>Από την πρώτη γραμματέα της ισραηλινής πρεσβείας στην Αθήνα, κ. Σίλβια Μπερλάτσκι Μπαρούχ, λάβαμε και δημοσιεύουμε την ακόλουθη επιστολή.
«Αξιότιμε κ. Φυντανίδη,
Στην απάντησή του στην επιστολή που έστειλε το Anti – Defamation League (ADL) στον Ελληνα υπουργό Εξωτερικών, κ. Γιώργο Παπανδρέου, η οποία δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα σας χθες (22.10.2002), ο σκιτσογράφος και αρθρογράφος σας, κ. Στάθης Σταυρόπουλος, ουσιαστικά ισχυρίζεται ότι η γελοιογραφία του (και ο ίδιος) στρέφονται κατά του σιωνισμού και ότι δεν έχουν σχέση με τον αντισημιτισμό.Εγώ δεν θα αναφερθώ στο θέμα του αντισημιτισμού ούτε στο ADL, καθώς είναι μια ανεξάρτητη οργάνωση, την οποία εγώ δεν εκπροσωπώ.
Σαν Ισραηλινή διπλωμάτης, όμως, θα ήθελα να αναφερθώ στο θέμα του αντισιωνισμού, μια ιδεολογία που ο κ. Σταυρόπουλος δηλώνει ότι υιοθετεί. Γνωρίζει ο κ. Σταυρόπουλος τι είναι ο σιωνισμός; Και αν γνωρίζει, από πού αντλεί τον προσδιορισμό της λέξης; Από τον απροκάλυπτο και περήφανο αντισιωνισμό του, θα νόμιζε κανείς ότι ο σιωνισμός είναι ένα μεγάλο κακό (και ένα σημαντικό μέρος της ελληνικής κοινής γνώμης δυστυχώς το πιστεύει) κατά του οποίου όλοι μας πρέπει να αντισταθούμε με περηφάνια.
Είναι φρικτό. Είναι προφανές ότι ο κ. Σταυρόπουλος δεν έχει μάθει για το σιωνισμό από τους πατέρες του σιωνιστικού κινήματος και ότι ο σιωνισμός είναι στην πραγματικότητα το κίνημα αναγέννησης των Εβραίων, με στόχο τη δημιουργία ενός εβραϊκού κράτους (επιτέλους έπειτα από 2.000 χρόνια διασποράς που επιβλήθηκε στους Εβραίους από τις ευρωπαϊκές δυνάμεις της εποχής). Ισως ο κ. Σταυρόπουλος αντλεί τις πληροφορίες του για το σιωνισμό από τα «Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών» (ένα αντισημιτικό μύθευμα, το οποίο γράφτηκε στη Ρωσία το 19ο αιώνα, που κατηγορεί τους Εβραίους ότι θέλουν να καταλάβουν τον κόσμο).Είναι πράγματι γελοίο και λυπηρό για Ισραηλινούς και Εβραίους να διαβάζουν ένα άρθρο σε εφημερίδα μιας φιλικής χώρας, όπου ένα αρθρογράφος διακηρύσσει υπερήφανα ότι είναι εναντίον του εθνικού κινήματος για την ανεξαρτησία τους. Υπάρχουν περιστατικά στον ισραηλινό Τύπο με άρθρα δημοσιογράφων εναντίον του ελληνικού εθνικού κινήματος ή που στρέφονται εναντίον της Επανάστασης του 1821, που οδήγησε την Ελλάδα στην ανεξαρτησία της; Οχι, δεν θα συναντούσε κανείς ποτέ τέτοια ασέβεια. Το αντίθετο συμβαίνει. Η Ελλάδα επαινείται στον ισραηλινό Τύπο για τους καλούς, φιλόξενους ανθρώπους της, τις όμορφες παραλίες της και το φανταστικό φαγητό της. Η ελληνική μουσική ακούγεται συνέχεια στους ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς της χώρας. Οι Ελληνες τραγουδιστές είναι από τους πιο δημοφιλείς στο Ισραήλ. Ολα αυτά με κάνουν να αναρωτιέμαι πόσο αφελείς είμαστε όταν ο κ. Σταυρόπουλος μιλάει για το «σύμφυτο ολοκληρωτισμό του φασιστικού ισραηλινού κράτους». Εάν έχει να πει αυτά για το Ισραήλ περιμένω με ανυπομονησία να δω τι έχει να πει (σε γελοιογραφίες ή άρθρα) για «ανθηρές δημοκρατίες» στη Μέση Ανατολή, όπως το Ιράκ. Νομίζω ότι είναι σημαντικό να μάθουν οι Ισραηλινοί γι’ αυτές τις απόψεις στον ελληνικό Τύπο και να βγάλουν τα δικά τους συμπεράσματα. Και σε επίπεδο αρχών θα ήθελα να θέσω τα εξής ερωτήματα: Εχουν οι Ελληνες περισσότερο δικαίωμα από τους Εβραίους στην ανεξαρτησία; Οι Εβραίοι, μεταξύ των οποίων και Ελληνες Εβραίοι, δεν έχουν υποφέρει αρκετά ώστε δικαιωματικά να βρίσκονται στο πλευρό εκείνων των λαών που κατά τους Ευρωπαίους δικαιούνται να έχουν δικό τους κράτος; Πρέπει να διαβάζουν στον ελληνικό Τύπο ότι το να είναι κανείς αντισιωνιστής (σε αντίθεση από το να είναι αντισημίτης) είναι κάτι σωστό; Και προσέξτε, ο κ. Σταυρόπουλος δεν λέει ότι ασκεί κριτική στη συμπεριφορά του Ισραήλ ή την πολιτική του (κάτι τελείως αποδεκτό), αλλά ότι είναι αντισιωνιστής, δηλαδή εναντίον της ύπαρξης του ισραηλινού κράτους. Νομίζω ότι εάν ο κ. Σταυρόπουλος μάθει την πραγματική έννοια του σιωνισμού από πραγματικές σιωνιστικές πηγές, τότε θα καταλάβει το λάθος του και ελπίζω ότι θα το καταλάβουν και οι αναγνώστες των άρθρων του.
Παρακαλώ θερμά να δημοσιεύσετε αυτούσια την παρούσα επιστολή προς αποκατάσταση της αλήθειας.
Με εκτίμηση
Σίλβια Μπερλάτσκι Μπαρούχ
Πρώτη Γραμματέας
Πρεσβεία Ισραήλ»
Λέξη για την ταμπακέρα
ΑΠΑΝΤΗΣΗ:
Εν πρώτοις, η κ. Μπαρούχ δεν λέει λέξη για την ταμπακέρα, την απόπειρα δηλαδή του ADL να παρέμβει στα εσωτερικά μας (με υποδείξεις προς την ελληνική κυβέρνηση) καθώς και τη λογοκριτική του πρόθεση (ζητώντας από την ελληνική κυβέρνηση να χειραγωγεί τον ελληνικό Τύπο). Αιδημόνως, η πρώτη γραμματέας της ισραηλινής πρεσβείας αντιπαρέρχεται την ουσία του θέματος, δηλώνοντας ότι δεν εκπροσωπεί το ADL, και πάει παρακάτω.
Κατά δεύτερον, δεν περιμένουμε απ’ την κ. Μπαρούχ να μας μάθει πώς ξεκίνησε και πού κατέληξε το σιωνιστικό κίνημα. Μήπως θέλει να μας μάθει και τι είναι τα «κιμπούτς» ή ποιος ήταν ο Αϊνστάιν;
Κατά τρίτον, θα ήταν καλύτερα για όλους μας αν η Ελλάδα ήταν γνωστή στη χώρα της κ. Μπαρούχ όχι για τις «όμορφες παραλίες της και το φανταστικό φαγητό της», αλλά για τον πολιτισμό της, τους φιλοσόφους της, τους ποιητές της, τα ανθρωπιστικά της γράμματα γενικώς!
Κατά τέταρτον, το ιταμό ύφος και οι κρυμμένες απειλές στην επιστολή της κ. Μπαρούχ (του στυλ: «είναι σημαντικό να μάθουν οι Ισραηλινοί για αυτές τις απόψεις στον ελληνικό Τύπο και να βγάλουν τα δικά του συμπεράσματα) -αυτές οι απειλές λοιπόν, συνάδουν τελείως με τις απειλές του ADL και τη διεθνή τακτική των Ισραηλινών να προσπαθούν την κατατρομοκράτηση, όσων καταγγέλλουν τα φασιστικά εγκλήματα που διαπράττουν, ατιμάζοντας την ίδιαν τους την ιστορία. (Μόλις προχθές ο νέος αρχηγός της Μοσάντ, στρατηγός Νταγκάν, δήλωσε ότι πιστεύει στις «ομάδες εξολόθρευσης» εναντίον των Παλαιστινίων, όσον πιστεύει και ο αρχηγός του κόμματος Χερούτ, πως: «για κάθε νεκρό Ισραηλινό πρέπει να υπάρχουν 1.000 νεκροί Παλαιστίνιοι») -πού θα βγάλουν όλα αυτά;
Κατά πέμπτον:
Φαίνεται ότι το αίμα που έχουν χύσει οι Ισραηλινοί τούς έχει αποθηριώσει τόσον, ώστε να τα βάζουν και με όσους τους έχουν επί μακρόν και για πολλά υπερασπισθεί. Στα είκοσι χρόνια μου στη δημοσιογραφία, έχω υπερασπισθεί το δίκιο τους, όπως κι έχω καταγγείλει τα εγκλήματά τους – έχουν αποβλακωθεί τόσον, ώστε να συκοφαντούν και να στιγματίζουν κι όσους δεν τους αδικούν;Εχει δίκιο εν τέλει ο Ρόμπερτ Φισκ («Ιντιπέντεντ») όταν γράφει ότι στο «μεγαλύτερο μέρος του Δυτικού Κόσμου επιβάλλεται μια άθλια εκστρατεία δυσφήμησης εναντίον κάθε δημοσιογράφου ή ακτιβιστή που τολμά να επικρίνει την πολιτική του Ισραήλ ή όσους τη διαμορφώνουν. Στόχος είναι να κλείσουν τα στόματα των επικριτών!».Αν ξέρω λοιπόν τι είναι σιωνισμός σάς μάρανε, κ. Μπαρούχ; «Αν σήμερα στο Ισραήλ έχουν επικρατήσει οι σιωνιστικές αντιλήψεις του 1930 για μαζικό εκτοπισμό των Παλαιστινίων» (Β. Νέτας, «Ελευθεροτυπία», 9.4.2002), τότε η προσταγή της Βίβλου «να περάσετε εν στόματι μαχαίρας πάντα αρσενικόν και να πάρετε τας γυναίκας, τα τέκνα και πάντα τα κτήνη αυτών, λείαν πολέμου» (Βίβλος κεφ. Κ’) είναι η φρίκη που μας περιμένει…
ΣΤΑΘΗΣ Σ.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ – 29/10/2002
ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ - ΕΛΛΑΔΑ 