Η Ισραηλιτική Κοινότητα, όμως, είχε χωροθετήσει το μνημείο -χωρίς τη γνώμη της Εφορείας- στον διαγωνισμό που διενήργησε και κατέληξε στην επιλογή έργου της Ντιάννας Μαγκανιά, όπου πήραν μέρος 19 καλλιτέχνες. Το έργο αποτελείται από μονολιθικούς όγκους ωχροκίτρινου μαρμάρου, ύψους 1,50 έως 0.50 μ. εξακτινωμένους, ενώ στο κέντρο σχηματίζεται ένα εξάγωνο.
Κι’ έδω αρχίζει το εβραικό παραμύθι…
Στο ερώτημα που ετέθη από μέλη του ΚΑΣ γιατί επελέγη αυτός ο χώρος για τη χωροθέτηση του μνημείου, οι εκπρόσωποι της Ισραηλιτικής Κοινότητας είπαν γιατί είναι τόπος μνήμης των Ελλήνων Εβραίων. Στην οδό Μελιδώνη, όπου σήμερα είναι δύο Συναγωγές και τα γραφεία της Ισραηλιτικής Κοινότητας, στις 24 Μαρτίου του 1944 έγινε από τους Γερμανούς παγίδευση των Εβραίων. Τους συνέλαβαν, τους εκτόπισαν και λίγοι μόνο διέφυγαν και σώθηκαν. Τόνισαν επίσης ότι λόγω της ύπαρξης των Συναγωγών, ο χώρος φυλάσσεται επί 24ώρου βάσεως, οπότε θα προστατεύεται και το μνημείο από τυχόν βεβήλωση.