>Η ρωσική «αρκούδα» στην τελική ευθεία για εμπλοκή στο "Ελληνικό πρόβλημα"

>

Χωρίς μεσσιανισμούς και υπερφυσικές κραυγές, αποκαλύπτουμε το παρασκήνιο της προετοιμασίας εμπλοκής των Ρώσων στα Ελληνικά πράγματα. Όπως έχουμε αναφέρει στο παρελθόν, ο Πούτιν έχει πολύ μεγάλο πρόβλημα με την παρούσα κυβέρνηση και προσωπικά με τον Γιώργο Παπανδρέου τον οποίον και απεχθάνεται (δεν το κρύβει άλλωστε). Το σοβαρότερο είναι ότι πέρασε μία περίοδος προβληματισμού και για τον χαρακτήρα του Ελληνικού λαού λόγω της αντιμετώπισης προς μία κυβέρνηση που σε κάποια άλλη χώρα θα είχε καταρρεύσει σε λίγους μήνες.

Αυτό είναι επίσης αιτιολογημένο αφού εάν κάποιος ξένος αναλυτής μελετήσει τις δημοσκοπήσεις θα λάβει μία τελείως διαφορετική εικόνα για την κριτική ικανότητα του Ελληνικού λαού. Για να μην τρέφουμε βέβαια αυταπάτες, οι Ρώσοι δεν δρουν ορμώμενοι από κρίση φιλελληνισμού αλλά με γνώμωνα τα δικά τους συμφέροντα. Αυτά λοιπόν επιβάλλουν την συμμετοχή στις όποιες αλλαγές της κατάστασης στο Αιγαίο. Αυτές οι αλλαγές λοιπόν έδωσαν το…κόκκινο φως για την ενεργή εμπλοκή τους στα πολιτικά πράγματα, αμέσως μετά το Ερζερούμ. Γιατί;
Οι πηγές μας αποκαλύπτουν ένα απίστευτο παρασκήνιο γύρω από την συνάντηση αυτή. Φαίνεται ότι οι Ρώσοι γνώριζαν ότι πίσω από τα χαμόγελα και τους λεονταρισμούς, θα κρινόταν η τελική μορφή συνδιαχείρισης στην οποία ώθησαν συγκεκριμένα λόμπυ. Εδώ για να αποδίδουμε τα του καίσαρος, δεν είναι κάποια «προδοτική»διάθεση του Παπανδρέου που κινεί τα νήματα, αλλά μάλλον η φοβία και ατολμία του. Όλο το παιχνίδι προσεταιρισμού από τα συμφέροντα έχει στραφεί εδώ και καιρό στην Τουρκία, αφού η τελευταία θεωρείται ιδανικός μπαμπούλας για να επιβάλλει τις αλλαγές, ακόμα και με την απειλή πολέμου. Αυτό εξηγεί τις πληροφορίες που έχουμε για την στάση των Ρώσων.
Ο Μεντβέντεφ λοιπόν, διεμήνυσε ξεκάθαρα στον Γιώργο Παπανδρέου ότι δεν υπάρχει περίπτωση η Ρωσία να δεχτεί αλλαγές, χωρίς την καίρια συμμετοχή Ρώσικων εταιρειών στη νέα κατάσταση. Ήταν μάλιστα τόσο ξεκάθαρος που ο Έλληνας πρωθυπουργός έθεσε ευθέως το θέμα στον Ερντογάν κατά τη συνάντηση τους.
Η απάντηση του Ερντογάν ήταν απόλυτη, ξεκαθαρίζοντας ότι δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση. Τόσο απόλυτη που λέγεται ότι έθεσε ένα νέο Casus Belli, εάν η Ελλάδα επέμενε.
-Εδώ οφείλουμε να ανοίξουμε μία παρένθεση θυμίζοντας την αυτόνομη αντίδραση του Ρωσικού εκπροσώπου του στρατού μετά τις Τουρκικές απειλές για τους S300 και την εγκατάσταση τους στην Κύπρο, ότι εάν η Τουρκία προέβαινε σε οποιαδήποτε επίθεση είτε στο πλοίο ή στην Κύπρο, θα αποτελούσε αιτία πολέμου. Την ίδια στιγμή ακόμα και ο Γέλτσιν διαβεβαίωνε τον Κληρίδη ότι η τοποθέτηση τελούσε υπό Ρωσική εγγύηση-
Όταν ο Πούτιν ενημερώθηκε για την αντίδραση Ερντογάν, έδωσε εντολή για ενίσχυση των δυνάμεων και προετοιμασία ενός Ρωσοτουρκικού μετώπου (!) ώστε να γίνει αντιληπτή η αποφασιστικότητα του, όποιες δεσμεύσεις και αν έχει ο Ερντογάν.


Οι «εκπρόσωποι»
Όπως προείπαμε ο Ρωσικός παράγοντας δίνει μεγάλη βαρύτητα στις διαθέσεις του Ελληνικού εκλογικού σώματος, αφού η δημιουργία μιας Ελληνικής αντίδρασης θα διευκολύνει την δυναμική εμπλοκή της Ρωσίας. Εάν η συμφωνία για συνδιαχείριση γίνει με ομόφωνους όρους της Ελληνικής και της Τουρκικής πλευράς, τότε η όποια επέμβαση θα επισύρει τη μήνι της διεθνούς κοινότητας, ανοίγοντας διαφορετικά μέτωπα. Η ιδανική λοιπόν κατάσταση είναι η προσέγγιση της Ελληνικής πολιτικής σκηνής ώστε να δημιουργηθούν τετελεσμένες συμφωνίες που θα δώσουν την δικαιολογία και τη νομιμοποίηση των όποιων ενεργειών.
Σύμφωνα με τις δικές μας πληροφορίες λοιπόν, διενεργήθηκε δημοσκόπηση για «νέο έντυπο» την οποία δεν ανέλαβε κάποια από τις γνωστές εταιρείες δημοσκοπήσεων αλλά πιστοποιημένος ιδιώτης σε συνεργασία με οργανωμένο call center σε πανελλαδική κλίμακα. Εκτός από την σφυγμομέτρηση της κυβερνητικής αποδοχής, το κυριότερο δείγμα ήταν αυτό της δημοφιλίας πολιτικών προσώπων. Κομματικά, διακομματικά, ακόμα και σε τοπικό επίπεδο.
Παράλληλα, έχουν δραστηριοποιηθεί τρεις πυρήνες προσέγγισης πολιτικών προσώπων ώστε να βολιδοσκοπηθούν οι διαθέσεις τους. Σε αυτούς βεβαίως δεν περιλαμβάνονται «λομπίστες» τους οποίους οι Ρώσοι έχουν χαρτογραφήσει και ξέρουν ήδη ότι είναι αδύνατον να αλλάξουν στρατόπεδο.
Ο πρώτος πυρήνας είναι πασίγνωστος επιχειρηματίας που με το πρόσχημα του «ίδιου συμφέροντος» λόγω του επιχειρηματικών κλάδων που δραστηριοποιείται, κάνει επαφές σε ανώτατο επίπεδο, προβάλλοντας σχεδόν πάντα το έννομο συμφέρον που έχει για τις εξελίξεις. Στην κάλυψη του βοηθά και η απύθμενη έχθρα δεκαετιών με ισχυρή επιχειρηματική οικογένεια που ταυτίζεται με συμφέροντα εταιρειών της δύσης. Φαίνεται ότι οι Ρώσοι ενδιαφέρονται πολύ και για το παρασκήνιο της Siemens αφού διατηρούνται σχέσεις και με δύο (τουλάχιστον) πολιτικά πρόσωπα που λόγω θέσης κατέχουν πλήθος πληροφοριών.
Ο Δεύτερος πυρήνας είναι Έλληνας του εξωτερικού, προσωπικός φίλος του Πούτιν και κρατά επαφές με πολιτικά πρόσωπα, ανθρώπους των media και στελέχη με ένα κοινό χαρακτηριστικό: Όλοι τους είχαν έρθει σε ρήξη με το εκσυγχρονιστικό μπλοκ, τις εποχές της παντοδυναμίας του. Φαίνεται ότι υπάρχει όψιμο ενδιαφέρον και για τους απογοητευμένους παραδοσιακούς ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ, γι’ αυτό και προσεγγίζονται βουλευτές που έχουν εκφράσει την αντίθεση τους με τις κυβερνητικές επιλογές.
Ο τρίτος πυρήνας είναι μία ομάδα ανθρώπων που προσεγγίζουν βουλευτές και πολιτευτές μικρότερης εμβέλειας, εκδότες που δεν ανήκουν στον κύκλο των ευνοημένων, ανθρώπους των new media, αλλά και επιχειρηματίες που έχουν εκφράσει κοινωνικές και πολιτικές ευαισθησίες. Οι συναντήσεις είναι σε καθημερινή βάση και λειτουργούν σε ομόκεντρους κύκλους.
Στο δια ταύτα. Η προφανής σκοπιμότητα είναι η δημιουργία πολιτικού μοχλού πίεσης που μπορεί να φτάσει ακόμα και στην ενίσχυση – ενδυνάμωση κάποιου πολιτικού σχηματισμού με πρόσωπα γνωστά από το πολιτικό σύστημα που θα συνδυάζεται με επιχειρηματικό υπόβαθρο και διείσδυση στα ΜΜΕ και στο διαδίκτυο. Αίσθηση μας είναι ότι υπάρχει διάθεση για ενίσχυση παντός είδους, ισχυρή μάλιστα, ασχέτως εάν αυτό δεν ανακοινώνεται στις συζητήσεις αφού το χειρότερο που μπορείς να κάνεις στον Έλληνα είναι να του τάξεις χρήμα. Προέχει η αφιέρωση σε κοινό σκοπό, αν και η ευρύτητα των επαφών καθιστά δύσκολη μία κοινή ιδεολογική πλατφόρμα. Περιττεύει βεβαια να πούμε ότι η «αφορμή» των συζητήσεων είναι η οικονομική και εθνική κατάπτωση της Ελλάδας και οι τρόποι αντιμετώπισης και αναστροφής της πορείας.
Είναι σίγουρο ότι αυτές οι ενέργειες θα ενταθούν όσο περνούν οι μέρες και θα έχει ενδιαφέρον να δούμε κατά πόσον θα μπορέσει να δημιουργηθεί στην Ελλάδα ένα αντίπαλο δέος στις παγιωμένες πολιτικές αντιλήψεις που βλέπουν μονόδρομο την Δύση. Αν αναλογιστούμε και την φοβία που διακατέχει τους Έλληνες, προϊόν της προπαγάνδας για την ανίσχυρη Ελλάδα που δεν μπορεί να τραβήξει τον δικό της δρόμο. Αυτή η φοβία ίσως να είναι η μεγαλύτερη ζημιά που άφησε πίσω της η διακυβέρνηση Καραμανλή αφού όλοι έχουν την αίσθηση ότι όποιος πάει κόντρα στα «μεγάλα αφεντικά» συνθλίβεται βυθίζοντας την χώρα σε τραγωδίες όπως ο Δεκέμβρης ή οι φωτιές.
Τέλος, οφείλουμε να αναφέρουμε ότι στην πιάτσα έχουν ξεφυτρώσει και κάθε λογής σαλτιμπάγκοι, αυτόκλητοι εκπρόσωποι της «πρεσβείας», της συνυφάδας του Πούτιν και ότι άλλο βάλει ο νους. Να θυμάστε, ότι αν κάποιος άγνωστος σας ζητήσει πεντοχίλιαρο, δεν τον άγγιξε ο πατριωτισμός σας. Απλώς σας θεωρεί ρωσόφιλο κουνέλι. Ο Πούτιν δεν θα σας έλεγε ούτε καλημέρα, ως γνωστόν τα κουνέλια τα προτιμά στιφάδο.


ΥΓ. Λυπόμαστε εάν σας απογοητεύσαμε με αυτό το άρθρο που δεν έχει κάτι το υπερφυσικό ή το ρομαντικό. Είναι δεδομένο όμως ότι κανείς δεν θα πεθάνει για την πατρίδα σου, εάν εσύ ο ίδιος την ξεπουλάς συστηματικά.

olympia

Advertisement

>ΠΑΡΚΟ ΗΡΩΩΝ ΚΑΡΝΤΑΚ…;;;

>

Τα νησάκια Καρντάκ (Ίμια) που είχαν φέρει στο χείλος του πολέμου Τουρκία και Ελλάδα, έδωσαν το όνομα τους σε ένα πάρκο στην Κωνσταντινούπολη. Στα Καρντάκ δεν υπήρξε Τούρκος ήρωας, αλλά το όνομα του πάρκου είναι Πάρκο ηρώων Καρντάκ. Το πάρκο που κατασκεύασε ο δήμος Μπεικόζ στην περιοχή Αναντολού Καβαγί -από τα τουριστικά μέρη της Κωνσταντινούπολης- και του έδωσε το όνομα Πάρκο Μαρτύρων Καρντάκ, προκαλεί ενδιαφέροντα σχόλια στους κατοίκους της περιοχής. Δεκάδες ισχυρισμοί ακούγονται σχετικά με το ευρισκόμενο στις ακτές του Βοσπόρου πάρκο. Μάλιστα κάποιοι από τους επαγγελματίες λένε πως στο πάρκο είναι θαμμένοι και ήρωες.

Προβληματισμένος ο μουχτάρης Νουρετίν Σαριτσιτσέκ που αντιμετωπίζει το ερώτημα που του απευθύνουν οι επισκέπτες που έρχονται στην περιοχή ¨Μα υπήρξαν μάρτυρες στα Καρντάκ ;¨.
¨Στα Καρντάκ δεν υπήρξαν ήρωες. Ο Μουχαρέμ Εργκιούλ τέως δήμαρχος Μπεικόζ είναι που έκανε αυτό το πάρκο. Και του έδωσε το όνομα Πάρκο Ηρώων Καρντάκ¨. Πήγαμε στο Αναντολού Καβαγί για να ερευνήσουμε το θέμα και είδαμε ότι το πάρκο έχει σημαντικό ρόλο στην καθημερινή ζωή των κατοίκων της περιοχής. Τμήμα των επαγγελματιών της περιοχής που επί 8 χρόνια αντιμετωπίζουν το ερώτημα ¨Μα υπήρξαν ήρωες στα Καρντάκ ;¨ λέει πως ¨Ναι υπήρξαν ήρωες¨, ενώ άλλοι λένε ¨Όχι δεν υπήρξαν¨ . Αυτό το ερώτημα γεννά μικρές αντιθέσεις ανάμεσα στους επαγγελματίες της περιοχής.
Ο Σαριτσιτσέκ απομακρύνοντας μας από τους επαγγελματίες, μας λέει : Το πάρκο το έκανε ο τότε δήμαρχος. Και για κάποιο λόγο του έδωσε το όνομα Πάρκο Ηρώων Καρντάκ. Επί 8 χρόνια ο κόσμος μας ρωτάει ¨Μα υπήρξαν ήρωες στα Καρντάκ ;¨. Και εμείς ξέρουμε ότι δεν υπήρξαν. Θέλουμε να αλλάξει το όνομα του πάρκου.
Ο δήμος Μπεικόζ στην ανακοίνωση του αναφέρει πως ¨Στις 15 Φεβρουαρίου 1996, ως αποτέλεσμα ατυχήματος που συνέβη τουρκικό ελικόπτερο που γυρνούσε από άσκηση, έχασαν τη ζωή τους οι Μπουλέντ Ουστα, Τοπράκ Καριστίρ, Ιχσάν Τσακμάκ, Αχμέτ Σελτσούκ και Αϊκούτ Τετίκ. Αυτός είναι ο λόγος που δόθηκε στο πάρκο η ονομασία ¨Ήρωες Ιμίων.¨ Και όμως αυτό το ατύχημα είχε συμβεί κατά τη διάρκεια εκπαιδευτικής πτήσης στη ναυτική βάση του Αξάζ. Το περιστατικό δεν είχε σχέση με την κρίση των Καρντάκ και είχε ανακοινωθεί ως ατύχημα.
……………
Σχόλιο: Η δημαρχία του Μπεϊκόζ ανήκει εδώ και χρόνια σε στελέχη του κόμματος ΑΚΠ. Αυτό που φαίνεται να μην ξέρει ο αρθρογράφος είναι ότι οι Τούρκοι που σκοτώθηκαν (;) στις 15 Φεβρουαρίου 1996 είναι αυτοί που -αν δεν κάνω λάθος-είχαν αποβιβαστεί στα Ίμια. Υπ΄αυτή τη λογική έχει κάποια σχέση το όνομα του πάρκου με τα….Καρντάκ


http://tourkikanea.gr/2011/01/30/imia – gdailynews

>O υπουργός Προστασίας του Πολίτη δήλωσε ευθαρσώς πως το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης είναι μία βόμβα στα θεμέλια της Ελληνικής κοινωνίας και πρέπει να αντιμετωπιστεί ΑΜΕΣΑ!

>

Η πρώτης της κυρίας Στάη σήμερα στην κρατική τηλεόραση της ΝΕΤ και έχει επίτιμους καλεσμένους τους υπουργούς κ.κ. Λοβέρδο και Παπουτσή. Η κινητικότητα και η «αγωνία» στο κτίριο της Αγίας Παρασκευής είναι έκδηλες.Αλλά, εμείς έχουμε μία απορία: Γιατί ο κύριος Παπουτσής δεν μπαίνει μέσα στο κτίριο της Κρατικής Τηλεόρασης και παραμένει εκτός;
Φοβάται τον κόσμο που εργάζεται στην κρατική τηλεόραση;
Φοβάται μήπως μαθευτεί ότι βρίσκεται στο κτίριο και τον εγκλωβίσουν κάποιοι πολίτες; Ή μήπως εσχάτως απόκτησε αγοραφοβία ο κύριος Παπουτσής; Η παρουσία του κυρίου Παπουτσή, όμως, στην εκπομπή της κυρίας Στάη, έμελλε να μετατραπεί σε πολιτική βόμβα, αφού ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη δήλωσε ευθαρσώς πως το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης είναι μία βόμβα στα θεμέλια της Ελληνικής κοινωνίας και πρέπει να αντιμετωπιστεί άμεσα.

Είπε, πως αν και το πρόβλημα αυτό υπάρχει εδώ και πολλά χρόνια, σήμερα πρέπει να ξεκαθαριστεί το τι θα γίνει και το πως θα αντιμετωπιστεί το φαινόμενο της λαθρομτανάστευσης…Τελικά, ο φόβος κάνει θαύματα….

kostasxan

>Η τουρκική μαφία πίσω από τις ορδές των λαθρομεταναστών

>

**Εύχομαι κάποτε Ελληνες Δημοσιογράφοι και Ελληνικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης να πούν καθαρά πως μέρος της Τουρκικής Μαφίας αποτελεί και ο Τουρκικός Στρατός. (…Οι αξιωματικοί είναι ιδιαίτερα απαιτητικοί και πολύ ακριβοί. Συνεργαζόμαστε με τους υπαξιωματικούς και το κατώτερο προσωπικό. Εκείνοι μας ενημερώνουν ποιος και που κάνει βάρδια και που είναι οι έφοδοι.’…). Aφελή θεωρούν κύκλοι της ελληνοτουρκικής μεθορίου στον Έβρο, που γνωρίζουν όμως πρόσωπα και πράγματα στην Τουρκία, την τοποθέτηση φράχτη για να σταματήσει το κύμα των λαθρομεταναστών προς τη χώρα μας. Διότι, όπως τονίζουν, τη διακίνηση των λαθρομεταναστών προς την Ελλάδα την έχει αναλάβει η τουρκική μαφία, η οποία δεν είναι διατεθειμένη να αφήσει έναν… κλάδο που της αποδίδει πάνω από 1 δισ. δολάρια τον χρόνο!

Σύμφωνα με δημοσίευμα του τουρκικού περιοδικού «Aksyon», η τουρκική μαφία μπήκε στο παιχνίδι της διακίνησης λαθρομεταναστών το 1999 και μέχρι το 2005 ο τζίρος είχε φτάσει τα 7 δισ. δολάρια. Τώρα με τη δραματική αύξηση του αριθμού των λαθρομεταναστών, ο τζίρος θα έχει πολλαπλασιαστεί.
To δημοσίευμα παρέθετε και ένα τιμολόγιο μεταφοράς που είχε οριστεί από την τουρκική μαφία, σύμφωνα με το οποίο για χερσαία μεταφορά ζητούσαν από 2.500 έως 5.000 δολάρια, ενώ για μεταφορά μέσω θαλάσσης από 4.000 έως 6.000 δολάρια.
Σύμφωνα εξάλλου με μια παλαιότερη ανταπόκριση από την Κωνσταντινούπολη του αμερικανού δημοσιογράφου Roger Cohen (αρθρογραφεί για τις εφημερίδες «New York Times» και «International Herald Tribune»), από το 2000 η Κωνσταντινούπολη είχε γίνει το μεγαλύτερο διεθνές κέντρο συγκέντρωσης λαθρομεταναστών, οι περισσότεροι από τους οποίους περίμεναν τις απαραίτητες διαδικασίες από την τουρκική μαφία για να περάσουν στην Ελλάδα και στην Ιταλία.
Όπως αναφέρει η ανταπόκριση, στην Κωνσταντινούπολη και γενικότερα στην Τουρκία έχει αναπτυχθεί μια τεράστια βιομηχανία παραγωγής πλαστών διαβατηρίων που αποδίδει τεράστια κέρδη στους ιδιοκτήτες της. Τα διαβατήρια πωλούνται σε πολύ υψηλές τιμές και είναι περιζήτητα στους λαθρομετανάστες γιατί θεωρούν ότι με αυτά θα μπορέσουν να φύγουν και να σωθούν. Εκείνη την εποχή, όπως ανέφερε το άρθρο, ένα διαβατήριο Δανίας στοίχιζε μέχρι και 9.000 δολάρια, ενώ αν κάποιος το επιθυμούσε, υπήρχε ακόμη και διαβατήριο Ηνωμένων Πολιτειών, το οποίο έκανε μέχρι και 14.000 χδολάρια.
Σημειωτέον ότι η απόκτηση ενός πλαστού διαβατηρίου δεν σήμαινε ότι ο κάτοχός του έλυνε αυτομάτως το πρόβλημά του και μπορούσε να μετακινηθεί στη χώρα αυτή από την Τουρκία. Σε πολλές περιπτώσεις οι λαθρομετανάστες που πλήρωναν πανάκριβα γι’ αυτά τα διαβατήρια στην προσπάθειά τους να φύγουν, είχαν οικτρή τύχη.
Οι περισσότεροι από αυτούς ήταν Κούρδοι, Ιρακινοί, κάτοικοι χωρών της Ινδικής χερσονήσου, Αφγανοί, Τυνήσιοι, Παλαιστίνιοι, ενώ συχνά υπήρχαν και από χώρες της Λατινικής Αμερικής.
Όπως αναφέρει επίσης ρεπορτάζ της εφημερίδας «Ελεύθερη Θράκη», «εκτός από τους τούρκους μαφιόζους που διακινούσαν μεγάλο μέρος των λαθρομεταναστών κερδίζοντας τεράστια ποσά, από τις αρχές της δεκαετίας του 2000 είχαν αρχίσει να δραστηριοποιούνται και αραβικής καταγωγής μαφιόζοι, κυρίως Τυνήσιοι και Μαροκινοί, οι οποίοι επίσης είχαν ανοίξει κέντρα στην Κωνσταντινούπολη για τη διακίνηση λαθρομεταναστών προς τη Δυτική Ευρώπη.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ολόκληρες συνοικίες της Κωνσταντινούπολης χρησίμευσαν ως τόπος συγκέντρωσης χιλιάδων λαθρομεταναστών από την τουρκική μαφία.
Οι λαθρομετανάστες αυτοί στοιβάζονταν από τη μαφία σε άθλιες συνθήκες, για να προωθηθούν προς τα δυτικά. Γνωστές συνοικίες που βρίσκονται στην ευρωπαϊκή ακτή της Κωνσταντινούπολης, όπως το Bakirkoy, Gazi Osmanpasa, Egup, Bayrampasa, Bagcilar, ακόμα και κεντρικότερες όπως Beyoglou, SiSli, και Fatih, συχνά γίνονται το επίκεντρο επιχειρήσεων της τουρκικής Ασφάλειας, η οποία υποτίθεται πως προσπαθεί να βάλει κάποια τάξη στο φαινόμενο της συγκέντρωσης λαθρομεταναστών, φυσικά χωρίς ουσιαστικά αποτελέσματα.
Αλλά και στη Σμύρνη, που βρίσκεται ένα βήμα πριν από τα ελληνικά νησιά, η εικόνα ήταν η ίδια και χειρότερη.
Όλη αυτή η επιχείρηση λειτουργεί σαν ένα από τα μεγαλύτερα και σημαντικότερα ”εργαλεία” εξισλαμισμού της Ελλάδας. Ολόκληρες στρατιές συχνά απελπισμένων μουσουλμάνων δημιουργούν μια απειλητική σκιά πάνω από τη χώρα μας αλλά και πάνω απ’ όλη την Ευρώπη».
Όλα αυτά επιβεβαιώνουν το πρόσφατο δημοσίευμα του «Π», που ανέφερε ακριβώς ότι οι ορδές μουσουλμάνων λαθρομεταναστών που έρχονται στη χώρα μας συνιστούν πολλαπλή απειλή για την ελληνική κοινωνία και το θέμα θα πρέπει να αντιμετωπιστεί και σ’ αυτήν του τη διάσταση.


papaleonidasdimitris

>ΤΑ ΧΡΥΣΟΦΟΡΑ ΚΟΙΤΑΣΜΑΤΑ ΚΑΙ Η ΥΦΑΛΟΚΡΗΠΙΔΑ – Η ΝΗΣΟΣ ΖΟΥΡΑΦΑ ΚΑΙ Η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΤΗ SHELL

>

Από το περιοδικό Διπλωματία και από το τεύχος 26 (Δεκέμβριος 2006) αναδημοσιεύουμε το άρθρο του Π. Πικραμένου, το οποίο είναι επίκαιρο και αναπαράγεται αυτές τις μέρες στο διαδίκτυο:
του Πάνου Πικραμένου
Μία βραχονησίδα στο θρακικό πέλαγος επαναφέρει έντονα το ζήτημα των πετρελαϊκών αποθεμάτων στη χώρα μας, τη διαδικασία άντλησής τους, αλλά και την καυτή πατάτα της υφαλοκρηπίδας, αφού όλως… τυχαίως οι λεγόμενες γκρίζες ζώνες που επικαλείται η Άγκυρα σε μεγάλο βαθμό είναι περιοχές «ύποπτες» για ύπαρξη κοιτασμάτων πετρελαίου. Στην προκήρυξη διεθνούς διαγωνισμού για την παραχώρηση των δικαιωμάτων έρευνας και εξόρυξης των πετρελαϊκών κοιτασμάτων της Ελλάδας σε διεθνή όμιλο, προσανατολίζεται, σύμφωνα με πληροφορίες, η κυβέρνηση, ενώ τον περασμένο Σεπτέμβριο είχε προηγηθεί συνάντηση του προέδρου της εταιρείας Shell, Ρομπ Ρόουντς, με τον Έλληνα υπουργό Ανάπτυξης, Δημήτρη Σιούφα, και τον υφυπουργό Οικονομίας, Πέτρο Δούκα. Βάσει των στοιχείων που έχει συλλέξει η βρετανο-ολλανδική πολυεθνική, οι πιθανότητες εντοπισμού εκμεταλλεύσιμων κοιτασμάτων αργού πετρελαίου είναι αρκετά καλές, αφού υπολογίζονται στο 3% τη στιγμή που το πλαφόν για να ξεκινήσουν έρευνες θεωρείται το 0,8%.

Όπως έγινε γνωστό, οι ειδικοί της Shell βασιζόμενοι σε δορυφορικές φωτογραφίσεις θεωρούν ότι στο Κεντρικό και Βόρειο Αιγαίο, στο Ιόνιο Πέλαγος μεταξύ Επτανήσων και Βορειοδυτικής Πελοποννήσου, στα Δωδεκάνησα και στις ακτές της Ηπείρου, μπορούν να αντληθούν από 2 έως 4 δις βαρέλια αργού πετρελαίου. Δεδομένου ότι η Ελλάδα καταναλώνει περίπου 100 εκ. βαρέλια ετησίως, αν οι υπολογισμοί είναι σωστοί, τα αποθέματα καλύπτουν το 100% των αναγκών της χώρας τουλάχιστον για 20 χρόνια.
Ωστόσο, πληροφορίες αναφέρουν ότι οι εξελίξεις αυτές έχουν προκαλέσει σκεπτικισμό στο υπουργείο Εξωτερικών, αφού κάποιες εκ των περιοχών του Βορειοανατολικού Αιγαίου, όπου εκτιμάται ότι υπάρχουν αξιοποιήσιμα κοιτάσματα πετρελαίου, ανήκουν στην κατηγορία αυτών που η Άγκυρα θεωρεί «γκρίζες ζώνες». Υπενθυμίζεται ότι μετά το «θερμό» επεισόδιο 1987 (Σισμίκ) κάθε ερευνητική προσπάθεια στο Αιγαίο έχει ουσιαστικά εγκαταλειφθεί.

Η Ιστορία του Πετρελαίου στην Ελλάδα
Οι πρώτες έρευνες για πετρέλαιο στον ελλαδικό χώρο χρονολογούνται από το 1903 και αφορούσαν περιοχές του Ιονίου Πελάγους. Η βρετανική εταιρεία London Oil Development εξασφαλίζει άδεια για χερσαίες έρευνες στη Ζάκυνθο, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Η προσπάθεια εγκαταλείπεται μέχρι το 1938, οπότε ξεκινούν έρευνες στην Βορειοδυτική Πελοπόννησο και στις Φέρρες της Θράκης. Αν και τα πρώτα αποτελέσματα ήταν ενθαρρυντικά, οι έρευνες σταματούν λόγω του πολέμου.
Μετά τον πόλεμο, η ερευνητική δραστηριότητα συνεχίζεται σποραδικά. Το 1960 το υπουργείο Βιομηχανίας σε συνεργασία με το Γαλλικό Ινστιτούτο Πετρελαίων (IFP) προχωράει σε συστηματικές έρευνες σε ολόκληρο το χερσαίο ελλαδικό χώρο εντείνοντας τις προσπάθειες στην Ήπειρο, τα Ιόνια νησιά, την Κεντρική Μακεδονία και την Ευρυτανία, ενώ παράλληλα εταιρείες, όπως οι BP, ESSO, SAFOR κ.ά., εξασφαλίζουν άδειες για γεωτρήσεις σε άλλες περιοχές.
Το 1969 αρχίζουν οι έρευνες στον ελληνικό θαλάσσιο χώρο με άδειες που δόθηκαν σε εταιρείες, όπως η Texaco, η Chevron, η ADA Oil κ.ά. Το 1970 η αμερικανική Oceanic εξασφαλίζει άδεια για έρευνα στο Θρακικό Πέλαγος σε έκταση 8.500 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Στα τέλη του 1973, η εταιρεία ανακαλύπτει τα πρώτα εκμεταλλεύσιμα κοιτάσματα δυτικά της Θάσου, που είναι γνωστά ως τα κοιτάσματα του Πρίνου και της Νότιας Καβάλας, με έκταση 141 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Σε μία ευρύτερη περιοχή έκτασης 1.559 τετραγωνικών χιλιομέτρων, οι έρευνες πάγωσαν, αφού βρίσκεται εντός της αμφισβητούμενης από την Άγκυρα ζώνης.
Αμέσως, ιδρύεται η Δημόσια Επιχείρηση Πετρελαίου με σκοπό την ανάπτυξη της βιομηχανίας πετρελαίου στην Ελλάδα, ενώ συστήνεται η κοινοπραξία NAPC (Northern Aegean Petroleum Company) με σκοπό τη συνέχιση των ερευνών. Η εταιρεία μετά από 18 γεωτρήσεις, το 1999, αποχωρεί από το Β. Αιγαίο και η περιοχή παραχωρείται από το ελληνικό υπουργείο Ανάπτυξης στην κοινοπραξία Kavala Oil (67% ευρωτεχνική και 33% ο συνεταιρισμός των εργαζομένων).
Σε ό,τι αφορά τα ΕΛΠΕ από την ίδρυσή τους το 1975 (ως Δ.Ε.Π. -Δημόσια Εταιρεία Πετρελαίου) έχουν πραγματοποιήσει πάνω από 70 γεωτρήσεις. Από το 1981 που άρχισε συστηματικά η εξόρυξη αργού πετρελαίου στον Πρίνο, το κοίτασμα έχει «δώσει» 120 εκ. βαρέλια πετρελαίου, με αποκορύφωμα την τριετία 1983-85 που παρήγαγε 26-30.000 βαρέλια ημερησίως και κάλυπτε σχεδόν το 13% της κατανάλωσης στην Ελλάδα (τότε η χώρα κατανάλωνε 200.000 βαρέλια ημερησίως). Σήμερα ο Πρίνος δίνει μικρές ποσότητες πετρελαίου, χαμηλής ποιότητας και τιμής λόγω υψηλής περιεκτικότητας σε θείο, ενώ όλοι συμφωνούν ότι το κοίτασμα εξαντλείται.
Στο Αιγαίο, έπειτα από έρευνες, ειδικά σε δύο περιοχές υπάρχει πετρέλαιο, το οποίο μπορεί να καλύψει ακόμη και το σύνολο των αναγκών της χώρας.


Η Περίπτωση της Νήσου Ζουράφα
Ήδη από το 1874, ο Θρακιώτης λόγιος, φυσιοδίφης Νικόλαος Φαρδύς (1853-1901), διαπιστώνει προσωπικά την ύπαρξη πετρελαίου στη νησίδα Ζουράφα, η οποία αποτελεί το ανατολικότερο χερσαίο άκρο του Β. Αιγαίου και των ορίων της σημερινής Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Ζουράφα απέχει περίπου 6 ναυτικά μίλια από το βορειοανατολικό άκρο της Σαμοθράκης (Άκρα Άγκιστρο ή Σκεπαστό) και βρίσκεται βόρεια της Ίμβρου και νότια της Αλεξανδρούπολης.
Σε πραγματεία του που δημοσιεύτηκε τότε στα «Θρακικά Χρονικά», μεταξύ άλλων, αναφέρει ότι : «Στα Ζγοράφα, σε καιρό γαλήνης και νηνεμίας, διακρίνεται κάποια υγρή, ελαιώδη ουσία που επιπλέει επί των πέριξ υδάτων, που αποπνέει οξεία οσμή πετρελαίου.
Η ύφαλος αυτή εφείλκυσε κατά πρώτον την προσοχήν μου τω 1874, οπότε, επιβαίνων ιστιοφόρου πλοίου και ευρεθείς εν καιρώ γαλήνης πλησίον αυτής, ηδυνήθην ιδίοις όμμασι να ιδώ την επί της θαλάσσης πλέουσαν ελαιώδη ουσίαν, να δοκιμάσω εξ ιδίας αντιλήψεως και πεισθώ επί τέλους, ότι πρόκειται ενταύθα περί πετρελαίου, του οποίου η πηγή βεβαίως κείται εν τω σώματι του υφάλου…».
Γι’ αυτόν το λόγο οι ψαράδες ονόμασαν τη νησίδα «Λαδόξερα», αφού το πετρέλαιο που αναβλύζει μέχρι τις μέρες μας διακρίνεται ως ελαιώδης ουσία στην επιφάνειά της.
Η ύπαρξη κοιτασμάτων πετρελαίου στην περιοχή έχει επιβεβαιωθεί και επισήμως από τον πρώην υπουργό Ενέργειας του ΠΑ.ΣΟ.Κ., Ευάγγελο Κουλουμπή, ο οποίος σε άρθρο του που δημοσιεύτηκε το Νοέμβριο 2000 υποστηρίζει ότι η Ζουράφα μαζί με άλλες βραχονησίδες του Αιγαίου μπορούν να γίνουν οι «χρυσοφόρες πύλες», από όπου είναι δυνατό να αντληθούν πετρελαϊκά κοιτάσματα ικανά να καλύψουν τις συνολικές ανάγκες της χώρας για πολλά χρόνια.
«Το μοναδικό κοίτασμα που αξιοποιήθηκε από τη χώρα μας είναι του Πρίνου στη θαλάσσια περιοχή της Θάσου. Όμως δεν είναι το μοναδικό», επεσήμανε τότε ο κος Κουλουμπής. «Στο Αιγαίο, έπειτα από έρευνες, ειδικά σε δύο περιοχές είμαστε σίγουροι ότι υπάρχει πετρέλαιο, το οποίο μπορεί να καλύψει ακόμη και το σύνολο των αναγκών της χώρας. Και οι δύο αυτές περιοχές, αμφισβητούνται από την Τουρκία και αυτός είναι ο λόγος που έχει εμποδίσει την εκμετάλλευσή τους».
Σύμφωνα με τον κο Κουλουμπή, οι δύο αυτές περιοχές είναι:
1. Στη θέση Μπάμπουρα, ανατολικά της Θάσου. Εκεί υπολογίζεται ότι υπάρχουν ποσότητες πετρελαίου, με το οποίο η Ελλάδα μπορεί να καλύψει περίπου το 50% των αναγκών της για πολλά χρόνια. Είναι μία περιοχή που τμήματά της αμφισβητούνται από την Τουρκία (βρίσκονται μεταξύ 6 και 12 μιλίων των ελληνικών χωρικών υδάτων).
2. Στη θαλάσσια περιοχή κοντά στη Μυτιλήνη και τη Λήμνο, όπου ανήκει και η Ζουράφα, σε έκταση 4.500 τετρ. χλμ.


Η Σημασία της «Λαδόξερας»
Γύρω από τη νήσο Ζουράφα εδώ και χρόνια διεξάγεται ένας «άγνωστος πόλεμος» μεταξύ Τούρκων στρατιωτικών και λιμενικών και Ελλήνων ψαράδων. Μάλιστα το 2003 η τουρκική ακτοφυλακή είχε συλλάβει Έλληνες ψαράδες που έπλεαν στην περιοχή, τους οδήγησε στην Τουρκία και κατέσχεσε προσωρινά το καΐκι τους.
Η «ελληνικότητα» της βραχονησίδας αμφισβητείται έντονα από την Άγκυρα, με αποτέλεσμα την έντονη παράνομη δράση του τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού στην περιοχή, κάτι ανάλογο με τις παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου από μαχητικά αεροσκάφη της Τουρκίας. Μάλιστα, η Ζουράφα περιλαμβάνεται στο εγχειρίδιο που εξέδωσε το 1997 το τουρκικό Γενικό Επιτελείο Ναυτικού, το οποίο την καταχώριζε μεταξύ των 130 βραχονησίδων, οι οποίες, σύμφωνα με τη γείτονα, τελούν υπό καθεστώς αμφισβήτησης και από τότε σημαίνονται με το χαρακτηρισμό «γκρίζες ζώνες». Το εγχειρίδιο που οι Τούρκοι στρατηγοί ονομάζουν «Βίβλο του Αιγαίου» έχει σταλεί σε όλες τις τουρκικές πρεσβείες και αποτελεί το βασικό εγχειρίδιο αναφοράς των Τούρκων στρατιωτικών ακολούθων και λοιπών διπλωματών.
Η βραχονησίδα ανήκει βάσει διεθνών συνθηκών στην Ελλάδα και επεκτείνει τις ζώνες θαλάσσιας κυριαρχίας της, δηλαδή τα χωρικά ύδατα και την υφαλοκρηπίδα της, στον κρίσιμο χώρο του Βορειοανατολικού Αιγαίου, προς τα ανατολικά. Ειδικά στη Ζουράφα, όπου τα νερά είναι πολύ ρηχά ακόμη και σε μεγάλη απόσταση, η ελληνική υφαλοκρηπίδα επεκτείνεται σημαντικά.
Η νήσος Ζουράφα υπάγεται διοικητικά στο Νομό Έβρου και αποτελεί το βορειανατολικότερο νησάκι των Θρακικών Σποράδων. Η νησίδα είναι χαμηλής επιφάνειας και για αυτό εξαιρετικά επικίνδυνη για όσους πλέουν κοντά της, ιδίως όταν η ορατότητα είναι περιορισμένη.
Όμως αυτό το ανατολικότερο όριο των ελληνικών συνόρων, και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κινδυνεύει να πάψει να υπάρχει με κίνδυνο να αλλάξει ακόμη και η θαλάσσια συνορογραμμή Ελλάδας-Τουρκίας.
Η Ζουράφα ή Ζγοράφα βυθίζεται λόγω της διαβρώσεως των ακτών της με αποτέλεσμα σε λίγα χρόνια να κινδυνεύει να γίνει ύφαλος. Σύμφωνα με παλαιότερες μετρήσεις της Υδρογραφικής Υπηρεσία του Πολεμικού Ναυτικού, η συγκεκριμένη βραχονησίδα καταλάμβανε επιφάνεια 9 στρεμμάτων, όμως νεώτεροι υπολογισμοί της ίδιας Υπηρεσίας δείχνουν ότι η έκτασή της είναι μικρότερη από ένα στρέμμα και η ακτογραμμή της έχει περιοριστεί στα 32 μέτρα.
Διπλωματικοί και στρατιωτικοί κύκλοι εκφράζουν ανησυχία ότι σε πολύ λίγα χρόνια η βραχονησίδα ενδέχεται να εξαφανιστεί κάτω από τη στάθμη του νερού. Μάλιστα, ο πρώην ευρωβουλευτής της Ν.Δ., Σταύρος Ξαρχάκος, πριν μερικά χρόνια είχε καταθέσει επείγουσα ερώτηση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, όπου μεταξύ άλλων επισημαίνει ότι «σε χάρτες του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού που συντάχθηκαν το 1955 είχαν καταγραφεί και άλλες νησίδες -σε μικρή απόσταση από τη Ζουράφα- οι οποίες σήμερα έχουν τελείως εξαφανιστεί κάτω από τη θάλασσα, ενώ, τα τελευταία 40 χρόνια, έχει παρατηρηθεί δραστική μείωση της έκτασης της ίδιας της Ζουράφας». Ο κος Ξαρχάκος μεταξύ άλλων ζήτησε να μάθει αν «έχει ενταχθεί το νησί Ζουράφα σε κάποια Κοινοτική Πρωτοβουλία προστασίας ευαίσθητων περιοχών (π.χ. NATURA 2000 ή άλλη), καθώς και αν έχουν ενημερώσει οι ελληνικές αρχές τις υπηρεσίες της Επιτροπής ότι το μικρό αυτό νησί που αποτελεί απώτατο όριο της ελληνικής και κοινοτικής επικράτειας και διαθέτει σημαντικότατα αρχαιολογικά ευρήματα, κινδυνεύει με ολική εξαφάνιση λόγω της θαλάσσιας διάβρωσης».
Επισημαίνεται ότι η νησίδα έχει και αρχαιολογικό ενδιαφέρον. Όπως ανέφερε ο κος Ξαρχάκος στην ερώτησή του, «έχουν εντοπιστεί πολλά και σημαντικά αρχαιολογικά ευρήματα, όπως μαρμάρινοι κίονες, κιονόκρανα, ίχνη από αρχαία οικήματα κ.τ.λ…». Όπως προκύπτει από τα κείμενα του ιστοριοδίφη Νικολάου Φαρδύ, το 1877 είχε προταθεί να μεταφερθούν μαρμάρινοι κίονες από τη Ζουράφα για να χτιστεί η εκκλησία της Σαμοθράκης. Μάλιστα, στο ίδιο άρθρο γίνεται αναφορά ότι επί του νησιού αυτού «ευρίσκονται πολλά ίχνη κτιρίων, εφ’ ων διακρίνονται αι θύραι, τα παράθυρα, κίονες, κιονόκρανα, μάρμαρα και εν γένει πολλά λείψανα, μαρτυρούντα την παλαί πότε κατοίκησιν του μέρους εκείνου».
Είναι εύκολα αντιληπτό ότι η νησίδα Ζουράφα έχει εξαιρετική σημασία για την τουρκική εξωτερική πολιτική, όπως άλλωστε και το σύνολο του Θρακικού πελάγους. Έτσι εξηγούνται και οι προσπάθειες της τουρκικής πλευράς για συνεκμετάλλευση της εκτεταμένης υφαλοκρηπίδας που οριοθετείται από τα ρηχά νερά της Ζουράφας. Διπλωματικοί παρατηρητές, επισημαίνουν ότι στην περίπτωση που επιβεβαιωθούν οι προβλέψεις για ολοκληρωτική κάλυψη της νησίδας από το νερό, ενδέχεται να εγερθούν σημαντικά νομικά ζητήματα, δεδομένου ότι το ζήτημα της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας παραμένει το σημαντικότερο ελληνοτουρκικό πρόβλημα και η μόνη νομικής φύσεως διαφορά που επισήμως δέχεται η ελληνική πλευρά.
Η Τουρκία θεωρεί ότι έχει δικαιώματα υφαλοκρηπίδας δυτικά των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου. Αν κάτι τέτοιο ίσχυε, τα νησιά θα εγκλωβίζονταν σε μία ζώνη τουρκικής δικαιοδοσίας. Η Ελλάδα αναγνωρίζει τη νομική φύση του ζητήματος, αντίθετα με την Άγκυρα που επιδιώκει να το αναγάγει σε πολιτικό πρόβλημα.
Η ελληνοτουρκική διαφορά για την υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου δημιουργήθηκε λίγο μετά την ανακάλυψη εκμεταλλεύσιμων κοιτασμάτων πετρελαίου στον Πρίνο. Το Νοέμβριο 1973 η τουρκική Εφημερίδα της Κυβέρνησης δημοσίευσε απόφαση παραχώρησης άδειας για έρευνες στην κρατική εταιρεία πετρελαίου της Τουρκίας, σε μικρή απόσταση από ελληνικά νησιά. Το 1974 η αδειοδότηση επεκτάθηκε γεωγραφικά και σε δύο περιπτώσεις τουρκικά ωκεανογραφικά σκάφη πραγματοποίησαν έρευνες στο Αιγαίο (1974, 1976).
Σύμφωνα με την επίσημη θέση του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών, «το ζήτημα έγκειται στην οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας σε δύο συγκεκριμένα σημεία, δηλαδή αφενός στη θαλάσσια προέκταση της συνοριακής γραμμής στη Θράκη και αφετέρου στα πλησίον της τουρκικής ακτής ευρισκόμενα νησιά του Βορείου και Ανατολικού Αιγαίου και στη Δωδεκάνησο. Δεν αφορά σαφώς σε ολόκληρη την υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου, όπως όψιμα ισχυρίζεται η Τουρκία, η οποία άλλωστε είχε παραχωρήσει άδειες διεξαγωγής πετρελαϊκών ερευνών μόνο για τα δύο προαναφερόμενα σημεία.
Επιπλέον, όπως σαφώς προβλέπεται από το Διεθνές Δίκαιο και τη σχετική νομολογία (Σύμβαση της Γενεύης 1958, Σύμβαση 1982 Η.Ε. για το Δίκαιο της Θάλασσας, Απόφαση Διεθνούς Δικαστηρίου για την οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας της Βόρειας Θάλασσας 1969) τα νησιά έχουν πλήρη δικαιώματα υφαλοκρηπίδας παρά τους περί του αντιθέτου αβάσιμους νομικά ισχυρισμούς της Τουρκίας.
Ως προς την επίλυση της διαφοράς, η Τουρκία επικαλείται την αρχή της ευθυδικίας (equity), χωρίς να μπορεί να τη στηρίξει σε κριτήρια ασφαλή και συγκεκριμένα. Σύμφωνα με την Ελλάδα, για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας εφαρμόζεται το Διεθνές Δίκαιο (συμβατικό και εθιμικό), στο πλαίσιο του οποίου ο κανόνας της μέσης γραμμής αποτελεί την επικρατούσα αρχή του Δικαίου της οριοθέτησης. Αυτό άλλωστε βεβαιώνεται και από τη διεθνή πρακτική.
Επιπλέον, κατά τη διεθνή πρακτική, οι “ειδικές περιστάσεις” (εγγύτητα ορισμένων ελληνικών νήσων στα τουρκικά παράλια) που αυθαίρετα επικαλείται η Τουρκική πλευρά για την επίλυση του προβλήματος της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου, δεν αποτελούν παρά εξαίρεση του κανόνα εφαρμογής της μέσης γραμμής. Κατά συνέπεια, οι απόψεις αυτές δε δύνανται να δικαιολογήσουν μετάθεση της μέσης γραμμής από το Ανατολικό στο Κεντρικό Αιγαίο, αλλά ούτε και να θέσουν εν αμφιβόλω την εφαρμογή του διεθνούς συμβατικού και εθιμικού κανόνα, ότι τα νησιά έχουν δική τους υφαλοκρηπίδα».
Ο διάλογος για το ζήτημα της υφαλοκρηπίδας χρονολογείται από το 1976 με τις συνομιλίες στη Βέρνη, όπου οι δύο χώρες υπέγραψαν και σχετικό Πρακτικό, το οποίο έθετε ένα πλαίσιο συμπεριφοράς μέχρι το ζήτημα να κριθεί από το Διεθνές Δικαστήριο. Αργότερα η Τουρκία αρνήθηκε να προσφύγει στο Διεθνές Δικαστήριο και το Πρακτικό της Βέρνης έπαυσε να ισχύει.


Στα πρόθυρα πολέμου
Το πρόβλημα παραλίγο να οδηγήσει σε ένοπλη σύρραξη Ελλάδος-Τουρκίας το 1987, όταν το τουρκικό ωκεανογραφικό σκάφος «Σισμίκ» συνοδεία πολεμικών πλοίων προσπάθησε να διεξάγει έρευνες σε μικρή απόσταση από την αιγιαλίτιδα ζώνη των ελληνικών νησιών.
Με την τιμή του «μαύρου χρυσού» να έχει φτάσει σε εξωφρενικά επίπεδα, είναι φυσικό οι πολυεθνικοί κολοσσοί του πετρελαίου να αναζητούν λύσεις. Κοιτάσματα των οποίων η άντληση μέχρι σήμερα θεωρούνταν ασύμφορη, επανεξετάζονται από τις εταιρείες και οι έρευνες εντείνονται. Η άνοδος της τιμής του πετρελαίου έχει αναβαθμίσει τα κοιτάσματα που ενδεχομένως υπάρχουν στην Ελλάδα. Οι εταιρείες αρχίζουν να δείχνουν ενδιαφέρον ακόμη και για κοιτάσματα, όπως του Κατάκωλου και της Επανωμής, που στο παρελθόν είχαν κριθεί μη εκμεταλλεύσιμα λόγω υψηλής περιεκτικότητας σε διοξείδιο του άνθρακα και μικρής περιεκτικότητας σε πετρέλαιο.
Με αυτά τα δεδομένα η επίσκεψη του Προέδρου της Shell στην Αθήνα και οι συναντήσεις με τον υπουργό Ανάπτυξης, κο Σιούφα, και τον υφυπουργό Οικονομίας, κο Δούκα, έχουν ιδιαίτερη σημασία.
Ωστόσο, δεν παύει να ισχύει και μία γεωπολιτική αλήθεια, δηλαδή ότι, όταν το υπέδαφος μεταξύ δύο χωρών κρύβει πλούτο, παράγονται πολιτικές εντάσεις που σε πολλές περιπτώσεις μπορούν να φτάσουν και στα άκρα.
Διπλωματικοί κύκλοι τονίζουν την αναγκαιότητα ενός κρατικού φορέα, με ανεξάρτητο μηχανισμό, ο οποίος θα μπορεί να αξιολογήσει τα δεδομένα διαφυλάσσοντας το δημόσιο συμφέρον, δεδομένου ότι τα Ελληνικά Πετρέλαια και η θυγατρική τους Δ.Ε.Π., που διεξήγαγε γεωτρήσεις, είναι πλέον ιδιωτικές εταιρείες.
Επιπλέον, οι ίδιοι κύκλοι, εκφράζουν ανησυχία για ενδεχόμενες αντιδράσεις της τουρκικής πλευράς, γεγονός που ίσως οδηγήσει στην εξαίρεση ορισμένων περιοχών από τις έρευνες. Το ζήτημα όμως είναι ότι οι ειδικοί θεωρούν ότι ορισμένες περιοχές, όπου η Άγκυρα αμφισβητεί την ελληνική κυριαρχία, έχουν και τις περισσότερες πιθανότητες να διαθέτουν αξιοποιήσιμα κοιτάσματα πετρελαίου.
Πληροφορίες αναφέρουν ότι ο πρόεδρος της πολυεθνικής πρότεινε τη συνεκμετάλλευση των πετρελαίων που ενδεχομένως βρίσκονται στις περιοχές αυτές με την Τουρκία και μάλιστα προσφέρθηκε να μεσολαβήσει προς την κυβέρνηση της γειτονικής χώρας, συναντώντας όμως τη σαφή αρνητική στάση της ελληνικής πλευράς.
Έτσι, η ανακίνηση του ζητήματος των πετρελαίων του Αιγαίου αναμένεται να οδηγήσει σε κινητικότητα για επίλυση της εκκρεμότητας για οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας, αφού ένα από τα πιο σημαντικά κριτήρια των πολυεθνικών του «μαύρου χρυσού» είναι και η πολιτική σταθερότητα των περιοχών, όπου σκοπεύουν να διεξάγουν έρευνες.


elpegr

>ΙΜΙΑ: Στο φως της δημοσιότητας η επιστολή Πάγκαλου στον τότε υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ – Πήγε το “ευχαριστώ” σύννεφο

>

Μυστική γραπτή επιβεβαίωση της συμφωνίας της 30ής Ιανουαρίου 1996 για την απομάκρυνση των στρατευμάτων, των πλοίων και της ελληνικής σημαίας από τα Ιμια είχε παράσχει ο τότε υπουργός Εξωτερικών θ. Πάγκαλος με επιστολή προς τον ομόλογο του των ΗΠΑ Γ. Κρίστοφερ. Η επιστολή φέρει ημερομηνία Παρασκευή 9 Φεβρουαρίου 1996 και αποτελεί απάντηση σε επιστολή του κ. Κρίστοφερ της 2ας Φεβρουαρίου, όπου υπογραμμιζόταν η ανάγκη δέσμευσης της Ελλάδας και της Τουρκίας ως προς το ότι κάθε πλευρά «δεν θα τοποθετήσει τη σημαία της ή οπλισμένο προσωπικό στις νησίδες ούτε θα τοποθετήσει πλοία κοντά στις νησίδες».

Η αρχική επιστολή του κ. Κρίστοφερ αποκαλύφθηκε, για πρώτη φορά, από τη χθεσινή «Καθημερινή της Κυριακής», ενώ το απαντητικό κείμενο του κ. Πάγκαλου αποκαλύπτεται σήμερα από τη «Δημοκρατία».


Εκστρατεία παραπλάνησης
Υπενθυμίζεται ότι το πρωί της 31ης Ιανουαρίου 1996 ο τότε πρωθυπουργός Κ. Σημίτης είχε εκφωνήσει στη Βουλή τη, διαβόητη πλέον, φράση «θέλω να ευχαριστήσω την κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών για την πρωτοβουλία και τη βοήθεια τους», χωρίς φυσικά να αποκαλύψει το περιεχόμενο της μυστικής συμφωνίας. Αντίθετα, ο κ. Πάγκαλος, με καλύτερο αισθητήριο των αντιδράσεων της κοινής γνώμης, είχε απορρίψει την πρόταση του «μεσολαβητή των Ιμΐων», βοηθού υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, Ρ. Χόλμπρουκ, να ταξιδέψει στις Φεβρουαρίου 1996 στην Αθήνα και την Αγκυρα. Ο τότε υπουργός Εξωτερικών και νυν αντιπρόεδρος της κυβέρνησης καλλιεργούσε δήθεν ευρωπαϊκή στροφή και είχε οργανώσει ολόκληρη θεατρική παράσταση, για να εμφανίσει ως ανεπιθύμητο στην ελληνική πρωτεύουσα τον Ρ. Χόλμπρουκ. Ταυτόχρονα ο κ. Πάγκαλος επιβεβαίωνε, παρασκηνιακά, τη συμφωνία για τα Ιμια με τη μυστική επιστολή προς τον κ. Κρίστοφερ.
Η επιστολή Πάγκαλου στον Κρίστοφερ.
ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ το κείμενο της επιστολής του κ. Θεόδωρου Πάγκαλου προς τον κ. Γουόρεν Κρίστοφερ είναι το ακόλουθο:
Αθήνα, 9 Φεβρουαρίου 1996
Αγαπητέ κύριε Υπουργέ,
Σας ευχαριστώ για την επιστολή σας της 2ας Φεβρουαρίου 1996 σχετικά με την κρίση που δημιουργήθηκε από τις αυθαίρετες και ολοκληρωτικά αθεμελίωτες διεκδικήσεις της Τουρκίας επί της κυριαρχίας της Ελλάδας στη νησίδα Ιμια. Διεκδικήσεις, οι οποίες έχουν αποκαλυφθεί από επαναλαμβανόμενες δηλώσεις της πρωθυπουργού της Τουρκίας και μελών της κυβέρνησης, καθώς και άλλων Τούρκων πολιτικών. Σημειώσαμε με εκτίμηση την παρέμβαση της κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών για την εξουδετέρωση της κρίσης. Η παρέμβαση της κυβέρνησης σας απεικόνισε τους δεσμούς συμμαχίας και φιλίας που συνδέουν την Ελλάδα και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ηταν, επίσης, σε συμφωνία με τη Συμφωνία Αμυντικής Συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών, δηλαδή ότι “…επαναλαμβάνουν τη σταθερή αποφασιστικότητα τους, αμοιβαία, να διασφαλίζουν και να προστατεύουν την ασφάλεια, την κυριαρχία, την ανεξαρτησία και την εδαφική ακεραιότητα των αντίστοιχων χωρών τους κατά ενεργειών απειλητικών για την ειρήνη, συμπεριλαμβανομένων των ενόπλων επιθέσεων ή απειλής εξ αυτών, και επιβεβαιώνουν την απόφαση τους να αντιτίθενται ενεργά και κατηγορηματικά σε όποια τέτοια απόπειρα ή δράση…
”Πρέπει να σας υπογραμμίσω, κύριε Υπουργέ, με πλήρη υπευθυνότητα ότι οι επίμονες κατ συστηματικές παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου και των χωρικών υδάτων από πολεμικά σκάφη και στρατιωτικά αεροσκάφη της Τουρκίας, όπως επίσης και άλλα επεισόδια παρεμφερούς φύσης, προκαλούν την αυτοσυγκράτηση της ελληνικής κυβέρνησης, των ενόπλων δυνάμεων της, όπως και του αισθήματος του ελληνικού λαού.
Επομένως, η συμβολή της κυβέρνησης σας προς την Αγκυρα για ειρήνη, αν ληφθεί σοβαρά υπόψη από την Τουρκία, παραμένει μια πολύτιμη συνεισφορά στη σταθερότητα της περιοχής και, ως τέτοια, καλωσορίζεται από την ελληνική κυβέρνηση.

Θεόδωρος Πάγκαλος
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ: ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ – ΣΕΛ.12 – gdailynews

>Τρία C-130 για Αλεξάνδρεια προς επαναπατρισμό Ελλήνων

>

Με την αναχώρηση, το πρωί της Τρίτης, τριών ελληνικών μεταγωγικών αεροσκαφών C-130 για την Αλεξάνδρεια και υπό το συντονισμό του υφυπουργού Εξωτερικών, Δ. Δόλλη, ο οποίος θα επιβαίνει του πρώτου αεροσκάφους, που θα αναχωρήσει, τίθεται σε εφαρμογή η επιχείρηση επαναπατρισμού των Ελλήνων πολιτών, που βρίσκονται στην Αίγυπτο. Ειδικότερα, σε εφαρμογή του σχεδίου επαναπατρισμού των Ελλήνων πολιτών που βρίσκονται στην Αίγυπτο και έχουν εκδηλώσει σχετική πρόθεση, προγραμματίζεται η αναχώρηση τριών μεταγωγικών αεροσκαφών C-130 της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας από το στρατιωτικό αεροδρόμιο της Ελευσίνας, αύριο, Τρίτη 1 Φεβρουαρίου, στις 9 π.μ.

nooz

>Πείνα και παγκόσμια διακυβέρνηση

>

olympia

>Νεοκλής Σαρρής – «1821»: Μία εν εξελίξει επιχείρηση αναθεώρησης της Ιστορίας, κάτω από ψευδεπίγραφα επιστημονικά επιχειρήματα ή πομφόλυγες από «ερασιτέχνες» επιστήμονες

>

>Αμερικανική “απόβαση” στη Κομοτηνή – Οι ΗΠΑ επιδιώκουν να ανακαλύ­ψουν με κάθε τρόπο ύπαρξη «τουρκικής» μειονότητας που καταπιέζεται

>

Του Δημήτρη Μαρκόπουλου – Για μείζον θέμα ηθικής αλλά και διπλωματικής τάξης κάνουν λόγο οι Θρακιώτες σε ό,τι αφορά τις τακτικές (κάθε Τετάρτη) επισκέψεις εκπρο­σώπων του αμερικανικού προξενείου Θεσσαλονίκης στην Κομοτηνή και τις επαφές που έχουν με τη μειο­νότητα των μουσουλμάνων της περιοχής. Συγκεκριμένα, σύμ­φωνα με έγκυρες πηγές της εφημερί­δας μας, μεγάλη είναι η κινητικότητα που παρα­τηρείται το τελευταίο διάστη­μα, ιδιαίτερα μετά την τοπο­θέτηση την 1η Σεπτεμβρίου της προξένου κυρίας Μάρσα Λέιν. Μιας προξένου η οποία είχε θητεύσει προηγουμένως στο Κουρδιστάν και ιδιαίτερα στην ευαίσθητη για τα τουρ­κικά συμφέροντα περιοχή του Βορείου Ιράκ.

Πρόκεπαι για μείζον θέμα, καθώς χωρίς την έγκριση -ως όφειλαν- του ελληνικού υπουρ­γείου Εξωτερικών αλλά και την ταυτόχρονη συνεννόηση με την κυβέρνηση και την Περι­φέρεια Θράκης επρόσωποι του προξενείου της Θεσσαλονίκης πραγματοποιούν επαφές σε μια ξένη χώρα, τείνοντας ευήκοα ώτα σε θέματα όπως οι δήθεν διώξεις της μειονότητας ή το δικαίωμα της να αυτοπροσδιορίζεται ως τουρκική. Ολα αυτά μέσα από επαφές με κάθε τύπου σύλ­λογο ή οργάνωση των αυτοα­ποκαλούμενων “Τούρκων” της Ελλάδας.
Σύμφωνα με απολύτως διασταυρωμένες πληροφορίες μας, οι εκπρόσωποι των Αμερικανών τείνουν να αναγάγουν σε θεσμό αυτού του είδους τις ύποπτες για τα εθνικά μας συμφέροντα επαφές, οι οποίες μάλιστα διεξά­γονται κάθε Τετάρτη στο κε­ντρικό ξενοδοχείο της Κομοτηνής “Arkadia”.
Εκεί τόσο η κυρία Λέιν όσο και η γενική πρόξενος κυρία Κάθριν Κέι ενημερώνονται από σωματεία και φορείς της μειονότητας και συχνά προτείνουν λύσεις. Ολα αυτή τα περίεργα για τη χώρα μας συμ­βάντα τελούνται εν αγνοία της ΕΥΠ, η οποία βάσει αξιόπι­στων κυβερνητικών πληροφο­ριών παραμένει δραματικά απούσα σε μια περιοχή δυναμίτη.
Πρόκειται για συνέχιση της πολιτικής την οποία οι ΗΠΑ ξεκίνησαν δυναμικά πριν από δύο χρόνια, παρακάμπτοντας τη χώρα μας και την επίσημη κυβέρνηση και πραγματοποιώντας το 2008 επισκέψεις μέχρι και στο τουρκικό προξε­νείο στη Κομοτηνή για… ανταλλαγή απόψεων. Τότε, ο υποπρόξενος των ΗΠΑ είχε δει τον πρόξενο της Τουρκίας κ. Μουσταφά Σαρνίτς αλλά και σωματεία της μειονότητας, ενέργεια που προκλητικά συνεχίζεται, αποτελώντας ευθεία παρέμβαση στα εθνικά μας ζητήματα από τρίτη χώρα. Ανά­λογη «επεκτατική πολιτική» είχε ακολουθήσει και ο άλλο­τε πρόξενος των ΗΠΑ κ. Χόπ Μπράιαν. Όπως και σειρά άλλων αξιωματούχων διαφόρων “ειδικοτήτων” (όπως η κυρία ΜακΝτούγκαλ), που με ιδιαίτερη επιμονή θέλησαν να καλλιεργήσουν ή ακόμη και να «ανακαλύψουν» μειονότητες στη Θράκη. Αίσθηση προ­καλεί το γεγονός πως πλέον οι ΗΠΑ επιδιώκουν να ανακαλύ­ψουν με κάθε τρόπο ύπαρξη «τουρκικής» μειονότητας η οποία υποφέρει και ζει σε άθλιες συνθήκες χωρίς ανθρώ­πινα και πολιτικά δικαιώματα.
Θα πρέπει να πούμε πως κατά τη διάρκεια των πρώτων επαφών εκπροσώπων των ΗΠΑ με μειονοτικούς υπήρξε μέχρι και η συνδρομή της ΕΥΠ ώστε να εξασφαλιστεί το απόρ­ρητο των επαφών. Όμως η ου­σιαστική αποψίλωση των μυστικών μας υπηρεσιών αφή­νει πλέον πεδίον δόξης λαμπρόν σε κάθε επίδοξο “διαμεσολαβητή”


Εφημερίδα: ΘΕΜΑ – ΣΕΛ.13 | gdailynews

>ΠΡΟΣΟΧΗ > Διείσδυση άγνωστου σκάφους και ρίψη πυροβολισμών στη βάση της ΜΥΚ!

>

(Ανανέωση 14:57) Σύμφωνα με εξακριβωμένες πληροφορίες το κυνηγητό επαναλήφθηκε και σήμερα από τις 12:00 το βράδυ έως και τις 03:00 το πρωί τουλάχιστον με δυνάμεις της ΜΥΚ να κυνηγούν ένα ταχύπλοο με ταχύτητες που πλησίαζαν τα 40 μίλια, και ρίψεις πυροβολισμών με καταιγιστικό ρυθμό. Η «τρελή» καταδίωξη εξελίχθηκε ουσιαστικά από το λεγόμενο δίαυλο, μεταξύ Σαλαμίνας και Αττικής μέχρι και τον Πειραιά ενώ ελέγχονται οι πληροφορίες που θέλουν αυτή να έγινε και μέσα στις εγκαταστάσεις του ναυστάθμου. Aπό το ΓΕΝ δεν επιβεβαιώνουν, ως συνήθως, το συμβάν.


————————————————————————————————————-
Σοβαρά θέματα ασφάλειας του κεντρικού ναυστάθμου Σαλαμίνας τίθενται, καθώς, όπως αναφέρουν ασφαλείς πηγές, προ ημερών άγνωστα ταχύπλοα σκάφη διείσδυσαν μέχρι τις λιμενικές εγκαταστάσεις της Μονάδας Υποβρυχίων Καταστροφών (ΜΥΚ) με αποτέλεσμα να υπάρξει καταδίωξή τους και ρίψη πυροβολισμών. Συνολικά στην καταδίωξη συμμετείχαν τρία ταχύπλοα της ΜΥΚ ενώ ο αριθμός των ταχύπλοων σκαφών που εισήλθαν μέσα στο ναύσταθμό δεν έχει διευκρινιστεί.
Πάντα με τις ίδιες πληροφορίες μόλις τα άγνωστα ταχύπλοα εντοπίστηκαν δεν υπάκουσαν στις εντολές των ανδρών των υποβρυχίων καταστροφών με αποτέλεσμα οι τελευταίοι να ανοίξουν πυρ εναντίον τους, δεδομένου ότι η διείσδυση έγινε σε μέσα σε στρατιωτική περιοχή. Δεν έγινε γνωστό πιο το αποτέλεσμα της καταδίωξης αλλά πιθανότατα τα άγνωστα σκάφη κατάφεραν να διαφύγουν. Δεν είναι η πρώτη φορά που άγνωστα σκάφη εντοπίζονται πλησίον του ναυστάθμου Σαλαμίνας, αλλά αυτή τη φορά το περιστατικό καταδεικνύεται ως ιδιαίτερα σοβαρό.
Συχνά παράνομοι αλιείς διεισδύουν στην παντελώς αφύλακτη θαλάσσια περιοχή του ναυστάθμου και καταδιώκονται, όταν γίνουν αντιληπτοί από σκάφη του Λιμενικού, αλλά αυτή τη φορά φαίνεται ότι ήταν κάτι διαφορετικό αφού σκοπός του συγκεκριμένου σκάφους ή των σκαφών δεν ήταν η αλιεία, αφού προσέγγισαν το λιμανάκι της ΜΥΚ.
Άλλες πληροφορίες οι οποίες τελικά εξακριβώθηκαν, αναφέρουν πως διείσδυση των άγνωστων ταχύπλοων έγινε και πάλι λίγο μετά τα μεσάνυκτα σήμερα στο ναύσταθμό Σαλαμίνας και αυτή τη φορά όπως και την προηγούμενη υπήρξε ρίψη πυρών μόνο που αυτή τη φορά τα πυρά ήταν καταγαιστικά!
Η υπόθεση πάντως της ασφάλειας μέσα στον ίδιο το Σαρωνικό, και στις ακτές της Αττικής όπου βρίσκεται πλειάδα στρατιωτικών εγκαταστάσεων είναι ένα θέμα που πρέπει να απασχολήσει σοβαρά τους αρμοδίους.
Δεν έχουν περάσει ούτε 15 ημέρες, όταν τουρκικό δουλεμπορικό σκάφος φόρτωσε λαθρομετανάστες στον Ασπρόπυργο (!) και σάλπαρε για Ιταλία χωρίς κανένας και ποτέ να το ενοχλήσει ή να ρωτήσει που πάει και ποιο είναι, Πρόκειται για το ίδιο τουρκικό δουλεμπορικό που προκάλεσε το τραγικό ναυάγιο που συνέβη 30 μίλια δυτικά της Κέρκυρας το Σάββατο το βράδυ 15 Ιανουαρίου και αναδεικνύει τα προβλήματα του ανύπαρκτου μηχανισμού επιτήρησης του ελληνικού θαλασσίου χώρου.
Το τουρκικό σκάφος κατάφερε να προσεγγίσει την ακτή μεταξύ της Αττικής και της Κορίνθου κάπου στον Ασπρόπυργο, περνώντας «μια ανάσα» από τον ναύσταθμο όπου ελλιμενίζεται ο Στόλος και «έδεσε» στην «καρδιά» της βιομηχανική περιοχής της χώρας, όπου βρίσκονται τα μεγαλύτερα διυλιστήρια της χώρας η 2η ΜΑΛ κλπ. χωρίς την παραμικρή ενόχληση!
Το περιστατικό όμως των προηγούμενων ημερών και αυτό της Κυριακής προς Δευτέρα, εάν τελικά ισχύει, καταδεικνύουν με τον πλέον προφανή τρόπο ότι υπάρχουν σοβαρά θέματα ασφαλείας, όχι σε μια οποιαδήποτε περιοχή αλλά στον μεγαλύτερο ναύσταθμό της χώρας όπου ναυλοχεί το σύνολο των πολεμικών σκαφών του ΠΝ. Εάν δεν αφυπνιστούν τώρα οι υπεύθυνοι της ηγεσίας του υπουργείου Αμύνης, με ότι συνέβη, τι άλλο πρέπει να γίνει για να αντιληφθούν τη σοβαρότητα της κατάστασης;


defencenet

>Γιατί θέλουν να επέμβουν και στο Σύνταγμά μας;

>

του Κώστα Ροδινού – Στην αρχή δεσμεύτηκε ο πλούτος και υποθηκεύτηκε το μέλλον της χώρας, με μια επαχθή δανειακή σύμβαση, στα όρια της υποτέλειας. Μετά άρχισαν να έρχονται οι χαμηλόβαθμοι υπάλληλοι του ΔΝΤ και των Βρυξελλών και να μας ανακοινώνουν τις αποφάσεις τους, μετατρέποντας την εκλεγμένη κυβέρνησης της χώρας σε απλό εκτελεστικό όργανο. Στη συνέχεια μάθαμε ότι το πρόγραμμα, όπως σχεδιάστηκε, δεν βγαίνει και χρειάζεται «επιμήκυνση» του χρόνου αποπληρωμής του δανείου. Αλήθεια, υπήρχε κάποιος σοβαρός άνθρωπος που πίστευε ότι μια υπερχρεωμένη χώρα, που δανείζεται με τοκογλυφικά επιτόκια, θα μπορούσε σε μια τριετία να αποπληρώσει 110 δις;

Μα τότε γιατί το έκαναν;
Μα αν δεν το έκαναν, τότε πώς θα δικαιολογούσαν αυτή την ληστρική επιδρομή στα εισοδήματα της μεσαίας τάξης (γιατί αυτούς πλήττει κυρίως το μνημόνιο) με στόχο τη μείωση του βιοτικού επιπέδου και την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, για τη βελτίωση δήθεν της ανταγωνιστικότητας; Τώρα, λοιπόν, που βλέπουν ότι το τέλος της πορείας είναι αδιέξοδο, προσπαθούν να παρατείνουν την θεραπεία! Διαπράττουν ένα βασικό λάθος: Μια λαθεμένη θεραπεία είναι περισσότερο επικίνδυνη όταν παρατείνεται η χρήση της! Η ιστορία με την αναθεώρηση του Συντάγματος, με πρόσχημα την οικονομική κρίση, δεν είναι και τόσο αθώα. Τι απύθμενο θράσος είναι αυτό να θέλουν να έχουν άποψη για το Σύνταγμά μας;


Η Ελλάδα δεν είναι…Ρηνανία!
Επιπλέον, η συνταγματική πρόβλεψη για ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς είναι περιττή! Και είναι περιττή γιατί ουδεμία πρακτική αξία έχει τη στιγμή που η οικονομική πολιτική της χώρας χαράσσεται στις Βρυξέλλες. Γιατί δεν αποφασίζουν, αντί για έλλειμμα της τάξεως του 3%, οι χώρες μέλη της Ευρωζώνης να έχουν ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς;
Για ποιο λόγο θέλουν να ανακατευτούν στα Συντάγματα των χωρών μελών;
Ο προϋπολογισμός είναι το τελευταίο εργαλείο που διαθέτει κάθε χώρα για την άσκηση της πολιτικής της. Προφανώς θέλουν να το ελέγξουν και αυτό. Ολα τα άλλα είναι δικαιολογίες.
Το επόμενο βήμα είναι να μας υπαγορεύουν πότε θα κάνουμε εκλογές, ποιό εκλογικό σύστημα θα χρησιμοποιούμε, ποιά κόμματα θα δικαιούνται να συμμετάσχουν στις εκλογές και άλλα ….«ενοχλητικά»! Ολη αυτή η ιστορία μου θυμίζει πολύ, «παγκόσμια διακυβέρνηση»! Και επειδή η συνταγματική αναθεώρηση απαιτεί την αυξημένη πλειοψηφία των 180 βουλευτών, επιχειρούν να εγκλωβίσουν στους σχεδιασμούς και τον Αντώνη Σαμαρά. Προεξοφλούν μάλιστα και τη θέση του. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η χώρα χρειάζεται ένα καινούργιο Σύνταγμα. Αυτό το Σύνταγμα, όμως, πρέπει , πρώτον να είναι δική μας υπόθεση και δεύτερον να μην γίνει υπό το βάρος και στη σκιά της παρούσας οικονομικής κρίσης. Ποιος ξέρει τι ρυθμίσεις, μπορεί να εμφιλοχωρήσουν.
Ο καταστατικός χάρτης της χώρας δεν τροποποιείται κάθε μέρα. Επομένως δεν πρέπει να αντικατοπτρίζει μια δεδομένη και μάλιστα δυσμενή χρονική συγκυρία. Εχει το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον. Και αλλοίμονο ,αν το μέλλον της χώρας είναι το μνημόνιο.

antinews

>Στον εισαγγελέα επτά μέλη της Επιτροπής Αλληλεγγύης για προώθηση και διακίνηση λαθρομεταναστών

>

Η Δικαιοσύνη παρενέβη στην υπόθεση της κατάληψης της Νομικής Αθηνών από εκατοντάδες λαθρομετανάστες, καλώντας σε απολογία ως υπόπτους τόσο τον πρύτανη κ.Πελεγρίνη όσο και επτά μέλη της Επιτροπής Αλληλεγγύης. Ο εισαγγελέας Εφετών Σπύρος Μουζακίτης που διενεργεί την προκαταρκτική εξέταση για την υπόθεση έχει αποστείλει τις οκτώ κλήσεις, προκειμένου οι εμπλεκόμενοι να παρουσιαστούν για κατάθεση την Τετάρτη και την Πέμπτη. Ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών Θεοδόσης Πελεγρίνης καλείται να δώσει εξηγήσεις για το αδίκημα της παράβασης καθήκοντος (πλημμέλημα).

Τα επτά μέλη της Επιτροπής Αλληλεγγύης ελέγχονται ως ύποπτα για προώθηση και διακίνηση μεταναστών (κακούργημα). Σημειώνεται ότι δεν θα πρέπει να αποκλειστεί η κλήση και άλλων εμπλεκόμενων στην υπόθεση, καθώς ο εισαγγελέας συνεχίζει την έρευνα για τα αδικήματα της διατάραξης κοινής ειρήνης και φθοράς ξένης ιδιοκτησίας.


ΕΘΝΟΣ

>Σε επιφυλακή για τον φόβο μεταναστευτικού κύματος από Αίγυπτο

>

Αύξηση των περιπολιών της Ακτοφυλακής στο νότιο τμήμα της Κρήτης και των περιπολιών της ΕΛΑΣ στο ίδιο γεωγραφικό τμήμα είναι δύο από τις προτάσεις που συζητούνται στην έκτακτη σύσκεψη που συγκάλεσε ο Χρήστος Παπουτσής, με την παρουσία του αρχηγού της ΕΛΑΣ, του Λιμενικού Σώματος αλλά και του Διοικητή της ΕΥΠ. Το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη φοβάται μαζική έξοδο Αιγυπτίων από τη χώρα τους, εξαιτίας των πολιτικών συνθηκών που έχουν διαμορφωθεί εκεί. Η Ελλάδα και ειδικά η Κρήτη και η Γαύδος αποτελούν τα πιο κοντινά ευρωπαϊκά σύνορα για την Αίγυπτο και ήδη εκφράζεται φόβος για προσπάθεια μαζικής εισόδου σε ελληνικά σύνορα προκειμένου να ζητήσουν άσυλο.

newpost

>Χάκερς πήγαν να…πουλήσουν την Χαλυβουργική! Μεγάλη επιτυχία της Δίωξης ηλεκτρονικού εγκλήματος!

>

Ηλεκτρονική κατάληψη στο πανεπιστήμιο Πατρών έκαναν Ρουμάνοι «χάκερς» που εξαγόρασαν τα δικαιώματα ρύπων της εταιρείας Χαλυβουργικής στον Ασπρόπυργο, αξίας 4 εκατομμυρίων ευρώ. Η εταιρεία όμως των αδελφών Αγγελόπουλου πήραν γρήγορα πρέφα την χρηματιστηριακή κλοπή και προσέφυγαν στη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος. Η υπηρεσία του Μάνου Σφακιανάκη σε χρόνο ρεκόρ αποκάλυψε πως οι ηλεκτρονικοί κακοποιοί είχαν κάνει αντίστοιχες κομπίνες στην Αγγλία, τη Γερμανία και την Αυστρία, με κέρδος περίπου 24 εκατομμύρια ευρώ. Τις μετοχές της Χαλυβουργικής πάντως τις έβγαλαν στο σφυρί στο χρηματηστήριο του Λονδίνου, αλλά δεν πρόλαβαν να πάρουν τα 4 εκατομμύρια ευρώ.

Η χάρη της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος πάντως έφτασε μέχρι τις ΗΠΑ καθώς ο Μάνος Σφακιανάκης βγήκε στο οικονομικό δελτίο ειδήσεων του διεθνούς ειδησεογραφικού δελτίου.


newpost