>
Λέγεται Matthew Brunwasser είναι Εβραίος και παριστάνει τον «freelance» ανταποκριτή, στα Βαλκάνια. Η βασική του δουλειά όμως είναι άλλη.
Τον έστειλαν μέσω Sulzberger το 1999 στην Σόφια. Και δέκα χρόνια υποτίθεται ότι ζει με τα χρήματα που έβγαλε από 200 περίπου ανταποκρίσεις που του δημοσίευσαν η International Herald Tribune οι The New York Times, και διάφορα άλλα έντυπα.
Τον Σεπτέμβριο του 2003 είχε γράψει από τη Θεσσαλονίκη ένα ρεπορτάζ για την επιστροφή των «Μακεδόνων» στην πατρίδα τους μετά από πενήντα χρόνια, στο οποίο υποστηρίζεται την πολιτική «Σημίτη» στο Μακεδονικό, και έγραφε ότι «η Ελλάδα επιτέλους αποδέχεται την πολιτική «εθνικής κάθαρσης» που εφαρμόστηκε στο παρελθόν.
Στο ρεπορτάζ, παρουσίαζε τις απόψεις τoυ Δημητρά και του Βοσκόπουλου και τόνιζε το 5-10% του ελληνικού πληθυσμού προέρχεται από μειονότητες όπως «Μακεδόνες, Γύφτοι, Ρουμανόβλαχους, Αλβανούς, Πομάκους, Βουλγαρόφωνους Μουσουλμάνους, Τούρκους κλπ.
Για τον εμφύλιο έγραφε ότι περισσότεροι από 700.000 «Μακεδόνες» εκδιώχθηκαν από τα σπίτια τους, ότι η κυβέρνηση εκτέλεσε περισσότερους από 3000, ότι 100.000 περίπου ήταν τα θύματα των Μακεδόνων στον εμφύλιο, και ότι 60.000 Μακεδόνες διέφυγαν στη Γιουγκοσλαβία μαζί με 28.000 παιδιά.
Μετά από εκείνη την «ιστορική διατριβή» προχώρησε ένα βήμα περισσότερο και ασχολήθηκε με την αρχαία ιστορία.
Έστειλε ένα άρθρο προς το επίσημο Περιοδικό του Αμερικανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου «Archaeology Magazine», με το οποίο υποστήριζε το ιστορικά τεκμηριωμένο δικαίωμα του Γκρουέφσκι, να αποκαλεί τη χώρα του «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» και το λαό του «ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ».
Φυσικά, το περιοδικό δημοσίευσε την εργασία του «αρχαιολόγου» -πράκτορα.
Η δημοσίευση και μόνο αποκαλύπτει το όλο παρασκήνιο.
Τον έστειλαν μέσω Sulzberger το 1999 στην Σόφια. Και δέκα χρόνια υποτίθεται ότι ζει με τα χρήματα που έβγαλε από 200 περίπου ανταποκρίσεις που του δημοσίευσαν η International Herald Tribune οι The New York Times, και διάφορα άλλα έντυπα.
Τον Σεπτέμβριο του 2003 είχε γράψει από τη Θεσσαλονίκη ένα ρεπορτάζ για την επιστροφή των «Μακεδόνων» στην πατρίδα τους μετά από πενήντα χρόνια, στο οποίο υποστηρίζεται την πολιτική «Σημίτη» στο Μακεδονικό, και έγραφε ότι «η Ελλάδα επιτέλους αποδέχεται την πολιτική «εθνικής κάθαρσης» που εφαρμόστηκε στο παρελθόν.
Στο ρεπορτάζ, παρουσίαζε τις απόψεις τoυ Δημητρά και του Βοσκόπουλου και τόνιζε το 5-10% του ελληνικού πληθυσμού προέρχεται από μειονότητες όπως «Μακεδόνες, Γύφτοι, Ρουμανόβλαχους, Αλβανούς, Πομάκους, Βουλγαρόφωνους Μουσουλμάνους, Τούρκους κλπ.
Για τον εμφύλιο έγραφε ότι περισσότεροι από 700.000 «Μακεδόνες» εκδιώχθηκαν από τα σπίτια τους, ότι η κυβέρνηση εκτέλεσε περισσότερους από 3000, ότι 100.000 περίπου ήταν τα θύματα των Μακεδόνων στον εμφύλιο, και ότι 60.000 Μακεδόνες διέφυγαν στη Γιουγκοσλαβία μαζί με 28.000 παιδιά.
Μετά από εκείνη την «ιστορική διατριβή» προχώρησε ένα βήμα περισσότερο και ασχολήθηκε με την αρχαία ιστορία.
Έστειλε ένα άρθρο προς το επίσημο Περιοδικό του Αμερικανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου «Archaeology Magazine», με το οποίο υποστήριζε το ιστορικά τεκμηριωμένο δικαίωμα του Γκρουέφσκι, να αποκαλεί τη χώρα του «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» και το λαό του «ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ».
Φυσικά, το περιοδικό δημοσίευσε την εργασία του «αρχαιολόγου» -πράκτορα.
Η δημοσίευση και μόνο αποκαλύπτει το όλο παρασκήνιο.
ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ - ΕΛΛΑΔΑ 
