλύτερο μέρος των 25 αποβατικών LCT , καθώς και μικρός αριθμός των μεγαλυτέρων αποβατικών κλάσης LST (αντίστοιχων των δικών μας Ιάσων).

Υπενθύμιζεται ότι το πρόγραμμα το οποίο κατακύρωσε στην εν λόγω εταιρία η Εκτελεστική Επιτροπή Αμυντικής Βιομηχανίας (SSIK) της Τουρκίας απαιτούσε αποβατικά σκάφη αρμάτων LCT με επιφάνεια καταστρώματος φόρτωσης 300m² και μεταφερόμενου φορτίου τουλάχιστον 200 μετρικών τόνων.